oh shit, what should I do

bir

Selamlar ilk kurgumla birlikte geldim buradayım umarım güzel olur cidden bu konuda heyecanlıyım gözünüze çarpan hataları belirtirseniz çok mutlu olurum.
Aynı zamanda yorum yaparken de saygı çerçevesinde olursa yine çok mutlu olurum.

Buraya başlama tarihinizi atabilirsiniz.
İyi okumalaaaar...

Hoşik'in haremi

Jungkook
Biri beni takip ediyor sanırım

Jimin
NE
KIM SENI TAKİP EDIYOR

Jungkook
Bilmiyorum çok gerildim hyung

Jimin
Tamam sakin ol bir şeyler düşünüyorum

Hoseok
Jimin asıl sen sakin ol
Direkt capslockla girdin
sohbete farkında mısın

Jungkook
Ya jimin hyung sakin ol
Hani anlatmıştım ya
Sabah biri kokun çok güzel demişti
Sanırım o
Hyung ne yapıcam

Hoseok
Şimdi Jungkook önce sakin ol
Ve bana konumunu at
Yanına gelip seni alıcam

Jungkook
*Konum*

Hoseok
Aferin kook
Şimdi en yakındaki kafeye git
Ya da kalabalık bir alana

Jungkook
Burada hiç kafe yok
Fakültr zaten çok boş
Korkuyorum hyung

Jimin
Jungkook bak arabaya bindim
Rahat ol derin derin nefes al
Geliyorum tamam mı
Sakin ol bebeğim

Jungkook
Tamam ben etrafta yürüyorum

Hoseok
Tamam hemen geliyoruz

☆

Bu hafta final haftamdı ve yarin son finalim olacağı icin mutlu mutlu eve dönüyordum. Ta ki arkamdan adım sesleri işitene kadar. Cidden başımdan dert eksik olmuyordu. Hiç mutlu olmaya gelmiyordu hayatım anında bir pislik çıkarıyordu.

Adımları fark ettiğim gibi hyunglarima haber verdim ve sakin olmaya çalıştım. Tabi ne kadar sakin olabilirsem.Daha okuldan çok uzaklasmadigim için ışıklar hala vardı ama insanlar azalmıştı. Çoğu kişinin Final haftasi bitmişti benim gibi bazı garibanlarin ise bir kaç tane kalmıştı. Finalleri biten kişiler doğal olarak üniversiteye gelmediği için fakültenin içi neredeyse boştu. Okula gelenler ya kütüphaneye için ya da ödev teslimi için geliyordu. Akşam saat 11 de kimse kütüphaneye ya da ödev teslimine gelmeyeceğine göre koca fakültede yalnızdım. Pardon yalnız değildim bir de beni takip eden adam vardı. Bu beni daha çok geriyordu.

Olabildiğince hızlı yürüyordum tek istediğim eve tek parça gidip duş alıp uyumaktı. Bunu bile bana çok goruyorlardi. Günlerdir doğru düzgün uyku uyumamiştim. Bu da aklıma gelince daha çok stres olmuştum.

Hızlı hızlı yürürken adım seslerini daha yakınımda hissettim ve adimlarimi sanki daha fazlası olabilirmiş gibi hizlandirdim. Ta ki omzumda bir el hissedene kadar.

Omzumdaki eli hissetmemle koşmaya başladım arkama bakmadan olabildiğince hızlı bir şekilde koştum. Ama ben hizlandikca arkamdaki bedende hızlandı. Onun bu hareketinin beni daha çok korkutmasiyla önüme çıkan ilk arabanın içine binip kapıyı kitledim.

☆

İlk bölümdü bazı şeyler biraz belli oluyor ama hadi hayırlısı bölüm hakkında genel düşüncelerinizi buraya alabilirim

Bu arada kitapta yan ship
olsun mu ben pek emin olamadım bunun hakkında fikriniz nedir

Diğer bölümde görüşmek üzere ♡