Kopmuş Gitar Telleri

Anıların Sesi

Elimde ondan kalan son anı ile oturdum.Anılarım ve ben,yine tek kalmıştık. Ama anıları yaşatan kişi yoktu. Denizin huzur dolu sesi ile düşüncelere dalmıştım,yanıma biri oturunca irkildim. Gecenin bir yarısı kim kayalıklarda olurdu ki?

Birkaç saniye boyunca kafamı kaldırmadım,yanımdaki ise o süre zarfı boyunca hiç konuşmadı.Bir süre sonra sessizliği o bozdu,gitara bakarak;

"Tel mi koptu?"

Dedi. Kimdi bu? Neden benimle ilgileniyordu? Daha tanımıyordu bile beni.Kafamdaki soruları kenara bırakıp oğlana döndüm, nazikçe kafamı salladım konuşacak gücüm yoktu.

"Anlaşıldı konuşmana gerek yok."

Diyip ellerimden çekti gitarımı, korktum ondan kalan son anım gidecek diye...

"Korkma sadece teli değiştiriceğim"dedi.

Tanımasam bile güveniyordum ona güvenmek istiyordum.
"Gerçekten anılarımı kurtaracak mısın?" dedim hayretle.
O ise

"Çok duygusal bağlanma sadece tamir ediceğim" 

Dedi. Evet belki soğuktu ama kurtaracaktı anılarımı akorları yaparken bana baktı.

"Akorlar çok taze hiç çalmadın mı?"
Dedi sessizce
"Çalamadım anıların sesini bir kez daha duymaktan korktum"
Diyebildim.