#ស្នាមថើបវែមផាយ [ The End ]

ភាគពិសេស

#ស្នាមថើបវែមផាយ #ភាគ៥៨,៥៩(ភាគពិសេស)

នាងល្អិត ខាំមាត់សម្លឹងមុខយ៉ុនហ្គី រួចសើច គេយកដៃញីសក់នាងថ្នមៗហើយនិយាយខ្សឹបៗ។
« ត្រូវគ្នាវិញណា៎! »
« បើនៅសោះកក្រោះដាក់ខ្ញុំទៀត ខ្ញុំមិនត្រូវទេ! »
« អត់មានទៀតទេ! ខ្ញុំនឹងល្អជាមួយនឹងឲ្យបានច្រើន! »
« ច្បាស់ទេ? »
« អុឹម...» ឆេយ៉ុង ញញឹមស្ងេញជឿសម្តីគេ ដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរឡើយ។ យ៉ុនហ្គី ចាប់ចង្កានាងផ្ញើយឡើងថើបបបូរមាត់ឆេយ៉ុង ជ្រែកអណ្តាតជ្រល.លេងថ្នមៗ ប្រលោមកាយស្រីតូចបបោសអង្អែលដើមដៃនាងឲ្យស្រើបស្រៀវ កម្តៅក្នុងរាងកាយចាប់ផ្តើមក្តៅត្រូវការអ្វីមកពន្លត់ យ៉ុនហ្គី ជញ្ជក់បបូរមាត់តូចយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ ខណៈដែលឆេយ៉ុង នៅស្ងៀមមិនព្រមរើបម្រះ។

« ម៉េចមិនរើ? »
« អូនស្រលាញ់បង ចង់ធ្វើអីធ្វើទៅ! » នាងបើកភ្លើងខៀវឲ្យគេ គេក្របួចមាត់សើចឪនមកខាំញិចគល់កនាងឲ្យជាំដុំៗ រួចក៏ស៊កដៃចូលរ៉ូបគេងយប់នាង ច្របាច់ដើមទ្រូងមូលក្លំថ្នមៗ ម្តងខ្លាំងម្តងតិច ។
« អ្ហាស៎...យ៉ុន...» បាតដៃក្រាស់ស៊កស្ទាបគល់ភ្លៅស្រឡូនទាញខោខ្លីសម្រាតចេញ យកជង្គង់ស៊កដាក់ប្រឡោះកណ្តាលទាញចង្កេះនាងខិតមកក្បែរ។
« កន្ធែកជើង...»
« គួរឲ្យខ្មាស់! អ្ហាស៎...អ្ហា៎....» នាងខ្ទប់មាត់ស្រែកពេលគេដាក់ចូលដោយមិនប្រាប់ រួចហើយក៏កម្រើកត្រគៀកញាប់ៗ ព្រមទាំងអុកដំណាលគ្នា។

« ហុឹក...ឈឺ...អ្ហាស៎ៗ យ៉ុន...» រាងស្តើងបោករលាក់ខ្លួនាំងៗ តាមកម្លាំងអុករបស់នាយកម្លោះកម្លាំងពេញខ្លួន នាងតូចខាំមាត់យំឈឺ រាងកាយត្រូវបានគេជ្រែកចូលសម្រុកចេញចូលមិនឈប់ ពេលឈឺចាប់ខ្លាំងត្រូវបានយ៉ុនហ្គី ថ្នាក់ថ្នមនាងក៏បាត់អស់នូវភាពឈឺផ្សារជំនួសមកវិញជាមួយអារម្មណ៍ដ៏វិសេស។

« សុឺត....កុំយំក្មេងឆ្លាត! »
« អ្ហឹសៗ យ៉ុន....តិចៗ ហុឹកៗ »
« កុំយំៗ វាជាសេចក្តីត្រូវការរបស់បង...» គេក្តោបរាងស្តើងដាក់លើភ្លៅ អុកបន្តទៀត នាងតូចអួលចំហមាត់ព្រោះវត្ថុមានកម្តៅប្រវែងមិនតូចក៏មិនខ្លី កំពុងតែមានចលនានៅក្នុងខ្លួននាង។

