Nishamura Niki/Riki
Shim Emma არის გოგონა რომელიც სწავლობს მაღალკლასებში და შეყვარებულია სკოლაში ერთერთ პოპულარულ ბიჭზე. გოგონა არ ნებდება და ძალას არ იშურებს რომ ბიჭის გული დაიპყროს, ამაში მისი ბიძაშვილიც ეხმარება რომელიც ბიჭის ერთერთი საუკეთესო...
საშინლად გაბრაზებული ლანგრით ხელში კაფეტერიაში დავდივარ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ისედაც ძლიავს მივაღწიე ნიკიმდე და სპორტის მასწავლებელმა ყველაფერი გააფუჭა, ახლა ჩემზე გაბრაზებულია, მეც ვიქნებოდი ის ხომ ჩემ გამო დროებით ჯგუფიდან მოხსნეს და კიდევ 2 კვირა მოუწევს გაკვეთილების მერე მამეცადინოს კალათბურთში მწვრთნელის დასწრებით. არაა ვალდებული ეს გააკეთოს . რამე უნდა მოვიმოქმედო. კონონი-ემმა აქთ! მეც მის წინ თავისუფალ ადგილას ვჯდები. კონონი ყოველთვის ნიკისთან და დანარჩენებთან ახლოს ზის, ამიტომ ახლა ენჰაიპენის(ანუ ასე ქვია მათ სამეგობროს) მოპირდაპირე მაგიდსთან ნიკის დასთან ერთად ვზივარ და ახლახან ვანაკიზებ რომ ვᲘრაცა გაბრაზებული თვალებით მჭამს , და თუ გამოიცნობთ ვინ არის ეს ? ვინ თუარა განრისზებული რიკი რომელიც ახლა მთელს ჯგუფს უყვება რა ხდება და მათ შორის ჯეიკსაც . ყველაფერი მესმის და სადაცცაა მიწას ამოვთხრი და თავს დავიმარხავ. მინდოდა მისი ყურადღება მიმექცია მაგრამ არა ასე რომ ჩემზე გაბრაზებული ყოფილიყო. მათი საუბარი: სონგჰუნი-ნიკი? სონუ-ნიკი?! ახლა უკვე ხელით აჯანჯღარებს. ძლივს თვალს მაცილებს და მათ უბრუნდება. ნიკი-რამოხდა? ჰისუნგი-ამას ჩვენ უნდა გეკითხებოდეთ. რახდება? ნიკი-უბრალოდ იმ სულელი გოგოს გამო დროებით დაახლოებით 2 კვირით კალათბურთის გუნდიდან მომხსნეს. *და კიდევ ერთხელ მიყურებს. ჯეიკი-ამჯერად რაღა გააკეთა? ნიკი-ჩვენთან ეკთად კალათბურთი ითამაშა, იმიტომ რომ ერთი მოთამაშე გვაკლდებოდა, მწვრთნელს მისი თამაში მოეწონა ამიტომ შესთავაზა ახალი ნაკრების შესაკრები კონკურსისათვის მე მომემზადებიᲜა, როდესაც უარი ვთქვი გაბრაზდა და ჯგუფს ორი კვირა ჩამომაცილა. ახლა კი ყოველი გაკვეთულების დასრულების შემდეგ მომიწევს მასწავლებლის დასწრებით ვავარჯიშო. *ისევ მე მიყურებს გაბრაზებულიბმზერით კონონი-ყველაფედი მესმის და ვერ ვანააალიზებ ეს კარგია თუ ცუდი. მე-ამაში კარგს ვერაფერს ვხედავ. ნიკი ჩემზე ძალიან გაბრაზებულია. კონონი-მაგრამ მასთან ერთად დროს გაატარებ და შეიძლება დაახლკვდეთ კიდეც . მე-რაღაც არამგონია ნიკი მასე მარტივად ვინმეს დაუახლოვდეს მხოლოდ იმიტომ რომ მას კალათბურთში ავარჯიშებს. კონონი-კარგი რა ნუ აფრქვევ ამდენ ნეგატიურ ენერგიას, კარგზე იფიქრე, მიდი ამდდნი ხანი არ დანებებულხარ და ახლა დამიჯერე დანებების დრო ნამდვილად არაა. მე-კონონ ჩუმათ. კონონი-რატო? მე-ჩვენ თუ გვესმის იმათი საუბარი ისინიც გაიგონებენ ჩვენსას რაც ნამდვილად არ მაწყობს. კონონი-უი... ჭამს ვგრᲮელებთ მაგრამ ვხედავ რომ ჩემს მაგიდასთან მაღალი ჩრდილი ჩერდება. მეშინია ახლედვის , იმიტომრომ ზუსტად ვიცი ეს ვინც იქნება., არ მინდა ახედვა მაგრამ მისი კაკუნი მაგიდაზე იძულებულს მხდის მის სახეს შევხედო რომელზეც სიხარული და ბედნიერება სულაც არ არის გამოსახული. ნიკი-გაკვეთილების შემდეგ სპორტის დარბაზში. იმედია მაგდენი ტვინი გაქვს და გამოსაცვლელი ტანსაცმელი წამოიღე. არ მალოდნინო თკრე ცოცხლად დაგმარხავ.... *კბილებში ცრის ბოლო სიტყვებს, შეტრიალდა ერთი ნაბიჯი გადადგა და უკვე მეორე უნდა გადაედგა როცა ძლივს ვბედავ და ხმამაღლა ვეუბნები. მე-ნიკი! *ისიც ორ წამიანი დაყოვნების შემდეგ ტრიალდდბა და ცივი თვალებით მიყურებს. ნიკი-ახლა რაღა გინდა?! მე-მე უბრალოდ.. შემიძლია გამოვასწორო, ვეტყვი მასწავლებელს რომ არ მინდა შენი დახმარება და აღარ მოგიწევს- *არ დამასრულებინა და ისევ ყინულივით ცივი თვალებით დამიწყო ყურება. ნიკი-არ მჭირდება შენი დახმარება, არ მინდა რომ მასწავლებელმა კიდე აქეთ იფიქროს რომ ამის თქმა მე დაგაძალე, ასე უფრო გააფუძებ ყველაფერს, გინდა ჰველაფერი გამოასწორო მაგრამ არა ასე ყველაფერს უფრო ცუდს გახდი. არაფერი მინდა შენგან რაც არ უნდ აიყოს. იქ დაეტიე სადაც ხარ და მითითებებს მიჰყევი . გამომიდგა აქ გმირი! *დაუფიქრებლად ტრიალდებ და მიდის. კაფეტერიას ტოვდბს, ტოვებს და მისიდან ნახევარი კაფეტერიის თვალები ჩემზე გსდმოდის. თურემ ზედმეტად ხმამაღლა ვსაუბრობდით, ან ამას თუ საუბარი ქვია. ისევ იდე ვდგავარ როგორც წეხან ვიყავი მხოლოდ კონონი მაბრუნებს Გავის დაგილას და ისევ წინ მიჯდრბა. *ხელს ხელზე მადებს. მე კი თავჩახრილი ვიხედები ჩემს თეფშში.თმეები ისე მაქვს ვერდეებზე ჩამოყრილი რომ კონონის გარდა რომელიც წინ მიზის დარწმუნელბული ვარ ის ცრემლი რომელიც ამ წუთას ჩემს საჭმელში ჩავარდა ვერავინ დაინახა. კონონი-მოიცა მოიცა ემმა. მაგის გამო არ იტირო. ის ასეთია ცივი და უჟმური. გთხოვ ყუდადღებას ნუ მიაქცევ. მე-როგორ თუ ნუ მივაქცევ. ახლა ჩემზე გაბრაზებულია, ამიტომ ეს კარგი სულაც არაა რომ მე თვალებით მღრნის თითქოს ჩემი აკუწვა უნდა. მაგრამ ერთი რაღაც ვერ გავიგე, როგორ შეუძლია ისეთი ცივი თვანელით გამოიხედოს? გეგონება თვალების მაგივარად ბუდეში ყინულის რგოლები უდევსო. *კონონი ამაზე კისკისს იქყებს და ვერა და ვერ ჩერდება. მეც სიმწრის სიცილს ვუშვებ და იმ ერთადერთ ცრემლიან ბრინჯს პირში ვიტენი.
