នេះគ្រាន់តែជាប្រលោមលោកខ្លីតែប៉ុណ្ពោះ វាមានពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យច្រើន ចឹងហើយសូមអភ័យ ទោសទុកជាមុន និងសង្ឃឹមថាអ្នកចូលចិត្តវាផងដែរ 🥰💗🙏🏻
_ចូលសាច់រឿង_
តឹប....តឹប....តឹប
សម្លេងសម្រឹបជើងក្នុងប្រុសវ័យជំទង់ម្នាក់ដែលទើបមកពីសាលារៀនទាំងដែលថ្មើនេះម៉ោង7:52នាទីយប់ទៅហើយ គេមានគ្នាប៉ាម៉ាក់ទេសព្វថ្ងៃជាក្មេងកំព្រារស់នៅទីក្រុងប៊ូសានតែម្នាក់ឯង ព្រោះតែបានការងារល្អមួយទើបគេមានជីវិតស្រស់បំព្រងបែបនេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះមានឈ្មោះថា ផាក ជីមីន អាយុ19ឆ្នាំ សព្វថ្ងៃនៅរៀននៅឡើយទេ ។
" ហឺយ ! ថ្មើនេះប្រហែលរថភ្លើងគេឈប់រត់ហើយមើលទៅ " កម្លោះតូចអង្គុយអង្គុយលើបង់ធំមួយតែ ម្នាក់ឯងនិងនិយាយទាំងមុខជូរ
" មិនអីទេ ! អង្គុយចាំបន្តិចទៀតទៅ ក្រែងលោមានរថភ្លើងមក " ជីមីនថារួចក៏អង្គុយចាំតែម្នាក់ឯងទៅ អង្គុយមួយសន្ទះនៅតែមិនឃើញមានរថភ្លើងមកទៀត ក៏សម្រេចចិត្តងើបឈររៀបនិងដើរទៅហើយក៏ប្រទាក់ភ្នែកនិងអ្នកណាមិនដឹងដែលអង្គុយជិត្តខ្លួន
" សួស្តី ! លោក " ជីមីនដាក់ខ្លួនអង្គុយវិញនិងនិយាយមកកាន់កម្លោះសង្ហាទាំងញញឹមបែបរាក់ទាក់
" បាទ ! សួស្ដី " កម្លោះសង្ហាតបមកវិញទាំងញញឹមដូចគ្នា
" និយាយចឹងតើលោកឈ្មោះអ្វីដែរ ? " ជីមីនសួរមកកម្ហោះដែលអង្គុយមើលមុខខ្លួនស្ទើតែភ្លឹក
" បាទ ! យើងឈ្មោះ ចន ជុងគុក ចុះឯង ? " កម្លោះសង្ហារជុងគុកតបទាំងញញឹម រួចសួរបកវិញ
" ខ្ញុំឈ្មោះ ផាក ជីមីន រីករាយណាស់ដែលបានស្គាល់លោក " ជីមីនញញឹមលឹបភ្នែកដាក់ជុងគុក ដែលអង្គុយមើលមកគេភ្លឹកស្ទើតែដកដង្ហើម ព្រោះតែស្នាមញញឹម
" លោកមិនអីទេ មែនទេ ? " ជីមីនសួរព្រោះឃើញជុងគុកភ្លឹកយូរខ្លាំងពេក
" គឺយើង...យើងមិនបានកើតអីទេ " ជុងគុកតបមកវិញទាំងទាក់ៗនិងកំពុងគិតថា ធ្វើយ៉ាងមិចបានកាយតូចមកអោប គិតចុះគិតឡើងក៏នឹកវិធីមួយឡើងមក
YOU ARE READING
🔞 Short Novel 🔞
Short Storyប្រលោមលោកបែប BL ប្រភេទ 18+ ។ សម្រាប់អ្នកចូលចិត្តអានរឿង BL ប្រភេទ 18+អាចចូលមកអានបានហើយ សង្ឃឹុមថាអ្នកទាំងអស់គ្នានិងរីករាយក្នុងការអាន ហើយនិងនៅតែគាំទ្រខ្ញុំជានិច្ច 🥰💗 BY : 💜 Jeon Minie 💜
