================================
______________________________________
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°______________________________________
Jungkook ඒ ලාච්චුව ඇරියා....
ඒ දැක්ක දෙයින් jungkookගේ පපුව ගැහෙන්න ගත්තා, හේතුවක් නැතුව ඇස් වලින් කදුලු ගලන්න ගත්තා,
Jungkookගේ කකුල් වලට පණ නැතුව jungkook එතනම දණින් වැටුනා.හේතුවක් නැතුව කිසි දෙයක් වෙන් නෑ,
මේ ලෝකේ හැමදේම වෙන්න හේතුවක් තියනවා. වැස්ස වැටෙන්නේ කලු වලාකුලු නිසා... රස්නේ දැනෙන්නේ ඈත් අහසේ තියන ඉර නිසා....
හැමදේකටම හේතුවක් තියනවා,
ඒත්... මනුස්සයෙක්ට හේතුවක් නැතුව අඩන්න පුලුවන්ද ?Jungkook කියාගන්න දන් නැති හේතුවක් හින්දා පැයකට වඩා hoseokගේ කාමරේට වෙලා අඩන්න ගත්තා...jungkookට එයාව නවත්තන්න බෑ, එයාගේ කදුනු නවත්තන්න,බෑ,
එයාගේ පපුවට දැනෙන වේදනාව නවත්ත ගන්න බෑ,
ඒත් එයා hoseokගේ ලාච්චුවේ තිබ්බ අත් පලදනාව පපුවට තද කරන් අඩන්න ගත්තා...." ඇ-යි.... ඇයි මං.... අඩ-න්-නේ...
ඇ-යි මට දු-කක් දැ-නෙන්-නේ.....
ඇයි...... ම-ට මෙච්-චර දුක-ක්......
ඇ.යි ....දෙයි-ය-නේ ඇ=යි........ "Jungkook ඉකිබිදින ගමන් අඩන්න ගත්තා.මුලු කාමරේම jungkookගේ ඉකිබිදින සද්දෙන් පිරිලා තිබ්බේ,
එක පාරම කාමරේ දොර ඇරුනා... ඒත් jungkookට කාමරේ දොර ඇහෙනවා ඇහුන් නෑ, එයා හිටියේ එයාගේ ලෝකෙක හිර වෙලා, අඩන හේතුවක්වත් හිතා ගන්න බැරුව.
YOU ARE READING
I met you
Fanfictionමේ ලෝකේ අපිටත් ජීවත් වෙන්න තැනක් තියේවි, අපිටත් ආදරේ කරන්න තැනක් තියේවි , අපිටත් එකට ඉන්න තැනක් තියේවි , දවසක අපි එතනදි මුණ ගැහෙමු...........