BULUŞMA

123 7 2
                                    

2 dakika sonra bir otobüsün geldiğini gördüm. Zaten beklemekten o kadar sıkılmıştım ki. Hemen binmek için adım attım. Tam o sırada elimde tuttuğum telefonum bir anda titreşti. Baktığım zaman Esin 'den geldiğini anladım. Ama bu sefer başka bir konu için.

- Dilara,
Yeni bir ev tuttum ve seninde benle kalmanı istiyorum. Yanımda kalan iki arkadaşım daha var. Senin için sorun olur mu bilmiyorum ama bir düşün.

Tam telefonuma mesaj yazıcakken otobüs kalkmış oldu. Ki bende o sırada sarsılıp birisinin üstüne düştüm. Özür dileyerek kalktıktan sonra arka sıraya oturdum. Şimdi daha düzgün bir şekilde karşılık verebilecektim.

Telefonun ekranını kaydırıp rehber kısmını açarak Esin 'i aradım.

- Alo?
- Dilara?
- Şeyy... Ben düşündüm de senle kalmak çok isterim.
- İyi o zaman çoook mutlu oldum!!
- Bende. Ha ayrıca ben şimdi alsancak'a gidiyorum. Gelmek istersen biz Midpoint'teyiz.
-tamam. Peki.

camdan baktığımda yaklaşmış olduğumu gördüm. Ayağı kalkıp duracak butonuna bastıktan sonra beklemeye başladım. Kapı açıldığında Nehir'in yanına gittim.

- Umarım fazla bekletmemişimdir.
- Yok merak etme bende yeni geldim.
- Peki. Bu arada Esin 'de geliyor.
- Hmm. Çok mutlu oldum.

Nehir'in mutlu gülümsemesi bambaşkaydı. O gülümsemeyle birlikte bana bakakalırdı. Biraz konuştuktan sonra Esin'in geldiğini gördük. Yanında iki kişi daha vardı. Birisi sevgilisi Mert'ti. Diğeri ise sevgilisinin arkadaşı Batu. Geldikten sonra yanımıza oturdular. Mert ve Esin beni Batu ile tanıştırdı. Ki o da benim gibi FM okumuş. Aslında Batu baya yakışıklıydı. Sarı saçları mavi gözleri beni benden aldı. Biraz soğuk bir görünümü vardı fakat içi beni ısıttı. Esin' le birlikte muhabbet ederken gözüm Batu'ya takılıp duruyordu. Birkaç saniye onu izledikten sonra göz göze geldik. Hemen gözümü ayırıp garsona siparişleri almasını söyledim.
Garson yemekleri getirdiğinde çabuk bitirmeye özen gösterdim. Esin'e de göz kırparak hadi kalkalım bakışı attım.

Evi çok merak ettiğimi söyledim. Ama daha evin nerede olduğunu bile bilmiyordum.
Esin'ler arabayla gelmişler. Nehir'i uğurladıktan sonra Esin bizi arkaya oturttu. Bu sefer ona daha da yakındım. Ve kalbimin atışını duyabiliyordum.

Sorun mu var??Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin