genç, okulun bulunduğu sokağa dönmeden önce elleriyle hızlıca saçlarını tarıyor, yakalarını düzeltiyor ve yüzüne mayhoş bir gülümseme yerleştiriyor. son üç haftanın neredeyse her sabahında yaptığı için rutinleşmiş bu hareketler onun için yaşam kaynağı haline geliyor artık. narin ve özenli olsa da sanki farkında değilmiş gibi bir izlenimi var bu hareketlerim. öyle ki karşıdan gelen kambur ihtiyar ona bakınca saf lise anılarını hatırlayıp iç çekebilir her an. ya da kapının önünde ellerinde sigarayla dikilen kız grubu, çocuğu süzüp bu tatlı görüntüye kıkırdayacak gibiler.
kısa bir yürüyüşten sonra sürgüsü sonuna kadar açılmış demir kapıdan giriş yapıyor. gözleri her zamanki çardağa, daha çok en köşede oturan kızıl saçlıya, kayıyor ve her zamankinden farklı olmasını umuyor. utangaç görüntüsünün altında cüretkar biri yatıyor aslına bakarsanız, bu yüzdendir ki kızıl saçlı oğlan dışındaki herkes ona döndüğünde bile gözlerini çekmiyor.
evet, kızıl saçlı oğlan dışındaki herkes. elinde telefonu, kulağından neredeyse hiç çıkmayan kulaklığı. başka dünyalarda geziyor kendisi. e hal böyle olunca dönüyor önüne heyecanı sönmüş oğlan. kim bilir ne hayaller kurmuştu o sokağa dönerken.
kırgın adımlarla iki kat üstteki sınıfına ulaştığında ise onu karşılayan biricik arkadaşına kırgın bir gülümsemeyle karşılık veriyor ve pencere kenarına, bilerek onun için ayrılmış yere geçiyor.
"yine mi aynısını yaptı?"
içinden gelmese de onaylıyor arkadaşını.
önceki gece yuta'nın favori dondurmasını öğrendiğini ve kendisine pizza sözü verdiğini, uykusu geldiğini söyleyince kızılın uyuyalım o zaman dediğini anlatmıyor. hiçbir detayın önemi kalmıyor.
-
kisa kisa bolumlerle minicik bi fic olacak bu, umarim severim ve seversiniz!!
ayrica belirteyim kitap angst degil
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cruel, xiaojun & yuta[✓]
Fanfic[düzyazı, texting!kısahikaye] mesajlaşırken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığı oğlanın okulda yüzüne bakmaması xiaojun'un canını yakıyordu.