Chapter 2
"hanuyun kuya?" ayaw ata magsink in sa utak ko yung sinabi niya
"forget it" nabadtrip ata
"ay oo nga pala, hindi pa kita kilala. ako si Samara Madison Campbell, you can call me Mara, Madi< Samara basta wag lang Sama ha, mabait naman ako eh< ikaw kuya, ano name mo?" ngiting ngiti kong sabi
"tss, Kei" sabi niya ng hindi man lang tumitingin sa akin kasi nakahiga siya opposite sa akin.
sinundot ko siya "Nice meeting you"
inisnob na niya ako. Hay grabe, mapapanis na naman ang laway ko here, hindi me sanay
mga ilang saglit, pumasok si babes.
"he's alright, wala namang damages siyang natamo. he only needs rest. nacontact ko na rin yung kamag-anak niya and any minute darating na din sila since pwede na siyang maout anytime" paliwanag niya
"thats good babes" mabuti naman walang worry na tungkol sa kanya
"lets go, uuwi na tayo Samara"
"Huuwat!!? iiwan na lang natin siyang magisa?" tanong ko, kawawa naman si Kei kapag iniwan. malungkot kayang mag-isa
"he's totally fine Samara kaya uuwi na tayo. masyadong nasayang oras ko" ok, inis na nga siya
"ok" sign of defeat na ako
"magpapaalam lang ako sa kanya"
"ok, ill wait you outside. bilisan mo" at lumabas na siya. lumapit naman akong nakahigang Kei
"ahmm, Kei. i need to go, galit na kasi yung babes ko sa akin. Magpagaling ka ha at huwag ka nang magpapabunggo, ok? nice meeting you and see you around, i guess" malungkot na saad ko. gusto ko sana siyang yakapin kaso baka magising ko pa siya
tatalikod na sana ako ng may humigit ng kamay ko at niyakap ako
alam niyo yung, ang bilis ng tibok ng puso ko, nagwawala!! hala!! may sakit ba ako?? magpacheck up kaya ako, nasa hospital na naman ako
at ang mas nagpataginting ng puso ko ay yung sinabi niya
"see you soon, Samara"
ok na kaya si Kei, may kasama na kaya siya o baka naman nakauwi na siya. magaling na kaya yung mga sugat niya? ano kaya ginagawa niya? malamng lamang natutulog lang siya, pero baka nakaupo lang o nag cr o kaya nanunuod. hmm ano nga kaya
"HOYYY!"
"Ay Samara!!, bakit ka ba nanggugulat diyan babes" napahawak pa ako sa puso ko
"your spacing out. what i said earlier, your not allowed to use your car for whole 2 months, got that?"
"OK!!" (^O^)/
napailing na lang si babes
"naienrol na kita kanina. at last may kasalanan ka sa akin sa pag iistorbo"
"ok, next time babayaran kita, hehe"
"good"
napatingin siya sa akin saglit, sya yung nagddrive ng car ko eh, hehe
"if you thinking about him, he's fine. Samara galos lang natamo niya"
"wow babes, paano mo nalamang siya iniisip ko?" kamangha naman. may manghuhula atang dugo si babes ah
"ang tahimik mo kasi, most all the time, maingay ka" paliwanag niya na diretyo lang ang tingin sa daan
"hehe, worry lang"
BINABASA MO ANG
There is no END
Teen Fictionthis is not about moving on its about looking forwand this is not about acceptance its about letting go when it says, past is past, never deny it, never give any doubt because it still part of your life but never lock yourself about it, feel free a...