1.bölüm

213 13 6
                                    

Saat 6'ydı uyandığımda.Hemen kahvaltı yaptım.Hazırlandım.Fazla süslü değilim.Ve pek bakımlıda sayılmam.Bu nedenle hızlı hazırlandım.Çalıştığım yer bir kafe.Evime yakın.Hızlı adımlarla yürüyerek kafeye gittim.
Gittiğimde saat 7.30'du.Önlüğümü takıp hemen işe başladım.Kafe çok yoğun değildi.Zaten çok iş yapan bir kafe değil.Bu nedenle fazla bir maaşım yok.Ama başka bir iş bulamadım.Ve burası sıcak,güzel,sakin bir kafe burada çalışmak hoşuma gidiyor.
Benim annem,babam ve küçük bir kardeşim vardı.Ama onklar artık yoklar.Şimdi halamla yaşıyorum.Onu çok seviyorum.Ailem hakkında bir bilgi vermeyi sevmem.Fazla sosyal değilim.Dilaradan başka yakın arkadaşım yok.O benim herşeyimi bilir.Sevgilim ise "OFF" annem ve babam ölmeden önce vardı.Onlar öldükten sonra hiç olmadı.Ve annem ve babam 5 sene 6 ay 3 gün önce öldü.Yani şu hayatta olan değer verdiğim sadece 2 insan var.Halam "Zeliha" ve kardeşim diyebileceğim arkadaşım "Dilara".Bu arada ben "Açelya".
Eve gittiğimde saat 7.00'dı.Ev çok güzel yemek kokuyordu.Ellerimi ve yüzümü yıkayıp halamın yanına gittim.Ona sarılıp sofraya oturdum.Ve nefis bir yemek yedim.Bu arada ben hem okuyorum hemde çalışıyorum.Üniversite 1 deyim.Mimarlık okuyorum.Halam çalışmamı istemiyor ama halam emekli okul harçlığım,ev ihtiyacı derken maaştan eser kalmıyor.Onun için çalışmak zorundayım ama mutluyum.
Ellerimi yıkayıp odama gittim.Bugün cumartesi.Haftasonu
sabah- akşam çalıştığım için yoruluyorum bu nedenle kitap okuyup uyudum.
Ertesi sabah kafeye gittiğimde bir erkek vardı.O çocuk neden dikkatimi çekti derseniz.Benim sesim güzeldir.Bu nedenle kafede hergün şarkı söylerim.Ve bugünde söyledim.Ama herkes beni izlerken o kitap okumaya devam etti.Bu olay dikkatimi çekti.Akşam eve geldiğimde Dilara bizdeydi.Beraber yemek yedik ve sonra beraber film izleyip uyuduk.
Sabah hazırlanıp okula gittik.O da benimle aynı sınıfta mimarlık okuyor.Okul cıkışı benim çalıştığım kafeye gittik.Ben çalışırken o da bana yardım etti.Yine o çocuk vardı.Ama Dilara ya bişey söylemedim.Çocuk çok yakışıklı. Ama yine beni şarkı söylerken umursamadı.Bu böyle birkaç gün devam etti.Sonraki bir gün yanına bir arkadaşı geldi."Olamaz beden dili konuşuyorlar.Sanırım o yakışıklı çocuk SAĞIR".Ama malesef o beni umurtsamadığı için ona kızmıştım. Meğersem beni duyamadığı için bana bakmıyormuş.
Eve gittiğimde halam önündeki ailemin fotoğlarına bakıp aglıyordu.
Beni görünce gözyaşlarını sildi."SİLME"dedim."AĞLA" bunları söylerken gözümden iki damla yaş süzüldü. Yanına geçip ona sarıldım ve beraber ağladık.Sonra beraber yemek yiyip beraber benim odamda uyuduk.Tabi ben uyuyamadım.
Sonraki gün çocuk yine kafedeydi.Ama ben o gün şarkı söylemek istemedim.Dilara akşam kafeden beni arabasıyla aldı.Dilaralar zenginler ailesini de çok seviyorum.Ve sevgilisi DORUK o da iyi biri yakın arkadaşız.Dilaralara gittim.Cansu teyze yani annesi beni çok güler yüzle karşıladı.Yemek yedik.Sonra Dilaranın odasına çıktık.Dilaraya o çocuğu anlatacak fırsat bulmuşken hemen anlattım.
AAAA size Dilaranın özelliklerini anlatmadım.O çok hayalperest biri,herşeye gülen ve hemen ağlayan biri.Ve bu anlattıklarımı duyunca güldü.Sonra "Adı neymiş" dedi."Bilmiyorum"dedim.
Dilara oi çocuktan hoşlandığımı düşünüyordu.Öyle birşey yok dedim.Ama gerçekten etkilenmiştim.
Gece geç saate kadar sohpet ettik.Sonra halamı aradım.Onun sesini duymadan uyuyamam ve o da benimle konuşmadan uyuyamaz.Kısa konuştuk.Ve sonra uyudum.

Benimki GeliyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin