25.yaş günüm / yoonmin

Shook

Dışarıya çıkar çıkmaz önüme çıkan bedene çarparak sert bir güne başladım. Göğsüde amma sertti.

"Park Jimin?"

Etrafıma sorgulayıcı gözlerle baktıktan sonra bana söylediğini anlayıp yüzümdeki şaşkın ifadeden kurtulup ciddi yüz ifadem büründüm.

"Evet?"

"Kral min sizi görmek istiyor"

Çocuğun tüm ciddiyeti anında yok oldu ve yerini pörtlek gözler ve soğuk terlere bıraktı. Sesli bir şekilde yutkunduktan Namjoon'a sert gözükmeye çalışarak bir soru sordu.

"Nedenini sorabilir miyim?"

Namjoon bu tahmin edilebilir soruya samimi bir gülüş bıraktı. Bu iyiye mi işaretti?

"Maalesef söyleyemem çünkü ben de bilmiyorum"

Hayır hayır bu kesinlikle iyiye işaret değil! Jimin'in umutları tekrar çamura batmıştı. Yutkunup solmuş teniyle gülümseyerek " O halde kralı daha fazla bekletmeye gerek yok" diyerek çattığı kaşlarıyla yürümeye başladı.

Namjoon çocuğu fazlasıyla şapşal buldu. Kralın bu aptal çocukla ne işi olabilir diye düşünmeden edemedi..

Saray'a geldiklerinde Namjoon kapının girişinde duraklayarak çocuğa döndü.

"Buradan sonrasını ben gelemem" diyerek korumalara çocuğu götürmeleri için işaret verdi.