Yeniden

Bir 16 Şubat Vakası

Her zaman ki gibi ranzamın başında öten ve beyin hücrelerini katletmeye kararlı olan hocanın sesiyle uyandım bu sabahtan.Uykumu zor şer açtımve hazırlanmaya başladım.Hazırlanınca hemen karşı odamda kalan Hira'yı uyandırmaya gittim.Ama yine başaramayan odasından çıktım.Ondan vaz geçip bir üst kata Ahsen'in yanına çıktım.Hazır olduğunu görünce vakit kaybetmeden yemek haneye indim.Kısa süreli kahvaltı keyfisimizden sonra tan yemekhaneden çıkıyorduk iki arkamızdan gelen sesle irkildik. -------Pişttttttt. ''Buğra'' diye söylendim kendi kendime.Bir yıldır beraberlik ama şu son bir haftadır daha bir hissettiriyordu sevgisini.Ona kocaman gülümsyip yemek haneden çıktım.Okula gidince hemen telefonuna baktım bir mesaj vardı tabi kii Buğra'dan dı.Günaydın mesajı atmış canımın içisi.Attığı günaydın mesajı bile tüm gün yüzümü buldu deniliyordu.Bir kelimelik mesajı bin kez okumama neden oluyordu.Bu aşkmıydı? Bana tüm yarattıklarına rağmen ondan vazgeçememem aşkmıydı?Onunla konuşamadığim zaman vakit geçiremiyordum.Bu yüzden derste bile konuşuyorduk.Ve yine başlamıştık konuşmaya.Bugün okul yine Buğra'yla ve normalinden daha hızlı geçmişti.Öğlen arası olduğunda Buğra'dan gelen mesajla telefonuna yapıştım. -----Biradaha konuşmayalım Mina.Bu son olsun... Kesin şaka yapıyor diye düşündüm ama değildi.Buğra tam bir yıldır benimle oyun oynamıştı.Bana yalan söylemişti .Beni zerre kadar sevmemişti.Kendime gelemiyorum hala yediremiyorum kendime.Kötü bir rüya olması için dua ediyordum.Ve sürekli ağlıyordum.Tam 6 saat boyunca kesintisiz anladım.Berbat görünüyordum.Gözlerim şişmişti.Bir saniyede olsa mantıklı düşünmeye çalıştım.O bana yalan söylemişti.Yası tutulacak biri değildi.Karar verdim bu kez kesinlikle onu unutacağım.Onu sevetrken kendini unuttuğum gibi şimdi kendimi sevip onu unutacağım...