İlk Gün

Soğuk bir sonbahar günüydü, bulutlar gök yüzünü kaplamış yağmurun habercisi , bu gün güzeldi çünkü bu gün okulun ilk günü olucaktı Su için. Çok mutluydu, yeni bir şehir, yeni bir okul ,yeni arkadaşlar..

Formasını giyerken heycandan gömleğinin düğmelerini yanlış iliklemişti ,bunun yüzünden tekrardan iliklemeye başlamıştı bütün düğmeleri ,sarı saçları dizlerine kadar uzundu bir de bunların taraması istediği kıvama gelmesi vardı tabii, üzerini giydi ayakkabılarını giydi montunu giydikten sonra saçlarını montunun içinden çıkardı çantasını sırtına taktıktan sonra eline telefonunu aldı ve saate baktıktan sonra çebine koydu ardından şemsiyesini aldığı gibi minübüs durağının yolunu tuttu.

Minübüsten inip biraz yürüdüğünde karşısında Vefa lisesini gördü ve yüzünde bir gülümseme belirdi ,zilin çalmasına daha on beş dakikka vardı o yüzden rahat bir şekilde sınıfına doğru yürümeye başladı ,başına geleceklerden habersiz bir şekilde.

                                         ***

Herkes sınıftaki yerini çoktan almıştı ,şimdi beklenen bir kişi vardı ve Su'yun geleceğinden haberleri yoktu . Öğrenciler gayet normal karşıladılar bu günde hocalarını :

-Günaydın çoçuklar .

Dedikten sonra bütün sınıf bozulmayan koro ritminde :

-Günaydın hocam .

Dediler ve yerlerine oturdular. Sınıf hocası olan Gül hanım vakit geçirmeden :

-Evet çocuklar .. Bu gün sizinle ,daha doğrusu bizimle bir yıl geçiricek bir arkadaşımızı var isterseniz ilk başta onunla tanışalım sonra herkes kitabını açsın . Su tatlım içeri gelebilirsin .dedikten sonra bütün gözler sınıf kapısına çevrildi gelen kişi uzun boylu ,sarı saçlı ,şirin yuvarlak yüzlü ve gözlüklü bir kızdı ismide az önce hocanın dediği gibi "Su"ydu kızların çoğu baktıkları gibi kafalarını çevirdi ,ama erkeklerin bağzıları uzun uzadıya süzmüşlerdi ,aradan fazla zaman geçmeden tahtanın önüne geçen kız hocanın isteği üzerine kendini tanıtmaya başladı biraz çekingen bir tavırla :

-Selam !Adım Su soyadım Bahar on yedi yaşındayım bir kardeşim var Ankaradan geldim :) bu kadar .!? dedikten sonra ellerini hafifçe kaldırarak anlatıcak başka birşey olmadığını ifade etmeye çalışıyodu .Gül hanım:

-Kendine bir yer seç .

Dedikten sonra kitaplarıyla ilgilenmeye devam etti. Sınıfta hiç kimse onunla ilgilenmiyodu ama yinede sanki bütün gözler üzerindeymiş gibi hisseti bir an ,hemen sonra toporlanıp boş bulduğu yere oturarak biraz içini rahatlatmaya çalıştı ,dersleri matematikti pek sevmezdi ama yinede idare ederdi, çantasından matematik kitabını defterini ve kalemliğini çıkardığında bu defa gerçekten bütün gözler onun üzerindeydi ,anlam vermeden başını önüne eğip kitabının sayfalarını kurcalamaya başladı.

                                        ***

İlk zil çalmıştı artık okulu gezip nasıl bir yer olduğunu anlamaya başlıyabilirdi. Kitabını defterlerini ve kalemliğini çantasına yerleştirdikten sonra telefonunu montunun cebine koyduğu gibi ayağa kalktı, bu ani kalkış onda ikibuçuk yıl önce başlıyan tansiyon hastalığı yüzünden baş dönmesiyle tökezledi .

Onun nasıl biri olduğunu anlamaya çalışan sınıf arkadaşlarının bakışlarını yeniden üzerinde toplamasına yardımcı oldu, önündeki sırada oturan Toprak hemen Su'ya yardım etmek için ayağa kalktı ama Su toparlandığı için sadece :

-İyimisin !

demekle yetindi Su bir kaç kez gözlerini açıp kapattıktan sonra " iyiyim " dedi ve su almak için kantine gitti . Baş dönmesi sınıftaki ilk ve tek arkadaşıyla tanışmasına vesile olmuştu .