Matmazel Siyah // Soukoku

Dünyaya Gelmek

Yukarıdaki şarkıyı dinlerken anlık ilham geldi

**

Hayat 3 Aşamadan ibarettir.

1.si Dünyaya gelmek.

"'Moi Je M'appelle Mademoiselle Noir, et comme vous pouvez le voir, je ne souris, ni ris, ni vis' et c'est tout ce qu'elle a dit, di di di~"
('Ben matmazel siyah ve gördüğün gibi ne gülümsüyorum, ne kahkaha atıyorum, ne de yaşıyorum' ve tek dediği buymuş.)

Dazai yine aynı şarkıyı söylerken bütün polisler bıkmış bir şekilde nefes vermişler cidden artık bundan bıkmışlardı karşılarındaki garip görünümlü yaklaşık 25 yaşında olan adam yalnızca şarkı söylüyor ve sorularına cevap veriyordu.

Chuuya ise ilgili bir şekilde izliyordu bir şarkı söylüyordu ancak sadece bir kısmını söylüyordu o kısım ise ne İngilizce ne de Japoncaydı bu onu anlamamalarına neden oluyordu ki karşılarındaki adamın Japon olduğu her halinden belliydi!

Yaklaşık 4 saat önce cinayet şüphelisi olarak gelen bu genç adam 4 saat boyunca bir şarkının aynı kısmını söyleyip duruyordu, asla susmuyordu ve sorulara cevap vermiyordu.

Polisler sıkılmıştı ancak Nakahara Chuuya bu garip adam geldiğinden beri onun şarkısını dinliyordu Dazai Osamu söylemekte inatçıydı Nakahara Chuuya ise dinlemekte.

Chuuya kendisini henüz Dazai ye göstermemişti, onu filmli camın arkasından dinliyor ve izliyordu.

Ancak Dazai onu izleyen bir çift gözün gayet farkındaydı.

Dazai soluk teni siyah saçları ve durgun kahverengi gözlü biriydi tek gözü ve vücudunun belirli bölgeleri bandajlarla kaplıydı bu ise onu daha kasvetli ve garip gösteriyordu Dazai 'garip' biriydi ve bu dünya üzerinde ki insanların %90 ı garip olarak nitelendirdikleri topluma uymayan kişileri sevmezdi kültür köleliği insanların kanında vardı ve herkes ona ayak uydururdu uydurmayanlar ise dışlanır ve hor görülürdü, öyle değilim diyenlerin çoğu da bu toplum köleliğine ayak uydurmaya çalışanlardı.

İnsanlar kendisinden farklı olanları görmek istemezler nefret edip hor görürler buradaki polis memurlarının çoğu öyleydi Nakahara Chuuya dışında.

'Farklı olmak' göreceli bir kavramdır bazı insanlar kendilerini farklı zannederler ama aslında herkesle aynıdırlar bazı insanlar ise kendilerini sıradan zannederler ancak herkesten farklılardır farklı olduğunun farkında olan yada sıradan olduğunun farkında olan insanlar şanslıdır onlar kendilerinin farkındalardır ne olduklarını ve ne olacaklarını bilirler insanların onlara nasıl davranacağını kestirebilirler.

Ancak kim olduğunun ne olduğunun ve ne olacağının farkında olmayan insanlar şanssızdır.

Onlar kaybetmeye mahkumlardır.

Chuuya ne olduğunun, kim olduğunun, ne olacağının veya ne olmak istediğinin hiçbir zaman farkında olmamıştı, olamamıştı.

Ancak şu an yapmak istediği şeyin farkındaydı hatta hayatı boyunca hiç bir şeyin bu kadar farkında olmamıştı.

"Bu adam... Merak ediyorum, Dazai Osamu hikâyeni anlat bana."

Dazai sanki onu duymuş gibi filmli cama doğru dönüp gülümsedi Chuuya biraz ürkmüştü kim ürkmez ki?

Dazai, Chuuyayı görüyormuşcasına gözlerine baktı ve hemen sonra elini hafifçe sallayarak 'gel' işareti yaptı.

Chuuya'nın gözleri sonuna kadar açıldı ancak bir kaç saniye sonra kendine gelip hızla Dazai'nin bulunduğu odaya girdi.

Dazai Chuuya'yı görünce gülümsedi.

Daha sonra ise şarkısını söylemeye devam etti.

Chuuya Dazai'nin karşısına oturdu ve 4 saat boyunca yaptığı gibi Dazai'yi dinlemeye devam etti.

Sonunda Dazai susunca Chuuya ona dönerek konuşmaya başladı.

"Neden 4 saattir aynı şarkıyı söylüyorsun?"

Dazai 4 saatin sonunda ağzını açtı.

"Neden 4 saattir beni dinliyorsun?"

Chuuya hafifçe güldü 'bu adam ya fazla zeki yada aptal' diye düşündü.

"Merak ettim anlamı ne diye."

Dazai gözlerini Chuuya'nın gözlerine kenetledi.

"Hikâyesini bilmediğin bir şeyi yüzeysel öğrenmenin faydası nedir?"

Chuuya durdu ve cevap vermedi, Dazai ise devam etti.

"Tıpkı okumadığın bir kitabın tanıtımına göz atıp o kitaptaki hikâyenin hepsini bildiğini savunmak gibi aptalca olur."

Chuuya o an konuştu.

"O halde seni okumama izin ver hikayeni duymak istiyorum."

Dazai kafasını yana yatırıp konuştu.

"Hikâyemimi duymak istiyorsun yoksa katili bulmak mı?"

"Dürüst olmak gerekirse ikisinide istiyorum."

"Fazla şey istiyorsun Nakahara Chuuya-kun~"

Chuuya adını nasıl bildiğini sorgulamamayı tercih etti.

"Polisler evine geldiğinde yerde bir ceset ve camdan dışarıyı izleyerek 4 saattir söylediğin şarkıyı söyleyen seni buldular, tüm deliller seni işaret ediyor, Dazai 25 yaşındasın Neden yaptın demeyeceğim çünkü senin yaptığın düşünmüyorum."

Herkes çok emindi bu cinayeti Dazai'nin işlediğinden ancak Chuuya bu adam karakola geldiği ilk saniyeden itibaren suçsuz olduğunu düşünmüştü.

"Neden böyle düşünüyorsun?"

'Bilmiyorum' diye içinden geçirdi Chuuya öyle hissetmişti ve hisleri hiç bir zaman Chuuyayı yanıltmamıştı.

"Belki bu sefer yanılmışsındır chuuya."

Chuuya şokla kafasını Dazaiye çevirdi az önce düşündüğü şeyler kesinlikle bir düşünce olarak kalmış ve kelimelere yansımamıştı ancak Dazau sanki Chuuya'nın aklını okumuşcasına ona cevap vermişti.

Chuuya tam ağzını açacakken Dazai tekrar konuştu.

"Ne düşündüğünü anlamak kolay yüzün herşeyi açıklıyor."

Chuuya Dazai'yi anlamak istiyordu ancak Dazai kendini anlatmak istiyormuydu orası muamma.

"Tekrar geleceğim."

Chuuya ayağa kalktı ve arkasını dönerek odadan çıktı.

Dazai ise şarkısını söylemeye devam etti.