รักสุดร้ายของนายหน้าหวาน

บทที่1 การกลับมาของเธอ(เพื่อนรัก)

บทที่1 การกลับมาของเธอ(เพื่อนรักสมัยเด็ก)

"ว้าว~ในที่สุดชีวิตชันก็กำลังจะจบม.ปลายซักที"ฉันดีใจโดดไปมายุบนเตียงนอนในห้องสว่นตัว(มั้ง)
"เอ้~ฉันจำได้ว่าวันน้ีฉันต้องไปสนามบินนี่นา"ตอ้งไปรับเพื่อนสมัยเด็กที่มาจากเกาหลีเธอเป็นลูกครึ่งพ่อเป็นรัซเซียแม่เป็นคนไทยน่ะแถมบ้านยัยนี่ยังเป็มมาเฟียที่มีอิทธิพลมากพอควรเลยล่ะน่ะแต่เธอพูดไทยได้เพราะเคยมาเรียนที่ไทยตั้งแต่เด็กๆน่ะ
-ณ.สนามบิน-
อะไรของยัยเพื่อนบ้านี่น่ะทำไมมาช้าจังว่ะมายืนรอจนขาชาแล้วน่ะไหนบอกจะมาถึง16.00น.ไง
-5นาทีต่่อมา-
"มินทำไมมาช้าจังน่ะรอตั้งนาน"ฉันบ่นหลังจากมินเดินมาหาฉัน
"ขอโทษๆๆ"มินตอบ....เธอชื่อมิลลี่คาร์สัน น่ะแต่ฉันเรียกมันว่ามิน
ว้าวววกลับมาครั้งนี้เธอสวยสุดๆไปเลยทั้งสูงขาวผมสีน้ำตาลเเดงตรงซึ่งตา่งจากชั้นโดยสิ้นเชิงที่ทั้งเตี้ยผมก็หยักโศกแถมมากกว่านั้นคือมันเป็นสีทองๆอีกดั่งก็ไม่โด่งอีก โอ้ย!!!!ขี้เหล่จริงๆ
"ยัยบ้ามองงี้ฉันก็เขิลแย่สิย่ะ"มินพูดเมื่อเห็นฉันมองเธอ
"ก็เธออยากสวยเองทำไมล่ะเชอะ!!"ฉันพูดแบบน้อยใจน่ะ
"อะไรกันเบสก็น่ารัก อ่ะแน่ยัยแสบอิจฉาล่ะสิ"มินพูดล้อเลียนกลับโอ๊ะ!!ฉันลืมแน่นำตัวเองไปเลยฉันชื่อเบส เรียนอยู่ชั้น ม.6/9 เป็นเด็กนักเรียนธรรมดาๆที่มีเพื่อนเป็นลูกมาเฟียแถมฉันยังเลวเกินกว่าเด็กม.ปลายปกติด้วยสิ ชื้นชมในความเลวของฉันหน่อยล่ะกัน55+
"นี่แล้วเธอพักที่ไหนหรอ"ิ
"ฉันก็ไม่รุ้เหมือนกันแต่พ่อบอกว่าให้เบสพาไปโรงแรม5ดาวที่อยู่ใกล้บ้านแกที่สุดน่ะ"ฉันยืนฟังยัยนั้ยร่ายซะยาวเลยแต่ในที่สุดฉันก็คิดออกว่าที่ไหน

#ผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยน่ะค่ะ *มือใหม่หัดแต่ง*อาจมีคำที่ไม่เหมาะสมบา้งเพราะดูให้เป็นธรรมชาติของวัยรุ่นนะค่ะ#
#ยังไงก็ติดตามกันด้วยน่ะค่ะ##