Evet bana kizmakta cok cok haklisiniz cunku wattpada hic girmiyordum bile ama artik buna bi son veriyorum ve tam yerinde birakmistim bugun tum yazdiklarimi bastan okudum simdi eskisi kadar yazamasamda biseuler yapmaya calisacagim iyi okumalarr
_________________________________________Gordugum tablo karsisinda hicbirsey diyemedim sadece hanma'nin bana gosterdigi fotografa bakakalmistim.
Birkac dakika sonra gozlerim dolmaya basladi telefonu hanmadan alip iyice olayi anlamaya calistim. Ama anlayacak birseu yoktu. Bana gecen gun isim var diyip bizimle bowlinge gelmedigi zaman demekki bu kizla isi varmis..
Hanmanin yuzune bakip"Beni kandiriyorsunuz degil mi? Mikey asla boyle bisey yapmaz o da beni benim onu sevdigim kadar seviyor.."
Hanma kahkaha atmaya basladi ve;"ah lila, mikey seni hic sevmedi. Bu zamana kadar hep seni kullandi. Simdi sen gidince seni sikine bile takmadi. Hala beni seviyor diyosun cidden komiksin."
Dizlerimi karnima cektim ve aglamaya basladim. Onun beni gercekten sevdigini sanmistim.. aslinda o benim herseyimdi. Benim kimsem yoktu ve o benim herseyim olmustu. Ama bunlarin hepsi sahteymis.. yine kimsesiz kalmistim.
Hanma ayaga kalkip basimi oksadi ve odadan cikti. Ben kendimle kalmistim yine..
Kendimi durduramadan agliyordum. Duvarin dibine cokup kendimi karanliga birakmak istiyordum. Ama yeni dogan gunesin isiklari goz yaslarimin parlamasina sebep oluyordu.
Birkac saat boyunca bu sekilde aglarken kendimden gecerek bilincimi kaybetmeye baslamistim..
(Mikey'in ağzından)
Lila hala bulunamiyordu. Kafayi yemek uzereydim. Herkes lilayi araken sanki o yer yarilmisti da icine girmisti.
Birlikte kaldigimiz eve gitmek istedim. Ayaklanip motora atladim ve eve gittim.
Onunla burda gecirdigimiz zamanlari hatirlayip daha da kotu hissediyordum. Kapiyi acip iceriye girdim.
Ken-chin koltukta oturuyordu. Beni gorunce hemen yanima gelip sarildi ve; "Mikey lilayı kesinlikle bulacagiz sana soz veriyorum."