My Genuinely Voice (COMPLETED)

CHAPTER 1: He's Right

I’M about to walk into the house because I heard Mom and Dad talking sa sala.

Nang maka pasok na ako, they stopped talking at tumingin sa akin. “Where have you been? kanina pa namin tinatawagan phone mo, hindi mo ba dala?” lumapit naman sa akin si, Mom at niyakap ako.

Habang niyayakap ako ni, Mama. I saw my brother at the couch at binigyan ako ng nakakaasar na mukha. I glared at him, “Nasa bahay ako nila, Ayyanna, Ma. At hindi ko rin dala cellphone ko.” sabi ko, pagka tapos akong yakapin ni, Mama.

“You’re so rude. Hindi pa ako tapos mag-usap kanina, umalis ka na.” sabi sa akin ni, Dad habang nasa likod siya ni, Mama.

“I’m sorry, Dad.”

“But I have to talk with you two.”

Tumingin naman si, Mom sa akin at binigyan ako ng nakakapag takang reaksiyon. “For what?”

Umupo naman ako sa couch at katabi si, Zevander. Nakikinig din pala sa amin, napaka chismoso talaga. “School things.”

Dad, nodded after that. “Hmm.”

“I’d like to transfer.” nabigla naman saglit si, Mom sa sinabi ko at tinabihan ako at hinaplos ang aking balikat. “Seryoso ka ba jaan, Anak?” I nodded.

“Saan ka naman lilipat?” Dad, asked.

Sisingit na sana si, Zevander sa usapan namin. “Sa Viá ’yan lilipat, Dad. Tapos—” I stopped him. “Puwede bang huwag ka sumingit? hindi mo buhay, buhay ko. Kaya huwag ka mangealam, labas ka na doon. You have no rights, so keep your filthy mouth quiet—” galit na sabi ko sa kaniya, but pinigilan kami ni Dad. “That’s enough!”

“Si, Ate naman kasi, Dad e. Nag bibiro lang naman ak—”

“Biro ba ’yon? what a nice joke, Zevande—”

Pinigilan naman kami ni, Mom, “Tama na nga ’yan, hindi na kayo mga bata. Zevander, puwede bang doon ka nalang sa kuwarto mo? umakyat ka na muna, Anak.” kalmadong sabi ni, Mom sa kaniya.

Sumunod naman siya, ngumiti na muna siya sa akin bago umakyat papunta sa kuwarto niya, nakakainis na siya. Sobra.

Guwapo daw siya, pero para sa akin hindi. Sa tuwing nakikita ko pag mumukha niya, nasisira na araw ko.

“Why are you two always fighting? Don't you remember how you and Zevander used to play and laughing at each other when you two are still kids?” Mom, said. “Whatever, Mom. Can we return to the topic we discussed earlier?” I looked at them.

“I want to transfer.”

“And why? gave me a reason bakit gusto mo lumipat.” tanong sa akin ni, Dad habang nakatayo sa harapan ko.

“Nag-usap kami ni, Ayyanna tungkol doon. She said na maganda sa, Via. May singing lesson doon, kung saan tuturuan ako kumanta.” natahimik naman sila Mom and Dad at nagka tinginan. “What? papayag ba kayo o hindi?” I asked them.

“Of course, but you must try how to swim.” hindi ko nga gusto ’yon, bakit ba kasi ganoon sila. I don’t want that, baka jaan pa ako mamatay. “I don’t want that, Dad. Bakit niyo ba ako pinipilit sa hindi ko naman gust—”

He cut my words, “Wala ka nang magagawa, or else I’m going to take your phone and your money.” I smirked at tumayo mula sa upuan. “Edi bahala na kayo, gusto ko lang naman lumipat para doon sumali at maging parte ng mga mang aawit.”

“And by the way, Dad. Gusto ka makausap ni, Tito Akio.” lumabas na lang ako ng bahay pagkatapos kong sabihin ’yon.

I really really hate them, bakit ba kasi ganito buhay ko. Ang daming umeepal, buhay ba nila buhay ko? they’re so funny.