MELODY

Ölüm Sessizliği

Gözlerimi açtığımda revirdeydim. Etrafımda endişeli bir şekilde duran arkadaşlarım ve Bayan Anna vardı. Neler olduğunu anlamamıştım. Mia söze girdi: "Sen ne yaptın böyle?! O nasıl bir güçtü?! Seni hiç bu kadar kızgın görmemiştim. Gerçekten beni çok korkuttun. Kendine hakim olamayan biriyle arkadaşlık edemem.
Kusura bakma Mel. Ama hoşçakal."

Mia ne diyordu böyle. Duyduklarıma inanamadım, inanmak istemedim. Ama gerçekti işte. Hepimiz Mia'nın gerçek yüzünü görmüştük. Bu beni çok üzmüştü. Fakat güçlü kalmalıydım. Ben bunları düşünürken hemşire yanıma geldi. Artık gidebileceğimi ama dinlenmem gerektiğini söyledi. Hala neden bayıldığımı anlamamıştım. Yavaş adımlarla bahçeye çıktım. Etrafa ölüm sessizliği hakimdi. Bayan Vanessa konuşma yapacakmış. Bende bir banka oturup beklemeye başladım. Elli ve Rose yanıma gelip ve oturdular. Elli söze başladı: "Mel seni çok seviyorum ama dün yaptıkların videoya çekilip YouTube'a konmuş. Ailem bu videoyu görmüşler ve sabah beni aradılar. Sana minnettar olduklarını ama gücünü iyice kontrol etmeyi öğrenene kadar pek görüşmemiz söylediler. Gücünün fazlalığı onları korkutmuş. Hala senin arkadaşınım. Ailem olmasaydı inan senden asla ayrılmazdım. Gücünü kontrol edebileceğine inanıyorum. Şimdilik hoşçakal." 2. bir şok geçirmiştim. Mia' ya zaten başından beri pek ısınamamıştım ama Elli'yi seviyordum. Yine Rose ile ikimiz kalmıştık. Ne yapacağımı bilmiyordum. Çökmüş durumdaydım resmen. Ölüm sessizliğini Bayan Vanessa bozdu. Ama sanki sağır olmuştum. Sadece bir uğultu duyuyordum. Artık bunu önemsemiyordum. Hissizleşmiştim.