gün doğuyor,martılar süzülüyor. insanlar yine hangi meşguliyetleri var ise gidiyorlar. simitçi ilk satışlarını yapmış bile. tüm çarşı durmadan hareket halinde. bu hareketliliğin içine giren insan bir kez izlese bunları,inan şaşar. şaşar da kalır olduğu yerde. özellikle de bizim gibiler: işsizler ve haylazlar.
kimisi bilerek bu insan işlerinden ayrılır;kimisi de tersine aklı başında halde,olmayan işleri iş edinir kendine ki bu korkunçtur! insan bu basit işlere ihtiyaç duymuyorsa muhakkak yeni arayışlar içine girmelidir. basittir bu işler. böyle söylediğinizde de laflarını derhal salıverirler. bu lafları duymak da söyleyebilmek kadar ürkütücüdür. insan piramidinin tabanını tamamlayıp yukarı çıkmak istiyorsa besbelli şekilde çalışmalıdır durmadan! çalıştığını ahım şahım şekilde anlatmak edebe aykırıdır. hem,emeği küçük göstermeye neden olur. tek gayesi çalışmak olanlar bunu yapar belki de. oysaki o insanın başka arayışları olup da çalışmak fiilini bir araç olarak gördüğünü düşünsenize,hem de en alasından bir araçtır o!
insan hayatı basitlikler üzerine kuruludur. yalnız,bunların dereceleri farklıdır;onun dışında tek fark var mıdır? bizce yoktur.
