Chapter 4

18 2 0
                                    

NAKATITIG lang si Kairo kay Rain na nakaupong nakayuko habang bumubunot ng damo na katabi niya ngayon. Di niya mapigilan mapangiti dahil katabi niya ang dalaga pagkatapos humingi ng sorry kay ay Drew hinila niya si Rain palayo doon at dinala niya ito sa private garden na ginawa ng mama niya nung bata siya. Hindi niyan alam kung ano ang nararamdaman sa dalaga at ayaw niya pangalanan kung ano ba ito dahil kakakilala niya palang dito pero alam nya na importante ito.

"anong nagyari kanina bat ka nagalit??"nakayukong tanong ni Rain kay Kairo nawala ang ngiti ni kairo sa labi nito at bumuntung hininga dahil bumabalik nanaman sa isip niya kung ano ang nangyari kanina.

"he insult you infront of me. How dare him na sabihan ka ng ganoon na wala naman siyang alam tungkol sayo. Even he's my friend I will not let him makakatikim siya sa akin kung uulitin niya payun." Nagagalin na sabi ni Kairo sa buong buhay niya hindi pa siya nagalit ng ganoon dahil lang sa dahilan na may ininsulto ang kaibigan niya.

"ayos lang naman yun, atleast hindi niya ako sinaktan diba" mahinang sabi ni Rain at nakipagtitigan kay Kairo na seryosong nakatingin sa kanya.

"kahit na wala siyang alam sayo kaya wala siyang karapatan."seryosong sabi ni Kairo kay Rain. Ngumiti naman ang dalaga at masayang tumayo sa harapan niya.

"Hi my name is Rain Madison, can you be my friend?? No. Be my friend" nakangiting pagpapakilala ni Rain at nilatag ang kamay di naman mapigilan matawa si Kairo sa ginawa ni Rain at labis rin siyang natuwa ng makitang Masaya si Rain kitang kita ito sa mata nun.

" my name is Matt Kairo Bradley and yes we can be friends." Nakangiting sabi ni Kairo at nakipagkamay kay Rain at tumayo.

"yeheyyy I have a friend!!!" nakangiting sabi ni Rain at dinambahan ng yakap si kairo muntikan pa sila matumba sa ginawa ng dalaga buti na lang at nakabalanse siya.

"Thanks Kairo so much." Kahit dina makahinga si Kairo dahil sa kabang binibigay ni Rain sa kanya ginantihan niya parin ito ng yakap.

"welcome"mahinang sabi niya bumitaw ng yakap si Rain gusto niyang sumimangot dahil parang gusto niyang yakapin pa ito kaso ayaw niyang makitang malungkot siya. Ginantihan niya na lang ito ng ngiti.

KINAKABAHAN na pumasok si Rain sa Mansiyon nila nakita niya ang kanyang ama na umiinom lumapit siya rito

"nandito napo ako papa." Nakayukong sabi ni Rain sa ama niya nanginig ang kamay niya ng makitang tumayo ito, natatakot siya yun ang nararamdaman niya pero wala siyang ibang magawa kundi ihanda ang sarili sa ano mang gawin nito sa kanya.

'Pak!!' natumba si Rain dahil sa malakas na sampal na binigay sa kanya ng kanyang ama di niya mapigilan umiyak dahil sa takot di niya alam kung ano ang pwedeng gawin maipagtangol man lang ang sarili niya. hinila ng papa niya ang buhok niya hindi nya mapigilan umiyak she don't desrve it, SHE DON'T...

"san ka galing huh!! Lumandi ka nohhh?!! Magkatulad talaga kayo ng nanay mo!!" sigaw ng ama sa kanya

"hi- hindi p-po pa, hindi po." Kinakabahang sabi ni Rain napasigaw siya ng sinimulang hilahin siya nito lalo siyang kinabahan ng makitang papunta sila sa bodega hindi niya mapigilan umiyak alam niya kung ano ang mangyayari natatakot siya dahil walang nagtatangol sa kanya , natatakot siya sa gagawin ng kanyang ama alam niya na hindi siya nito titigilan hangan mawalan siya ng malay kahit ilang taon na siya naghihirap ng ganoon di parin siya sanay.

"sumasagot kapa huh!!" kinuha ng ama niya ang mga makakapal na tubo na nasa bodega nanginginig siyang gumapang palayo kahit alam niyang wala siyang kawala dito.

