Darlene
Hindi ko alam ang reason kung bakit kami pupunta ng America ni Papa at Kuya. My things are in my luggage while I am following my father.
Ayoko pa ngang pumayag dahil hindi pa ako tapos pumasok. I will miss the GFS and my classmates. Sayang... hindi man lang ako nakapag-goodbye kay Nix. Hindi na kasi ako pumasok basta basta kasi inasikaso na ni papa ang passport ko at lagi niya rin akong sinasama sa office niya.
And today... I was inside of his office while he was in the meeting. Last meeting to be exact.
Umalis ako sa swivel chair at lumabas.
"Darlene, ang sabi ng papa mo. Dito ka lang sa office niya—." I shut the elevator before I heard Papa's secretary.
I tapped the ground floor, so I could go to the garden. Ang boring kaya sa office ni papa. It was too quiet, hindi ako sanay. I want loud places.
Tumingin ako sa paligid at lahat sila ay busy. May mga taong kausap sa phone habang umaakyat sa mga office nila. Nag-angat ako ng tingin sa taas at nakita kong sobrang lawak! It was transparent!
Binaba ko ang tingin ko lalaking nahulugan ng gamit. I approached him to help. "Here." I gave his papers.
"Thank you."
Nag-angat ako ng tingin sa lalaki. "Wow... you have green eyes!" I was amazed! Siya ang pangalawang tao na nakita kong may green eyes. Si Nix kasi gano'n ang mata, e. I hope I have those eyes.
"You have beautiful eyes." he fixed my hair. "And by the way, why are you here? This is a Company and bawal ang bata dito."
I was about to answer but I heard someone calling me.
"Darlene! I told you to stay in my office." Nakita kong palapit si Papa sa akin bago lumipat ang paningin niya sa lalaking kausap ko kanina. "Hey, Phytos, what brought you here?"
He knows him?!
"I heard that you're going to America, Serine told me the org. while you were gone. Well, I can refuse it, and my wife doesn't want to refuse either."
Hindi ko maintindihan ang pinag-uusapan nila habang papunta kami sa office ni papa. We are in the elevator while papa is holding my wrist. Humarap ako sa salamin ng elevator, I saw my cheeks kinda red. Pinalobo ko ang pisngi ko bago nilingon si papa dahil lumabas na kami sa elevator.
I ignored their presence when we got to the office. Nagcolor na lang ako.
Sinasabi ko rin kay papa na ayaw kong umalis sa Pilipinas pero gusto niya kaming umalis kaya wala akong nagawa.
After two days... we went to America. It was a new environment, hindi ako sanay sa mga nakakasalamuha ko.
Nag-aral rin ako kung saan nag-aaral ang mga pinsan ko sa isang kilalang School pero hindi nila ako kaibigan. No one wants to sit beside me, or even talk to me.
Am I a bad person? They don't want me to be their friend. And they always... bullying me. Wala naman akong ginagawa sa kanila pero hinahayaan ko na lang.
"How is your day in School, Darlene?" Kuya asked, nasa loob kami ng kotse para umuwi na sa mansion ni Lolo.
"It was... fun." It wasn't.
May sinasabi pa siya pero hindi ko na lang pinansin. Dumiretso ako sa kwarto ko para magpalit ng damit.
"Barbie, am I bad?" I asked while brushing her hair. "If I am not, then why don't they like me?" I whispered. "Sana may best friend ako."
Sana lang talaga.
Living in America is fun. Masaya... pero minsan gusto ko nang umuwi sa Pilipinas dahil mas gusto ka talaga doon. I missed the places there. Namiss ko na ang mga people doon pero alam kong hindi nila ako miss.
