UFAKLIK

-1- Yolculuk

         Yolculuk.En nefret ettiğim şeylerden birisi.Ama ucundaki liseyi gördükçe heycanlanıyorum.Arkadaşlarımdan ayrıldığımı düşündükçe de üzülüyorum aslında.

         Annem,babam ben ve kardeşim İstanbul'a gidiyoruz! Benim lise hayatım için.Bir nevi taşınıyoruz aslında.İstanbul'da bir koleje yazdırdılar beni.17 yaşındayım.Lise 2'ye gitmem gerekiyo ama okula geç yazdırıldığım için lise 1.sınıftayım.

         Bu arada ben Ceren.Kardeşimin adıda Nehir,12 yaşında.Ben özgür büyüdüm.Annem beni sıkmadı.Anne değilde daha çok arkadaş gibiydi bana.Beni hiç bırakmayan arkadaş...Babam da aynıydı,annem gibi olmasada herşeyime karışmazdı.

          Kafamı arabanın camına yasladım,hava sıcaktı.Ama denizi    gördükçe rahatlıyordum aslında.Arka cebimden telefonumu (iphone 6 plus) çıkardım.Eski mesajlara girdim,"sevgilim" yazıyordu.Hızlıca sildim,o benim hayatımda yoktu artık.Nokta kadar bile yer kaplamıyordu.Hayatıma hiç öpüşmedim.O da" benimle hiç öpüşmedin ve sarılmadın.Bu mu senin defon?" Dediğinde tokatı yüzüne geçirmiştim.Sonrada "piçin tekisin" diyip ayrılmıştım ondan.Düşündükçe bile sinirlerim zirve yapıyor,pislik.Fotoğraflarımızıda sildim değeri kalmamıştı bende.Sonuçta öküze kravat takmanın alemi yok.Değil mi?Telefonu kapayıp popomu hafifçe kaldırdım ve arka cebime koydum,gözlerimi kapayıp uyuma çalıştım.

Arabanın durmasıyla gözlerimi araladım.Uyumuşum.Annem ve babam bir cafenin önünde durmuşlardı.Muhtemelen mola vermiştik.Arabanın kapısını açıp çıktım.Saçma sapan esneme haraketlerinden sonra annemlerin peşinden bende içeri girdim.Mükemmel biryer diyebilirim.Ağaçların arasında masalar var ve denizde manzara.Bir masaya geçip oturduk.Önümüzde duran menüyü açıp ne alabileceğime baktım.
Çok aç değildim.Saatde 15:20 falandı.Çikolatalı pasta istedim.Arabada midem bulanırsa..orası ayrı.Annemlerde diyet salatamı nedir ondan istemişlerdi.Kardeşimde benden özenti.

 Çikolatalı pastamız geldiğinde direk saldırdı nehir.Ona dönüp;

-"Öküzleşme" dedim.Dil çıkardı.Annemde;
-"O nasıl laf?"dedi Bende şirince sırıttım.

Yemek işi bittiğinde arabaya geçtik.3 saat daha yolumuz var,poff.Telefonumu çıkarıp saçma sapan fotoğraflar çekindim,can sıkıntısı.Biraz da oyun oynadıktan sonra telefonu koltuğa atıp gözlerimi kapadım.

   Nehirin beni dürtüklemesiyle esneyerek uyandım.Babam valizleri çıkardığına göre "gelmiştik!". Hızlıca arabadan indim.Yeni evimiz süper diyebilirim.2 katlı.Valizleri alıp içeriye geçtik.Annem temizliğini yaptırmıştı.Eşyalarda hazırdı.Sadece biz kişisel eşyalarımızı yerleştirecektik.Nehir ile beraber üst kata çıktık,odalarımız ayrıydı.Valizimi alıp odama geçtim.

Bu odanın duvarlarına bakınca hatlayacak anılarım yoktu.Daha yeni yeni başlangıçlar yapacaktım.Tertemiz bir sayfa açacaktım kendime.İçinde havalı pislikler olmayacaktı.Zengilliği bir bok sananlarda.Eğer havaları zenginlikse eşit şartlardaydık zaten.

Biraz kısa oldu ama olsun yapıck bişey yok :d Bundan sonraki bölümler daha uzun olucak.Yorumlarınızı bekliyoruum