Gumiho (구미호) • hyunlix

Bölüm 24: seni seviyorum (M)

Fanart: hf  //@ twitter

Hyunjin uzun zamandır ilk defa bu kadar gerildiğinden yol boyunca çıt çıkarmamıştı Yongbok'un endişeli bakışlarının farkında olmasına rağmen.

Şimdiyse eve girdikleri gibi su içeceğini söyleyip mutfağa kaçmış, cümlelerini toparlamaya çalışmıştı.

Dakikalar geçtiğinde daha fazla bekletmemek için salonda onu bekleyen Yongbok'a doğru yola koyuldu.

Ne ara bu kadar ödlek oldun Hyunjin?

"Hyunjin-ah, bir sorun mu var?"

Hyunjin Yongbok'un yanına yerleştiğinde koltukta, tilki çocuk endişeyle ona döndü vücudunu.
Yongbok oğlanın yol boyu gergin olan çehresinin sebebini fazlaca merak etmişti evet. Hatta öyle ki oğlandan daha çok gerilmişti onu ilk defa bu kadar sessiz gördüğünden.

"Yongbok, öncelikle kötü bir şey yok. O yüzden merak etme lütfen. Sadece seninle konuşmak istediğim bir şey var."

Bu açıklamadan sonra dahi endişesinde bir gram azalma olmamıştı tilki oğlanın.

"Senin bu dünyaya çok yeni olduğunun farkındayım, daha yeni yeni de insanlarla tanışmaya başladın ve yakınlaşman da zaman alacak bu yüzden seninle olan ilişkimde artım varmış gibi gözükse de bu durum da beni fazlaca germekte.

Yongbok, olabildiğince açık olmaya çalışacağım hem kendime hem sana. Uzun zamandır kimseyi görmedim senin gibi, ki gumiho olmandan bahsetmiyorum burada..."

Sarışın oğlan Yongbok'un ellerini elleri arasına alıp okşamaya başlarken sadece okşadığı ellere bakıyordu.

"...Gülümsediğinde bana en içten gülümsemeni verdiğini görüyorum ve bu kötü her şeyi alıp götürüyor bir anda. Sen güldüğünde gün ışıyor sanki, yemin ederim abartmıyorum.

Ağladığında içim sızlıyor sonra. O kadar öfkeleniyorum ki seni üzen herkese ve her şeye... Seni kollarım arasına alayım, her şeyden koruyayım istiyorum.

Ki biliyorum da, ne benim korumama ihtiyacın ne de senin için üzülmeme. Kendimi alıkoyamıyorum sadece.

Sonra... Kendimi senin yanında hem daha güçlü hissediyorum, hem de dünyanın en zayıf insanı gibi."

Tilki çocuk sessizce ellerini oğlanın ellerinden kurtararak oğlanın bedenini sarmaladı. Hyunjin gülümseyerek devam etti bu sırada.

"Neden zayıf hissediyorum biliyor musun? Büyükannem ve annem bir yana, hayatımda ikinci defa birisi zaafım oluverdi bir anda.

Sana daha anlatmak istediğim, paylaşmak istediğim çok şey var Yongbok. Sonuçta çok olmadı birbirimizin hayatına gireli."

Hyunjin kendini geri çekip Yongbok'un gözlerine baktı, tilki çocuğun gözlerinin dolu dolu olduğunu gördü.

"Yaşadığımız her şeyin benim için ciddi olduğunu bilmeni istiyorum şu ana kadar. Seni seviyorum işte, yine ilk defa bu kadar zor bir şeyi sesli söylemek. Yaşadığımız her şey tekerrür ederken bunların sen benim sevgilimken tekerrür etmesini istiyorum.