HATE Me...[ Kookjin]

02

တိတ်ဆိတ်လွန်းလှတဲ့အိမ်ကြီးထဲ အသံတိတ်ငိုကြွေးနေတဲ့
ကောင်းလေးတယောက် ကိုက်ခဲနေသော ခေါင်းကိုထုရိုက်နေ
ရင်း ကိုယ်ကိုယ်သာအပြစ်တင်နေမိသည်။

*ငါကြောင့် ငါမကောင်းတာ
ချစ်ရသူကို စိတ်ထိခိုက်အောင်လုပ်မိသလို
ချစ်ရသူတွေကိုလည်းကာကွယ်မ‌ပေးနိုင်‌ခဲ့ဘူး*

"တောင်းပန်ပါတယ် ဂျွန် ငါမင်းကိုချစ်ပေမယ့်
ငါညီ‌လေးဂျီမင်း‌ေလးကိုပဲရွေးချယ်ပြရစေ
မင်းကငါရဲ့အချစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သလို နောက်ဆုံးအချစ်ပါ"

မျက်ရည်စတွေကို လက်ခုံဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းသုတ်ချရင်း
ဖုန်းထဲကနပါတ်တခုကိုနိုပ်လိုက်ကာ။

"ကျတော်ညီလေးရှာပေးပါ ဒါဆို
ကျတော် ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ပါ့မယ်"

°°°°°°°°°°°°^flash back

‌အဝေးပြေးကားဂိတ်ကထိုင်ခုံလေး‌တွင်ထိုင်နေသော ကောင်လေးနှစ်ယောက် ။
ညိုးငယ်နေသောမျက်နှာပိုင်ရှင်က
ကျလုလုနီးနီးမျက်ရည်ကိုသုတ်သည့်အနေဖြင့် ခေါင်းကိုငိုက်ဆိုက်ချလိုက်တော့ အူကြောင်ကြောင်လေးြဖ့စ်ကာ
လက်ထဲကပြာအိုးလေးကိုပိုက်ထားတဲ့ကောင်လေးက အတင်း
ငုတ်ကြည့်လာသည်။

"ကိုကို ငိုနေတာလားဟင်  ကိုကိုမငိုပါနဲ့
ကိုကိုငိုရင် သားလဲငိုချင်လာတာမို့"

''အကို မငိုပါဘူး ဂျီဂျီလေးရဲ့
ဒါကြောင့် ဂျီဂျီလေးလဲမငိုနဲ့နော်"

မျက်နှာလေးမဲ့နေရှာတဲ့ကလေးငယ်ကိုချော့မြူရင်း
သူကိုယ်တိုင်ပိုဝမ်းနည်းနေမိလာသညါ။ အခုမှ အသက် ၂၀‌သာရှိသေးသောသူထက် ၁၅အရွယ်သာရှိသေးသည်
သူညီငယ်လေးသည် မိဘမဲ့ဖြစ်သွာရချေပြိ။
ယခုချိန်မှစပြီး သူသာလျှင်ဖခင်၊ သူသာလျှင်မိခင်။

သူကြောင့်နဲ့ထပ်ပြိး ဘယ်သူကိုမှ အထိအခိုက်မခံစေချင်
တာကြောင့် တယောက်သူနှင့်ပေးထားသောဂတိများကို‌ချိုးဖြတ်ခဲ့မိသလို ၊သူ့အသည်းများကြေကွဲခံကာထားခဲ့ပိး ညီငယ်လေးနဲ့ အတူ
ထွက်ပြေးလာခဲ့ခြင်းပင်။

'"အကို အမေ ဆုံးတာ တပတ်ပဲရှိသေးတယ်
ဘာလို့ အိမ်ပြောင်းရတာလဲဟငိ ?
သားက အမေဆုံးတဲ့နေရာလေးမှာနေချင်သေးတာ"