Yeniden

Hediye

Bu sabah yine berbat sesi olan saatimin sesiyle uyandım.Çabucak hazırlanıp Ahsen'i buldum.Bira yine kahvaltıyı kaçıracaktı çünkü hala uyuyordu.Ahse ile yine başbaşa romantik bir kahvaltı yaptık :) .Kahvaltıdan sonra yine okula geçtik.Nöbetçi masasının önünde Buğra'yı görünce 'sana inat mutluyum ben' dercesine acı acı gülümsedim.Ona bakmamayı başararak sınıfına doğru yürüdüm.İlk defa böyle olmuştu.İlk defa çok yakınında olmasına rağmen ona bakmadan yürümeyi başarmıştım.Sanırım buna artık alışmam gerekiyor.Sıkıcı geçen ilk dersten sonra yine alt kata incik.Napalım yani bizim sınıfı 12. sınıfların arasına koymuşlar. Bizim kat bu yüzden çok sakin yani hiç bize göre değil.Sıkıcı geçen birsürü dersten sonra nihayet çıkış zili çaldı.Hayata inat mutluyuz dercesine gülüşerek okuldan çıktık.Bu gün izin günü olduğu için biraz kafa dağıtmaya alışverişe çıktık.Ahsen ve Bira girdiğimiz mağazada kendini kaybederken ben vitrinden dışarıyı izliyordum.Biraz daha gezdikten sonra yurda geri dönmeye karar verdik.Yurda gelir gelmez üzerimizi değiştirdik ve yemeğe indik.Yemekten sonra kızlar bugün Buğra'dan 14 Şubat için yaptığım hediyeyi istediklerini söylediler.Aslında bundan biraz rahatsız olmuştum.Sonuçta o hediyeyi ve hediye geri istenmedi ne olursa olsun.Rahatsız olduğum için Buğra'ya son kez mesaj attım bu gerçekten sondu. -Buğra kızlar bugün senden hediyeyi istemişler.Çünkü benim olan bireyin sende kalmasını istemiyorlar.Yanlış anlama haberim yoktu.Şimdi öğrendim bende.

-Hayır benim için sorun yok.Zaten senindi getireceğim yarın.

-İstersen git çöpe at umrumda değil seninle ilgili birşey görmek istemiyorum.

-Yarın kızlara veririm onlarla uğraşamam ben başımın etini yediler bugün.

İsteksizce gülümsedim.Cama çıkıp hava almaya çalışıyordum.Bir anda aklıma gelen şeyle cırladım.

-Hayır ama bir sürü fotoğrafım var benim o çocukta!

-Tamam sakin ol şampiyon.Mesaj at silsin.

Telefonunu elime aldığında ne diyeceğimi bilemiyorum.

-Senden son bir şey isteyeceğim.

-Söyle.

-Sende olan tüm fotoğraflarımı sil.

-Tamam sende sana yaptığım videoyu sil.

-Ooo çoktan sildim ben onu.

Birden içim yanmıştı.Fotoğraflarımız gelmişti aklıma.Mesaj gelince hemen ona baktım.

-Fotolar uçtu.

-Sevindim.

-Benim kadar olamazsın.Senin gibi bir başbelasından kurtuldum, var mı ötesi?

-Var tabi ,senin gibi bir şetefsizden kurtulmak:)

-Bu arada numaramı da dilden diyorum.

-Sildim tabi.Senide hayatımdan sildim.

Çok bunalmıştım yanlız kalmak için biraz idama gittim.Açık olan camdan bağırma sesleri geliyordu.Kim olduğunu merak edip kafamı uzattm.

-Ooo Mina'da burdaymış!

Lanet olsun Buğra!Hemen içeri girdim.Dışarıda ne olduğunu merak ediyordum.O anda aklıma gelen dahiyane gfikirle dolabında ki küçük aynamı aldım ve cama koydum.Camın pervazına koyduğum aynamla dışarıyı izlerken nefret ettiğim sesi kulaklarına doldu.

-Yanlız olmuyor böyle aynayla felan.

Rezil olmuştum.Bir anda açılan kapının sesi beni kendime getirdi.Camdan baktığımı gören ve dışarıdan gelen erkek seslerini duyan hocanın yüzü tuhaf bir hal aldı ardında da cama doğru koştu.İşte o an ben sustum içimde ki şeytan konuştu.''Hocam oda hava alsın diye camı açıyordum yan yurttaki erkekler beni fark etti laf attılar'' hoca ben sözümü bitirmeden onlara doğru bağırmaya başladı.Korkudan titreyerek içeri kaçtılar.Uyku saati gelmişti ve benim içim hiç rahat değildi .Elim isteksizce telefonuna gitti.

-Buğra iyi ya da kötü birşeyler yaşadık.Senden tek isteğim beni rezil edecek saçma sapan hareketler yapma!

-Haklısın yaşandı ve bitti. Ben zaten sevmiyorsun seni.

-Onu anladım ama neden daha önce söylemedin?

-Severim diye düşündüm ama olmadı daha fazla uzatmak istemedim.

-İtiraf ediyorum ki çok iyi bir oyuncu ve yalancısın.

-Biliyorum az daha büyüyüm med-cezirde oynıycam.

-Hangi rolde yalancı,düzenbaz,şerefsiz,adi?

-Sana ne?

-Unutma bana yaşattıklarının hepsini sende yaşıyacakşın.

-Bela okuma!

-Bela okumuyorum ama etme bulma dünyası.

-Tamam sus artık ne olur.

-Haklısın artık seviyesi düşürmek istemiyorum seninle bb.

Hemen numarasını engelledim.Kızlar gelince de onlara anlattım.Konuşmamış bittiğinde saat bire geliyordu.Baya acıkmıştık.Aldığımız ani kararla yemek hanenin yolunu tuttuk.Demir büyük dolapların içinde yenilecek durumda olan her şeyi alıp yemek haberden çıkıyorduk ki hocanın bize bağıran sesini duyduğumuz gibi uç kat birden çıktık.Bu gece Ahsen'in yanında uyumaya karar verdim .Yanlız uyumak istemiyordum.Çünkü yanlız uyuduğumda anılar toplanıyordu başıma ve mutlaka beni anlatıyorlardı. Ben artık o şerefsiz için ağlamak istemiyorum...!