දැන් මධ්යම රාත්රී 12 ටත් ළඟ ඇති.අද අහස හරිම පැහැදිලි යි.ඒත් සුළඟ ටිකක් තදයි.
මට පොඩ්ඩකවත් නින්ද යන්නෙ නෑ.ඒ නිසා මම බැල්කනියට වෙලා අහස දිහා බලාගෙන හිටියා.
මම දැක්කා කවුරු හරි කෙනෙක් G4 කාමරයෙන් එළියට එනවා.
වෙන කවුරුත් නෙමෙයි ඉතින් ඒ බෙල්.ඒත් එයා මේ වෙලාවෙ මොකක්ද කරන්නෙ?
ඒත් එයා නම් මාව දැක්කෙ නෑ .
බෙල් හෙමින් හෙමින් පඩිපෙළ බැහැ ගෙන ගියා.මම ත් එයාට පේන්නෙ නැති වෙන්න එයාගෙ පස්සෙන්ම ආවා.
මේ කොහෙද?
එයා අත් දෙකත් බැඳගෙන පයින් ගස යට තිබුණ බංකුවෙන් වාඩි වුණා.
"ලෝරා ...ඇවිත් මෙතනින් වාඩි වෙන්න"
දෙයියනේ මෙයා මාව දැකලා ද?ඉවරයි.මම හෙමින් හෙමින් එතනට ඇවිත් එයා ළඟින් වාඩි වුණා.
"අ..අනේ බෙල් සමාවෙන්න ඔයාගෙ පස්සෙන් ආවට"
"අයියෝ ඒකට කමක් නෑ ලෝරා..."
"ඒ..ඒත් ඔයා මේ රෑ මෙතනට ආවෙ ඇයි ?"
"අහ් මගේ අම්මාත් එක්ක කතා කරන්න ආවේ"
මම වටේම ඔලුව හරවලා බැලුවා.බෙල් එක අතක් අහස ට දික් කරා.
"අර අහසෙ හඳ ළඟම තියෙන පුංචි තරුව පේනවද ලෝරා ?"
"ඔව් අර නිල් පාට ලස්සන තරුව නේද ?"
"හ්ම් අන්න ඒ තරුවෙ තමයි මගේ අම්මා ඉන්නෙ."
මට ඒ වෙලාවෙ ලොකු වේදනාවක් දැනුනා.
"අහ්හ් අ... සමාවෙන්න මට ඒ ගැන කණගාටුයි"
"හ්ම්... අම්මා, ඔයාට පේනවද?මේ ඉන්නෙ මගේ යාලුවා ලෝරා"
මම ඒ තරුව දිහා බලාගෙන හිනා වුණා.ඒත් ඒ නිස්කලංක බව තිබුණෙ ටික වෙලාවකට විතරයි.
පුංචි පුංචි වැහි බිංඳු පොළව සිපගනිද්දි, සුළඟේ වේගය එන්න එන්න වැඩි වුණා.
ඇඟට තදම තද සීතලක් දැනුනෙ මගේ කකුල් දෙකයි අත් දෙකයි භාහිරට නිරාවරණය වුණ නිසා.ඒත් බෙල්ගෙ නම් මුලු ඇඟම ආවරණය වෙලා තිබුණා.
"ලෝරා සීතලයි නෙ ඔයා ඔහොම හිටියොත් ලෙඩ වෙයි.ආ මේක දා ගන්න"
බෙල් එයාගෙ ජැකට් එකෙන් මාව ආවරණය කරා.
වැස්සත් එන්න එන්නම වැඩි වුණ නිසා අපි දෙන්නම වැස්සෙ තෙමි තෙමි හොස්ටල් එකට ගියා.
●───❀𝑹𝒖𝒕𝒉❀●──
YOU ARE READING
Miss You
Teen Fictionඅසම්මත යැයි ගැරහුම් ලැබූ කල් ඉකුත් නොවන සදාතනික මගේ ආලය...(GL❤️)