i love you..twice?

chapter 4: is this real???

IRISH'S POV

my gaaaaaddddd!!!!

"wala ka talagang amnesia?"

"hahaha!! so naniwala ka talaga na nagka amnesia ako? may nakita ka na bang tao na nagka amnesia kaagad dahil lang sa pinukpok sya sa ulo ng baseball bat ng isang baliw na babae?"

syemay!! sinung baliw? ako????? pero sabagay tama sya. haist bakit ba kasi ang boblaks ko!

"hay naku! kung hindi ka lang si nathan nasapok na kita. !"

"eh hindi naman talaga eh."

"huh?" may sinabi ba sya?

"wala nevermind."

"naku! hindi pa nga pala ako nakakapagsorry sayo nathan. sorry sa nagawa ko ha? akala ko kasi ikaw yung mga E.T este mga bad guys pala! sorry talaga!"

"ok lang"

>,> parang ayaw nya ata ako kausap. galit ata sakin ang papa nathan ko.

"eh bakit nga pala nandito ako? nasan na yung mga bad guys kanina?

"di mo ba matandaan? niligtas kita kanina."

"talaga?!"

niligtas nya ako?

ah! tanda ko na! sya pala yung lalaking nakita ko kanina bago ako mawalan ng malay!

my night in shining armor!!

"oo. at eto pa napala ko sa pagliligtas sayo. bukol sa ulo."

"naku sorry talaga!"

"ok lang. kahit anung sorry mo. wala na tayong magagawa .kahit anong sorry mo hindi mo naman matatanggal tong bukol na to!"

"infairness masungit ka ha."

"ano?!"

"ahhh wala! naku anong oras na? baka hinahanap na ko nila mama!"

"tinawagan ko na sila kanina."

0.0

"paano mo nman nalaman number ng mama ko?"

"sa cellphone mo"

"pinakialaman mo cellphone ko?"

"yes.just to call your mother na hindi ka muna makakauwi."

"then? pumayag siya?"

"of course. sabi nya ako naman daw ang kasama mo kaya siguro naman hindi naman daw kita papabayaan."

i can't believe na pumayag talaga si mama. dati naman pag nagpapaalam ako na mag sleep over sa house ng mga classmates ko hindi nya ko pinapayagan. pero ngayon dahil lang nalaman niyang si nathan ang kasama ko, aba! pumayag for the first time.

"ahh ganun ba? pumayag pala si mama. ehh ikaw? anung oras ka pala uuwi nathan? gabi na ah."

"no .i'm not going home."

"ha? bakit?"

"it's because nasa condo kita. and dito ako madalas matulog. it's like my home. any problem?"

"condo mo to? kung ganun uuwi na lang ako. nakakahiya naman kung dito pa ko tutulog diba? hindi naman tayo masyado magkakilala. i know you kasi fan mo ko pero ako, dalawang beses mo pa lang ako nakikita. nasaktan ka pa."

"yes. i dont know you. but you can stay here. hindi naman kita pwedeng hayaang umuwi mag isa ng dis oras ng gabi. baka kung sino naman masktan mo dyan sa daan."

what? ano ko walking disaster? at talagang hindi nya ako ihahatid huh?

akala ko pa naman gentleman sya at mabait. pero bakit parang kabaligtaran ang nakikita ko.

"ano? tititigan mo na lang ba ako? i'm so tired gusto ko na matulog. gamitin mo na lang yung isang room dyan."

>.<

akala ko pa naman tabi kami matulog. hehe

ambisyosang palaka!

****************************************************************************************************************************************************