Napahiyaw siya ng pinalo ng ama niya ang tubo sa binti niya paulit ulit yun napaiyak siyang tumatawa tawa pa ang ama niya na parang siyang siya ito ng makita nasasaktan siya.ilang minuto ang nakalipas parang naging manhid na ang katawan niya hindi parin tumitigil ang ama niya pumikit siya at napangiti na lang siya ng maalala ang kaibigan niya she have a friend now, Masaya siya na may nagsubok na protektahan sya.

NAGISING si Rain na masakit ang buong katawan dalawang araw siyang hindi nakapasok dahil sa nangyari, dahan dahan siyang tumayo kahit masakit ang katawan niya pilit niya parin maglakad papunta sa kwarto niya kung hindi siya kikilos baka hindi siya makapasok pipiliin niya pang pumasok kaysa manatili sa mansion nila.

             Nang makarating siya sa kwarto niya naligo na agad siya kahit masakit ang katawan at humahapdi pa ang mga sugat niya hindi niya na yun pinansin at nagbihis. Dahan dahan siyang lumabas ng kwarto na walang ginagawang ingay pumunta siya sa kusina nakita niya doon ang isang katulong pero di niya yun pinansin wala siyang kaclose sa bahay nila maliban sa Driver nila na si Manong ted alam ng lahat ng ito na sinasaktan siya ng papa niya pero walang may tapang na tulungan siya dahil lahat ng ito takot sa papa niya sino ba ang hindi?? Businessman ang papa niya ilang kompanya na din ang pinabagsak nito kasali na doon ang kompanya ng mama niya. Kaya wala rin siyang lakas na loob na tumakas dahil alam niyang mahahanap din siya nito.
Naglakad papunta sa sasakyan si Rain at nakita niya doon si Manong ted sumakay na siya habang nasa biyahe tumigil sa gilid ang kotse hindi na nagtanong doon si Rain dahil alam niya na ang mangyayari binigay ni Manong ted and first aid kit may mga ointment na doon pinaandar na ni manong ted ang kotse dahan dahan lang ang biyahe nila na parang binibigyan siya nito ng oras para gamutin ng mga sugat niya. Sa dalawang araw si Manong ted ang nag alaga sa kanya ang gumamot sa mga sugat at nagpakain sa kanya mabuti na rin na hindi umuwi ang ama sa dalawang araw naiyon.

"salamat"mahinang sabi ni Rain ngumiti lang si Manog Ted at tumango nagamot ni Rain ang lahat na sugat na nasa mukha niya nilagyan niya ito ng band aid ng makarating sila sa harap ng school nila, nilagay niya ang mga gamot sa bag niya at yumakap muna kay manong ted bago lumabas ng kotse.

             Huminga ng malalim si Rain bago nagsimula maglakad Papasok nagtaka siya ng makitang maraming babae ang matalim ang tingin sa kanya di niya na yun pinansin at pumunta sa room alam niyang pwede siya saktan ng mga ito pero umaasa parin siya na pwede siyang protektahan ng family background niya yun ang ginagamit niya para maiwasan ang mga bully.

 "yan ba yung tinutukoy nila na lumandi kay kairo?? Seriously haha disgusting" napatigil sa paglalakad si Rain ng marinig ang sinabi ng babae,
Alam niya na gwapo si kairo pero di niya alam na ganoon ang mangyayari na magkakaroon nanaman siyang issue di niya alam na sikat pala ang kaibigan niya sa school nila, gwapo naman kasi si kairo kaya siguro akala nila inaagaw niya si kairo sa kanila umiling iling na lang siya wala naman siya paki sa mga sasabihin nito at imposible rin na magkagusto si kairo sa isang tulad niya.

 Nang makarating sa room si Rain dahan dahan siya umupo wala pa doon si Kairo ang nakita niya lang ang dalawang kaibigan nito na si Kyle at Drew nakita niyang tinitigan siya nito pero binalewa niya lang ito natatakot siyang baka galit sa kanya si Drew dahil sa nangyari nung nag away sila ni Kairo dahil sa kanya.
Tumingin na lang siya sa labas ng bintana na matagal niya ng ginagawa nagulat na lang siya ng sumulpot ang mukha ni Drew sa harap niya.Napalayo siya at napalunok.

"Hi im Drew"nakangiting pagpapakilala nito

"Ahhmm Rain" mahinang sabi niya habang Hindi siya makatingin kay Drew baka sigawan siya nito dahil sa nangyari sakanila ni Kairo

"are you mad?? Dahil sa nangyari?? " Mahinang tanong ni Rain at tumingin kay Drew umiling ito kaya nakahinga siya ng walang makitang galit sa mga mata nito

"Ikaw ang dapat magalit sa akin because I insult you. Gusto ko humingi na sorry sa iyo kaso dalawang araw kang hindi pumasok ahm dahil ba sa nangyari kaya di ka pumasok?"nakangiwing sabi ni Drew habang kinakamot ang batok.

"wala naman akong dapat ikagalit. Sanay na ako doon. At may ginawa lang ako kaya hindi ako nakapasok" Mahinang sinabi ni Rain napayuko naman si Drew naguilty siya sinabi napaisip siya na tama si Kairo wala siyang karapatan na sabihin yun mas gusto niya na magalit sa kanya si Rain kaysa patawadin agad siya.

"Ahhmm Friend??" napaangat ng tingin si Rain ng marinig ang sinabi ni Drew tinitigan niya si Drew baka nagbibiro lang ito sa sinabi pero mas nagulat siya ngb makita nilahad ang kamay nito.

"Ta-Talaga??" nagugulat na tanong ni Rain na ikinangiti ni Drew

"oo naman." Napangiti si Rain aabutin na sana niya ang kamay ni Drew pero nagulat siya ng may humawak sa kamay niya at lalo ng makita si Kairo na galit na galit na nakatingin kay Drew.

"anong sa tingin mo ang ginagawa mo??" seryosong sabi ni Kairo habang hawak ang kamay ni Rain na gustong sumigaw ni Rain dahil sa higpit na pagkakawahak ng kamay niya pero wala ata siyang lakas para gawin yun.

"woahh nakikipag kaibigan lang ako dude."nakataas na kamay na sabi ni Drew kay Kairo pero hindi parin nagbago ang seryosong mukha nito napatingin siya kay Drew na humihingi ng tulong kaya hinawakan niya ang braso ni Kairo napatingin naman sakanya ito kaya ngumiti siya dito.

"wala siyang ginawa na masama, he just want to be my friend." Nakangiti niyang sabi dito at sinabayan namn na tango ni Drew.kumalma naman ito at hinarap siya hinawakan nito ang dalawa niyang kamay

"Kahit na dapat di ka niya hahawakan. Wala siyang karapatan pano kung may virus yan edi nahawaan kana." Nakangusong sabi ni Kairo sa kanya na ikinatawa niyang mahina dahil parang bata ito na nagsusumbong sa kanya na nagpakunot naman sa noo nito.

"haha you're so cute" nakangiti niyang sabi at pinisil ang pisngi na ikinabusangot naman nito

"im not cute, Im handsome"busangot naman na sabi nito

"at bakit absent ka ng dalawang araw? Di ka man lang nagsabi dimo ba alam na nagalala ako sayo?" napayuko naman si rain dahil naalala niya yung rason kung bakit siya dalawang araw di pumasok " may ginawa lang ako kaya hindi ako nakapasok" sabi niya at inangat ang ulo at tinitigan niya ito at nginitian dahil may nagaalala na sa kaniya kapag hindi siya pumasok at masasabi niyang masarap sa pakiramdam kapag may taong nag alala saiyo.

Namula naman si Kairo at umiwas ng tingin sa dalaga ng ngumi ito 'holy shit' napamura na lang siya sa utak niya dahil sa nangyari. Lumapit sa kanila si Drew at inakbayan si Kairo

"Aso ka pala Kairo ehh!! Cute na aso HAHAHA"malakas na sabi ni Drew na ikinatawa naman ni Kyle na kanina pa nanood sa amin

"bitawan mo nga ako Drew ikaw ang aso sa atin." Naiinis na sabi ni kairo na ikinangiti niya masaya siya na may kaibigan na siya ngayon nandyan si Kairo, si Drew kat si kyle kahit hindi niya pa nakilala alam niyang mabuti ito gaya ni Kairo

End of Character 4

She's MineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon