Ask-i Sevki

ask-i sevkiye piremses giris yapio

~osman
okulun ikinci gunuydu. hicbir gun okula gitmek icin bu kadar heyecanlanmamistim. defnemin beni begenmesi gerekiyordu. bu yuzden ustume annemin sunnette aldigi damatligi gecirdim. hep bu damatligi giydigimde o aci gun gelirdi aklima. tam agliyacakken yan odadan sesler gelmeye basladi. yine salak marulla mal, aptal, inek, okuz, salak selim kavga ediyordur diye dusundum. artik bikmistim kavgalarindan. her gece seslerine uyaniyordum. benim hatrima biraz anlasmalari lazimdi. uyarmak icin sinirler odaman ciktim ve odalarina laps diye daldim. marul selimin ustune cikmis yatakta tepiniyordu. hadi ama ben selim ust olur diye dusunmustum. kac yildir shipliyordum bunlari. ama maruldan ust olmazdi. o yuzden marulu selimin ustunden yataktan attim ve selimi de onun ustune attim. iste simdi tamamdi.

salak selimle marul sevisedursun ben de kahvalti hazirlamaya baslamistim. malum defnemin beni guclu ve sekşi gormesi icin yemek yemem gerekiyordu. cok sevgili anneannemin bu konuyla da ilgili cok hasmetli bir sozu vardi. ve hayatimda bunu hep uygulardim: " ye, ye ki gotun sissin." cidden kain gibi bir kadindi. hayattaki tek idolumdu. aklima geldigi ve huzunlendigim icin salondaki buyuk tablosundaki yanagindan optum. tam agliyacaktim ki agladigimda ne kadar cirkin oldugum aklima gelince kendimi jet hiziyla durdurdum. hemen bir seyler yedim. tabii ki de okuz selimle marula hazirlamamistim onlar birbirlerini yiyordu zaten su an. neyse tam cikicakken onlara seslenicektim ki bunun pek de iyi bir fikir olmadigini dusundum ve okula tek basima gitmeye karar verdim. bu benim icin zor olacakti ama yapmaliydim.hasmetlimi gordugumde bayilirsam beni tutacak kimse yoktu, bu benim icin cidden cok zor olacakti...

daglardan, bayirlardan, derelerden gectikten sonra sonunda koylu okuluma gelmistim. erken gelmistim cunku hasmetlimin totisini koydugu sirayi daha yakindan gormek istiyordum. hangi mukemmeliyetteki sira benim hasmetlimin totisine layik olabilirdi ki? bunu merak ediyordum. kosa kosa sinifina girdim. cam kenarinda oturuyordu hayatimin anlami. sirasini oksadim, totisini koydugu yere bakarak aglamaya basladim. cidden cok seviyordum onu. tam duygusallasmis ve hungur hungur aglayacakken disaridan sesler gelmeye basladi. onun olmamasi icin dua ettim cunku yakalanmak istemiyordum. hemen sirasinin altina saklandim. o sirada bagrisarak iceri defnemin yanindaki hasmetli ve tanimadigim biri girdi. hasmetli kiz bagirip cagiriyor arada yumruk atiyordu. sonra bir anda butun siniri gecti ve karsisindaki kisiye sarildi. bu kizi ilk defa sevgi dolu goruyordum. sarilmalari bittiginde cantasindan bir matkap cikardi ve cocugun beynini delmeye basladi. COCUGUN BEYNINI DELMEYE BASLADI- evet, evet bu hasmetli bir katildi. iste simdi sicmistim. hayir cidden sicmistim. ah, olamaz yine ayni sey olmustu. bu kizi gordugumde hep korkudan boyle seyler yapiyordum. allahtan beni gormedi ve oldurdugu cocugu da tuvalete goturup ustune sifon cekti.

kiz garip bir psikopatti ama hasmetliydi. umarim defnem onun kurt bakislarinda hayat bulmazdi.
derken yine kirlenmis pantolonumla ne yapacagimi dusunuyordum. bu sefer degistirebilecegim asalak bir selim yoktu. o yuzden tuvalete gittim ve pantolonumu cikardim onun yerine hep yanimda yedek tasidigim taytimi giydim. bu taytla cok iyi gozuktugumu biliyordum o yuzden bunu sadece ozel gunlerde giyerdim ama bugune nasip olmustu. defnem umarim askindan olmezdi. tuvaletten ciktigimda yavas yavas insanlarin okula gelmeye basladigini gordum. defem de muhtemelen yakinda burda olurdu. taytla koridorda yurumeye basladim. herkesin gozu uzerimdeydi. hatta bir kiz bayilmisti o yuzden ambulans getirtip kaldirdilar. ah, bu kadar iyi olmak benim sorunum degildi.

nefes almak icin disari ciktim ve defnemi beklemeye basladim. beklerken uzun yola dalmis bakiyordum ki pembe bir sey gordum. cirtlak bir pembeydi ve ne oldugunu anlayamamistim. ama pariltisi gozlerimi aliyordu. belki bir ufodur diye dusundum ama ufolar havada olurdu. oyleyse boylesine parlak olan sey ne olabilirdi? yavas yavas bana dogru yaklasmaya basladikca bunun bir insan oldugunu anladim. cok hasmetli renkler giyinmisti. defnem olmasa asik olmam an meselesiydi. keske yuzunu gorebilseydim. ama ustundekiler o kadar parliyordu ki yuzu gozukmuyordu. herkes benim gibu agzi acik ona bakiyordu. bi dk- BU DEFNEMDI!!! EVET BU OYDU! iste hasmetlim ya diye gecirdim icimden. daha okul acilali 2 gun olmustu ama herkesi kendine asik etmisti. gercekten dayanilamaz bir cekiciligi ve sekşiligi vardi. bu beni kendine cekiyordu. her saniye her an onunla olmak istiyor, her zerrem ona ait olsun istiyordum. bunlari onun da ogrenmesi gerekti ama bunun icin cok erkendi. olucaksa hasmetli bir sey olmaliydi. tipki onun gibi.
hasmetlim,grr rrrr rrr rr.