Nazım Piraye’ye aşkını; "Seni ot yağmuru nasıl severse, sarhoşun şarabı, şarabın billur kadehi sevdiği gibi, annenin çocukları, çoçukların annelerini sevdiği gibi” diye anlatır. Hapisten çıkıp sana kavuşursam, mutluluktan öleceğim diye ekler. Hapisten çıkar ama ölmez; ayrılırlar.
Çünkü bu hep böyledir. Şiddetle başlayan her haz, şiidetiyle son bulmaya mahkumdur. Günü geldiğinde, her şey biter. Bitmeyen hiçbir şey yoktur. Ömür bile biter.