« អូនឈឺ....»
« មើលមុខបង...»
« ហុឹម....អ្ហឹសៗៗ អ្ហាស៎ៗអ្ហា៎....»នាងស្រែកយ៉ាងខ្លាំងពេលគេសម្រុកក្រលែងអុកខ្លាំងៗហើយកន្ត្រាក់ភាពរឹងមាំបាញ់បង្ហូរទឹកចូលរាងកាយនាង ហៀរដល់កុលាបខាងក្រៅឲ្យសើមជោគជាំ៕

« ជុប៎ » យ៉ុនហ្គី ថើបចង្ហូរទ្រូងនាងមួយខ្សឺត ឈ្ងោកថើបឈ្មុសឈ្មុលកញ្ចឹងកស្រីតូចដូចត្រូវមន្តសណ្តំអ៊ីចឹង នាងតូច ដកដង្ហើមមិនដល់គ្នា យកដៃក្រសោបកញ្ចឹងក.ស៊កម្រាមដៃចូលសរសៃសក់ទន់ល្មើយរបស់យ៉ុនហ្គី បញ្ចេញសម្លេងថ្ងូចថ្ងូរពីបំពង់កតូចយ៉ាងក្រលួចនៅកណ្តាលរាត្រី។

« ម្តងទៀតណា៎! » គេនិយាយរួច ចាប់បោចរ៉ូបសក្បុងក្រវាត់ចោល បង្ហាញរាងកាយអាក្រាតនៅចំពោះមុខគេ នាងស្អាតគ្រប់យ៉ាង គ្រប់កន្លែងគឺភើហ្វើកគ្មានកន្លែងខុសឡើយ យ៉ុនហ្គី ប្រថាប់ថើបបបូរមាត់ក្រាស់ទន់ល្មើយ ស៊កអណ្តាតចូលទៅប្រឡែងលេងពពាក់ពពូនជាមួយអណ្តាតក្តៅសើមនាងតូច។ ឆេយ៉ុង ខ្ញាំម្រាមដៃពើងទ្រូងដោយភាពស្រើបស្រាល ពេលភាពរឹងមាំរបស់គេជ្រែតចូលរាងកាយនាងសារជាថ្មី ត្រសុលចូលកាន់តែជ្រៅរហូតនាងមានអារម្មណ៍ថាអួល។

« ហុឹក....»
« ហុឺម....អ្ហឺម...អ្ហឹស...» ម្ចាស់កាយធំជង្រ្កង់ថ្ងូរក្រហឹមនៅបំពង់ក គេក្រសោបនាងល្អិតក្នុងដើមទ្រូង បន្តចង្វាក់ស្នេហ៍ដ៏ក្តៅរោលរាលជាមួយនាង ក្រេបយករសជាតិស្នេហាផ្អែមល្ហែមពីឆេយ៉ុង ឡើងនាងទន់ខ្លួន។

« អ្ហាស៎ៗ យ៉ុន...ហ្គី...» ឆេយ៉ុង ស៊កម្រាមដៃចូលមាត់ខាំទប់សម្លេងអាម៉ាស់របស់ខ្លួនដែលបន្លឺចេញមកខាងក្រៅ។ រាងស្តើងឈរពិតជញ្ជាំងក្តាប់ម្រាមដៃញ័រទទ្រើកពេលគេសម្រុកបោលចូលរាងកាយនាងពីក្រោយ។

« ហុឹក...ឈឺ...»
« និយាយកុហក...»
« អ្ហាស៎ៗ អូនឈឺពិតមែន មិនបានកុហកទេហុឹកៗ »
« អូនមិនបានឈឺទេ បងដឹង...អ្ហាស៎...» ភាពរឹងមាំគេកន្ត្រាក់សារជាថ្មី សំណើមក្តៅៗហូរចេញពីរាងកាយឆេយ៉ុង នាងទន់ជង្គង់ដួល តែសំណាងយ៉ុនហ្គី ក្រសោបខ្លួននាងជាប់ លើកបីទៅបន្ទប់ទឹក។

___________
បន្ទប់ទឹក? ៣០០ឡាច សម្រាប់ភាគក្រោយ🤧