'ဗိုလ္ေလး၀မ္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အိမ္ေလ ေဆာက္လို႔ၿပီးသြားလို႔ ကြၽန္ေတာ္အိမ္တြင္းအလွဆင္ပစၥည္းေတြထည့္ထားတယ္.. ဗိုလ္ေလးရဲ႕တပည့္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကိုအမ်ားႀကီးဘဲကူညီေပးၾကတယ္.. ကြၽန္ေတာ္ကရတယ္လို႔ေျပာေပမယ့္ ဗိုလ္ေလးက ကြၽန္ေတာ္လိုတာအကုန္လုပ္ေပးရမယ္လို႔ေျပာသြားတယ္တဲ့ ... ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔မဂၤလာပြဲနဲ႕အိမ္သစ္တက္ပြဲကိုတစ္ခါတည္းလုပ္ဖို႔လည္းေျပာေနၾကတယ္.. ပါးပါးကလည္းအဲလိုဘဲေျပာတယ္.. ဗိုလ္ေလးေရာဘယ္လိုသေဘာရလဲ.. ဗိုလ္ေလးမိဘေတြနဲ႕ေသခ်ာျပန္ေဆြးႏႊေးၾကည့္ဦးေနာ္... ကြၽန္ေတာ္ကဒိဘက္ကအေျခအေနကိုဗိုလ္ေလးသိေအာင္ေျပာျပေပးတာဘဲ.. ပိုင္လီနဲ႕လူႀကဳံရွိတာေတာ္ပါေသးရဲ႕.. ေၾကးနန္းဆိုရင္ဒီလိုစာအမ်ားႀကီးေရးလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး... ဗိုလ္ေလးတို႔ဒီတစ္ေခါက္ခရီးကသိပ္မၾကာဘူးေျပာတယ္.. အဲဒီမွာရာသီဥတုဘယ္လိုလဲ ... ဒီမွာေတာ့ ဒီရက္ထဲမိုးေတြ႐ြာတယ္.... က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ဗိုလ္ေလး ... ပိုင္လီက ဒီတစ္ေခါက္အျပန္ခရီးက် ဗိုလ္ေလးကတာ၀န္က်တဲ့ဆီထိျပန္မလိုက္ဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ကဘူတာမွာဆင္းမယ္ေျပာတယ္.. တာ၀န္နဲ႕၀တၱရားကိုလည္းမပ်က္ကြက္ေစနဲ႕ဦး..
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဗိုလ္ေလးကိုအမ်ားႀကီးလြမ္းေနပါတယ္..
အႏၱရာယ္ကင္းတဲ့ရထားခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ
ဗိုလ္ေလးရဲ႕ေရွာင္း '
ပိုင္လီနဲ႕လူႀကဳံထည့္ေပးလိုက္တဲ့ စာကိုဖတ္ၿပီး ရိေပၚ ခ်ဳံခ်င့္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ သူ႕ရဲ႕ေရွာင္းကိုလြမ္းသြားသည္။
"ဗိုလ္ေလးရဲ႕ေရွာင္းကဘာတဲ့လဲ?"
ပိုင္လီကသူ႕အတြက္ေရႏြေးၾကမ္းတစ္ခြက္ယူလာေပးၿပီးေမးသည္။
"အင္း.. ဟိုဟိုဒီဒီပါဘဲ ... မဂၤလာပြဲနဲ႕အိမ္သစ္တက္ပြဲကိုတစ္ခါတည္းလုပ္ပါလားဆိုၿပီးသူ႕ကိုေျပာေနၾကလို႔လွမ္းေမးတာ... "
"ဗိုလ္ေလးမိဘေတြကိုေရာ တကယ္ဘဲအဆက္သြယ္မလုပ္ေတာ့ဘူးလား?"
"ေရွာင္းကိုေ႐ြးခဲ့ၿပီးသားေလ.. မားတို႔မွာငါမရွိလည္း ငါ့အကိုနဲ႕အမရွိတယ္.. ေရွာင္းမွာကငါဘဲရွိတာေလ.. သူ႕ပါးပါးက သူ႕မဂၤလာပြဲၿပီးရင္ သာသနာျပဳဖို႔နယ္လွည့္သြားေတာ့မွာမလား.. ေရွာင္းအတြက္ငါလိုအပ္သလို ငါကလည္းေရွာင္းမရွိရင္မျဖစ္ဘူး"
