1. BÖLÜM

19 4 14
                                    

İyi okumalar..❤️‍🩹

Yorumlarınızı eksik etmeyin hepsini okuyacağım :)
__________________

Telefonumu Bluetooth ile arabaya bağlayıp şarkı açtım. Sesi sona verince önüme döndüm.

Işıklara baktım sarı yandığı anda gaza basıp geçtim.

Babaannemin bize miras kalan evine gidiyordum. Evdeki işimize yarayacak eşyaları kutulara koyacaktım yarın da babam gelip büyük eşyaları alacaktı.

Tek yaşıyorum. Annemle anlaşamıyorum.

Babamla sürekli iletişim halindeyiz hayattaki tek varlığım babam. Ailenin tek çocuğuyum ama aile kaldı mı orası kesin değil.

Babam fikirlerime saygı duyduğu için rahatlıkla başka bir eve çıkabilmiştim.

Ben Almira 18 yaşında yaşamak için yaşayan kızım. Hayat için pek bir amacım yok. Yani şimdilik.

YKS sınavında iyi bir puan alamadım. İlgimi çeken bölümler gelmemişti. Annem kızmak için bahane bulduğu için çok kızmıştı. Bu yıl tekrardan sınava girmeyecektim biraz kafamı dinlemek istedim. Seneye gireceğim.

Pek arkadaş ortamım yok 3 tane arkadaşım var yeter bana. Grup 2 kız 2 erkekten oluşuyor. Sahra, Yağız, Toprak ve ben.

Sahra benden 4 yaş büyüktü ve polisti. Yaş önemli değil gayet de iyi anlaşıyoruz. Yağız ve Toprak da benimle aynı yaşta. Liseden mezun oldular.

Eve gelmiştim el frenini çekip anahtarı çıkardım ve arabadan indim.

Eve baktım 2 katlı biraz çökmüş bir evdi. Babam biraz bahsetmişti. Etraf çok ıssızdı. Terkedilmiş. Babaannem burda nasıl kaldı?

Eve girmeden etrafa biraz daha göz attım. Etrafta başka evlerde vardı. Bazıları zorla ayakta duruyor gibiydi. Çoğunun camları kırılmıştı.

Eşyaları aldıktan sonra bu evle daha işimiz kalmayacaktı ne olacaksa olsun.

Anahtarı cebimden çıkardığım sırada ayak sesi duydum. Ananı sikeyim içimden küfür ettikten sonra hızlıca arkamı döndüm.

Babam kimsenin olmadığını söylemişti ve ben yapraklara basma sesi duyuyordum sessizce hareket etmeden durdum.

Birkaç adım sonra sesler kesildi.

Elim belime gitti. Bıçaksız gezmiyordum pantolonuma takmıştım bıçağı.

Ama sonra bıçağı almadan elimi çektim. Kimse yaşamıyor ama hayvanlar yaşayabilir. Sadece hayvandı.

Kendisi teselli ediş şeklini sikeyim orda biri vardı işte

İç sesim bana sövüyordu inanılmaz. Haklı da.

Şimdilik korkuyu bir kenara bırakıp eve girdim o da benimle aynı sebepten gelmiştir belki.

Evde fazlasıyla tozluydu kaç yıldır girmiyosunuz eve.

Salonda büyük bir masa vardı. Diğer eşyalar gibi üstü tozluydu. Masanın yanına gidip üfledim. Sonra etrafa bakıp birkaç işimize yarayacak eşyaları alıp masanın üstüne getirdim. Masa dolunca evden çıkıp arabanın bagajından kutu çıkardım.

GÖL KENARI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin