Chapter 10🍂

1K 187 58
                                    


Diana ; "කෙනෙක්ට එකපාරක් වැරදුනා කියල second chance එකක් අරගන්න එක වැරැද්දක්ද රූහා? කාටහරි දෙවනි අවස්තාවක් දෙන එක වැරැද්දක්ද?"

Ruha ; "එහෙම නෑ.....ඒත් ඔයා මේ කතා කරන්නේ ජූලියා ගැනනම් ඔයා හොදටම දන්නව එතන ආදරයක් තිබුනේ නෑ කියලා!"

Diana ; "ඒත් ජූලියා-"

Ruha ; "ඒත් මේත් නෙවේ ජූලියා ගැනනම් මාත් එක්ක කතා කරන්න එපා!"

Diana ; "එහෙම නෙවේ ජූලියා වගේ-"

Ruha ; "Aaaaaaa දැන්නම් හොදටම ඇති ඩියානා! ඔය ජූලියා ගැන කියන එක නවත්තනවා!
ඒකි ගියා! තාමත් ඒ ගෑනි ගැනම කියවන්නේ?
එදත් අදත් අපි හොදම යාලුවෝ විතරමද?
ඇයි මෙච්චර මගෙ ඉවසීම චෙක් කරන්නේ?? මට තියෙන්නෙත් හිතක් නෙවේද? මන් ගල් වලින් හැදිල කියලද හිතන් ඉන්නේ?ආයෙ ආයේ මෙහෙම රිද්දන්නේ හැමදේම පැත්තකට වෙලා පාඩුවේ ඉවසන් බලන් ඉන්න නිසාද?හැමවෙලේම හිනා වෙලා හිටියට ඒ හැම වෙලාවකම හිත යටින් ඇවිලි ඇවිලි මන් හොදින් හිටියා කියලද හිතන්නෙ? මොකක්ද මට කරන්න කියන්නේ? මගේ ආදරේ කීපාරක් මන් පරිත්‍යාග කරන්න ඕනිද? ඒකි හොද එකියක්නම් කමක් නෑ.... ආයේ ආයේ රැවටෙන්න තමුසෙට ඔච්චරම තියෙන ඔලුවෙ අමාරුව මොකක්ද?
ඇයි බැරි වුනේ? ඇයි එකම පාරක්වත් මගේ ඇත්ත හැගීම් තේරුම් ගන්න බැරි වුනේ?"

එකපාරටම කෑගහන් ගිහින් අත මිටිමොලවලා යකඩ අත් වැටට ගැහුව රූහා තමන්වම සන්සුන් කරගන්න අසාර්ථක උත්සහයක යෙදුනේ ඩියානා ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් කෙල්ල දිහා බලන් ඉන්න අතරේ...
මෙච්චරකල් රූහාගේ හිතේ තිබුනු දෙවල් කේන්තියත් එක්ක පිටවුනේ තමන්ගේ දරාගැනීමේ හැකියාව උපරිමේට ඇවිත් තිබුනු නිසා...

𝕄𝕠𝕧𝕚𝕟' 𝕆𝕟 ||GL||•ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ•Where stories live. Discover now