Flash back:
/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/
"....Denize dusen yilana sarilir.Sen bu hayat denizinde yilanim olur musun?Hic birakmayacak gibi sarilip ayni cepede savasabilir misin ? Benimle bu yolda yurumeye hazir misin ?" Ne yapacagimi bilmez bir sekilde ona bakiyordum.Devam etti "Gozlerinde gordugumu inkar edemezsin o bariz bir ofke bunu ikimiz de biliyoruz.Eger-" "Hayir demiyecegim ama bu evet anlamina da gelmez asil sen beni anlamiyorsun.Bak ben sinirlerimi kontrol edebilen bir insan degilim sen simdi bana beni sevmedigini soyluyor ve bunu zaten normal karsiladigimi ve su normal durum icinde kendi ablama karsi beni kullanmak istiyorsun???!?! Bir de bunu yuzsuzce gelmis suratima soyluyorsun??!?" Sinir kat sayim artmaya basladi.Disari cikip sakinlesmem gerekiyordu.Son soz olarak "Senle butun iliskimi kesiyorum. Sen bana nefretten baska bir sey kazandirmiyorsun senden tiksiniyorum. Kendini de senin kanini tasiyan hic kimseyi etrafimda istemiyorun.En kisa surede defolun ,s*ktrip gidin anladin mi ?!?!??! " benden korkmus ki goz bebekleri kocaman oldu ve arkasini donup kosmaya basladi.
/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/
Oh ruraymis.Bir an gercek olsa ne yapacagim diye dusunurken uyandim.Her seyi icime saklamak beni yoruyor.Boyle patlamayi da sevmiyorum.Cok yoruldum artik ablamin dusmanlari ve intikamalrindan.Keske ben olmasaydim.Cok guzel olurdu.Ne onun korumak zorunda oldugu bir kardesi ne de benim genelde nefret ettigim ablam ve eski sevgilileri olmazdi.Eski sevgilileri olmasa aslinda iyi biri de eski sevgililerinden ordu oldugu ve kendisi aralarinda promosyon gibi kaldigi icin can sıkıcı bir durum.Asil aklimda donen soru ben mavi gozlu cocugu dusunurken nasil olur da eski sevgilim- hayir gecmisimde delik acmis bir salagi ruyamda gorurum?? Hemen interneti actim ve ruya ile ilgili ne var ne yok arastirdim yoksa bu aksam bi daha uyuyamazdim.Internette yazanlara gore ruyada gordugumuz insanlari gercek hayatimizda en az bir kez gormemiz gerekirmis tamam ben gordum.Bilinc altimizda onemli bir iz birakan insanlari genelde ruyamizda gorurmusuz, bu kismi da tamam. Okudukca aglamaya basliyordum hala onu dusundukce aklima mukemmel ama bir o kadar yalanci bir yakisikli geliyordu aklima.Ben onu o kadar severken onla bu kadar sey yasamisken nasil olur da beni bir an bile sevmemis olabilir aklim almiyor. Aglamaya basliyorum... en kotusu de ona yalvarmis olmam.Bundan nefret ediyorum insanlarin beni aciz duruma dusurmesinden nefret ediyorum.Hala bu kadar kadirildiktan sonra insanlara bu kadar kolay guvenmemi ablam salaklik ailem ise aklimin basimda olmadigini arkadaslarim ise saf oldugumu soyluyor.Ben ise hala herkesi masum zannediyorum.Aklima hemen okulda konustugum insanlar geliyor.En yakin arkadasimi taniyamiyorum.Kac yillik arkadasim beni hemencecik satti.En azindan bir tane eski arkadasim hala var.Bir de yeni buldugum bir arkadasim var ablam kadar seviyorum onu.Bir de benim arkadasim zannettigim ama benden hoslanan bir cocuk var.Ben hala onu arkadas gibi goruyorum. Cunku benim sevgiliye ayiracak vaktim yok iyi hos guzel de benim gibi birinden vicik vicik bir sevgili olmaz. Ben zaten bu aralar platonik takiliyorum.Ama hic ablamin arkadasinin benden hoslanabilecegini dusunmemisimdir.Belki de hic bilmedigim ask budur.Belki ben de hoslaniyorumdur.Yok ya ben napiyim onu ? Hem beni kandirdi! Arkadasim zannettim butun hayatimi anlattim. Acaba sevgililer de boyle birbirlerine kendi hayatlarini aciyorlar midir ? Yoksa evlenince mi ogreniyorsun ? Kafam o kadar karisik ki bu aralar cok daginigim.Ben bu daginikligi toparlamaya calisirken aklimi da kaybetmeyeyim de (?!?) Bir de bu daginikligin arasinda benden 24 saat ilgi isteyecek olan birini hic cekemem ben daha kendime ilgi gostermiyorum dogru duzgun ona mi ilgi gosterebilecegim.Once kendimi bir programa koymam gerek.Gunler aylar gecip gidiyor ve ben geride kaliyorum. Planlarim aksiyor.Zaten derslerden bahseden yok.Arkadaslarla disarida yapacagimiz programlar,dogum gunleri... A bak dogum gunu demisken benim dogum gunum yaklasmis da haberim yok.Gercekten daha dun 1 Martti ne ara biz Nisana gectik de ayin sonuna dogru yaklastik?!? Zamanla beraber maraton kosusundayim sanki ama bir turlu yetisemiyorum.Zaman hep birinci olurken ben neden hep sonuncu oluyorum.
-----------------------------------------------------------
MERHABAA!! yine ben ;) :) bu bolum de tipki hayatim gibi karisik oldu.Biraz gercek hayattan yazmak istedim biraz kizin kendi dusunceleri olsun istedim umarim basarili olmusumdur.Sizi bir kez daha cok seviyor ve opuyorum ;) ♡♡
-----------------------------------------------------------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PESSIMISTE
Random''Degişik ve sıradışı hayatım hakkında en ufak bir fikrin olamaz, git başımdan!'' dedikten sonra kulağına kulaklığını takıp yürümeye başladı.Ama müziğe o kadar dalmişti ki kornasını duymadığı tır üstüne geliyordu.Barry ''Riley!Riley!!''diye bağırdı...
