Gece yine uyumamıştım. Kafamı sıraya koymuş hayallere dalıyordum. Ünlü bir fotoğrafçı olsam
ne olurdu acaba? Sanırım babamın kalbine inerdi. Koskoca Alya Eroğlu babasının holdingini bırakıp ,
fotoğrafçı mı olacaktı? Ahh... Baba hayallerimi gerçekleştirmeme müsade etsen ne olurdu?
(....)
'Alya Eroğlu! Kendinizi derse verin.'
Derste hocanın ukalaca sesini duymamla başımı kaldırdım . Kızgın bir şekilde bana bakış atıyordu.
Tüm sınıf bana alay edercesine baktı. Zaten bu bölümü ben seçmedim ne işim vardı ki burada ?
Saate baktım dersin bitmesine az kalmıştı . İstemeyerekte olsa kafamı kaldırıp dersi dinlemeye çalıştım.
Birkaç dakika daha dayandıktan sonra, hocanın
' Ders bitmiştir !' dediğini duydum. Hemen anfi şeklindeki sıralardan koşarak kendimi dışarı attım.
Rahatlamıştım nefret ediyordum bu dersten fakat bugün olacakları düşündükçe keyfim yerine geliyor daha da heyecanlanıyordum.
Fotoğraf çekmek bende büyük bir tutku haline gelmişti. Artık babamın ne diyeceği umrumda değildi. Bugün ünlü bir fotoğrafçıyla buluşacak, küçük bir sohbet edecektik.Çektiğim fotoğrafları da göstereceğim. Hızlı adımlarla okulun lovobasına gittim.Saçlarımı düzeltip, sade bir makyaj yaptım.
Fotoğraf makinemin çantamda olup olmadığını kontrol ettim.
Büyük bir heyecanla arabama atlayıp, buluşma yerine doğru yol aldım . O kadar mutluydum ki umrumda değildi hiç birşey . Yüksek sesle şarkı dinliyor deli oluyordum.
Sahil kenarında bir kafede buluşacaktık . Geldiğimi farketip arabadan indim .
Şansıma hava çok güzeldi. Kalbim yerinden fırlayacaktı Hızlı adımlarla cafeye gidip sahile bakan taraftaki masalardan birine geçtim. Oturur oturmaz bir adam geldi ve gayet kibar bir şekilde :
'Hoşgeldiniz. Ne alırdınız ?'
'Birini bekliyorum daha sonra alsam iyi olur .'
'Peki.' diyerek gitti.Biraz denizi izlemeye karar verdim.Çok sabırsızlanıyordum. Nerede kalmıştı?Dakikalar geçmiş fakat hala gelmemişti.Bu tarz düşüncelerle uzaktan onun geldiğini fark ettim.
O gelince ayağa kalktım.
'Merhaba hoşgeldiniz Hakan Polat '
'Hoş bulduk alya '
Yavaş ve kibar bir şekilde oturduk.
'' Nasılsınız?'
'İyiyim teşekkür ederim canım.Sen nasılsın?'
'Bende iyiyim çok saolun.'
Çok cana yakın ve güler yüzlü biriydi. Daha soğuk ve havalı olduğunu düşünmüştüm aslında.
'Fotoğrafçılık okuyorsundur herhalde ?'
Bu soru karşısında biraz tereddüt etmiştim.Ne diyeceğimi bilemeden atıldım hemen .
'Aaa ... şey ben işletme okuyuorum. Fakat en yakın zamanda fotoğrafçılık bölümüne gideceğim ' dedim .Biraz korkmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FotoğrAŞK
Romance'Benim aşkım , fotoğraf gibiydi. Bir saniyelik , yakalaması zor , hiç silinmeyen .. Baktıkça aklına gelen , saklanan unutulmayan.. Birazda kaba , silik çıkanlar gibi.. Sen benim aşkım , ilk ve son fotoğrafım..'