Torn Desire 1 : Samantha Chara Ricci

Chapter 2

Writer's note!
Grammatical error and spelling ahead! Maraming error kaya pagpasensyahan nyo na! Enjoy reading!

Samantha's

Hello ladies and gents. I am currently here in Makati for a meeting. Hindi ko alam paanong napapayag ako na pumunta dito. Yes, napapayag ako ng kung sino mang demonyo at naiwanan ko sa bahay ang mga anak ko kasama ng mga nanny nila at ng tita Jessica nila. While nasa loob ako ng sasakyan some called me. "Sam, umiiyak si Zai hinahanap ka nasaan ka na ba?" Wala pa akong 1hr nakakaalis bakit naman. "Wala pa akong isang oras nakakaalis ano bang nangyari?" I can hear Zaina's loud voice. She's shouting.  "Give the phone to Zaina." Narinig ko naman ang anak ko bago may magsalita sa phone. "What did I told you? When mommy's not around what should you do?" I seriously said. "When mommy is not around we must behave because nanny and tita jessica are the one who is taking care of us. We must respect them" iyak na sabi ni Zaina. "Then why are you crying and shouting at them? Dont you know that's disrespectful?" Again, I'm serious. Gusto ko silang matuto. Ayokong lumaki sila ng iba ang ugali. "I'm sorry mommy, I just miss you" She's still crying. "I want you to face the wall, think about what you did. 30 minutes Zaina, I'm giving you 30minutes for you stop and think what you did. After you calm down say sorry to the people inside the house. Do you hear me? Loud and clear? Zaina?" Seryoso kong sabi sa kanya kaya medyo kumalma naman sya. "Yes mommy I'm sorry." I smiled when she calmed down. "Give the phone to tita Jessica. I want to talk to her then do what I told you to do" narinig ko naman ang pagabot nya ng phone kay Jessica at nagsalita sa kabilang linya si Jessica. "Hey, ano 'yon?" Hindi ko napansin na nasa tapat na pala kami ng company na pagmmeetingan namin. "Wag mong aaluin si Zaina. Face the wall 30 minutes for her. After that pakainin mo na sila. I'll be back by 5pm, I have to go. Thank you Jess" nagokay lang sya then she ended the call. Bumaba naman na ako ng sasakyan kasabay ng secretary ko at habang naglalakad kami papasok ng company ay inaayos ko ang sarili ko. "Good morning Ms. Ricci, I am the head of this company. Welcome to Luna Corporation. This way maam" nakangiting salubong sakin ng head ng company na ito.  Nakaready na agad ang elevator nila and pagpasok na pagpasok namin doon ay agad niyang pinindot ang 5th floor.

I was thinking if iaapprove ko ba ang partnership sa company na ito dahil wala pa naman akong nakikitang mali sa kanila. Pagbukas na pagbukas naman ng elevator lahat ng taong naghihintay sa labas ay nag give way. Nakayuko lang naman ako while walking dahil hindi ko trip na magpakita ng mukha sa kanila. Pinagbuksan naman kami ng pinto and pagpasok namin kompleto na sila at nagsiyuko sila sakin. "Good morning, Ms. Samantha Ricci. I am the owner and the CEO of Luna Corporation. I am Mr. Alejandro Luna nice meeting you." Nginitian ko naman sya saglit at nakipagkamay ako sa kanya. "Samantha Chara Ricci, nice meeting you too Mr. Luna." I smiled while talking to him because why not. "Good morning miss. I am Nicolaive Clydee Luna the CEO's son, nice meeting you" nginitian ko naman din sya at ganun nalang din na nagpakilala ako. Nagsiupo naman na silang lahat at ganon na rin ako.

"Before we start this meeting. Gusto ko lang masiguro na walang recorder dito sa loob ng office. Maaari kayong bumagsak sa akin pag nagkataon. Ayoko ng may nagrerecord sa pinagmmeetingan. I want this meeting to be private." Seryoso kong sabi kaya napatango naman sila. "We can assure you na walang recording dito sa loob ng office." Nakangiting sabi ng isa sa kanila kaya tumango ako at nagsignal na meeting proceed. Habang seryoso kami sa meeting bigla nalang bumukas ng pagkalakas lakas ang pintuan ng meeting room at pumasok mula doon ang isang galit na galit na babae. "What the hell dad?! You didn't even bother to tell me na may meeting kayo with Ms. Ricci?! I am still your daughter!" Galit na sigaw ng babaeng pumasok kaya napatayo na yung mag-ama at ako ay nakatingin lang sa kanila ng seryoso. "Ano ba Nicole?! Nakakahiya ka! May meeting dito tapos ganyan ang ipapakita mo?!" Nagsisigawan na silang mag-ama kaya pinahinto ko ang nagppresent. "What the hell dad?! Ako kinahihiya mo? Samantalang 'yang anak mo na nakabuntis sa bar hindi mo ikinahihiya?! Ano ngayon? Nasaan ang nabuntis nya?! Tinakasan nya diba?! Mas kahiya hiya 'yang anak mong 'yan!" Galit na sigaw ng babae, nagulat nalang kami ng sampalin sya ng tatay nya kaya napatayo na ako. Hindi ko ugali ang makisali sa gulo pero sinasayang nila ang oras ko. "Stop that family drama of yours. Itigil nyo yan mamaya nyo ipagpatuloy dahil sinasayang nyo ang oras ko." Cold kong sabi kaya napahinto naman sila. Yumuko naman sakin si Mr. Alejandro Luna at humingi ng tawad. "Let's continue the meeting. I have lots of important things to do kaya please lang tapusin na natin ito" cold kong sabi kaya nagsiupo na kami sa kanya kanya naming upuan at nagpatuloy ang meeting na parang walang nangyari.

Tapos na ang meeting at tanghali na ngunit nandito pa rin ako sa loob ng meeting room. Lima nalang kaming naiwan dito. Ang secretary ko yung tatlong mag aama at ako. Pagtapos kong pirmahan ang mga dapat pirmahan ay tinignan ko sila ng seryoso. "I'm such a busy and private person. What you did earlier? Just waste my time. I have lots of important things to do, such as going home and take care of my babies. May tatlo akong anak and you just waste my time. It's your family's problem yet you public it? The hell? I dont want to be involved to any kind of issue. I hope you know that. Hindi lahat ng problema pinupubliko. Alam kong sikat kayo pero hindi lahat dapat nyong gawin sa public. Kapag naulit pa ang ganoong senaryo babawiin ko ang napagusapan natin." Seryoso kong sabi at tumuloy tuloy ng labas. Sumunod naman sakin ang secretary ko at bawat dadaanan naming tao ay napapayuko. Nang makasakay kami sa elevator ay inabutan ako ng tubig ng secretary ko. "May meeting pa ba akong aatendan?" Seryoso kong tanong. "Yes maam, meron pa po. Pero ang meeting na pupuntahan nyo po ay iisa nalang pinagsama na po kasi yung mga companies. Bali ang mga kameeting nyo po ay mga friend company ng kumpanyang ito" pagbukas na pagbukas nang elevator ay nagtuloy tuloy kami sa paglabas without minding the people smiling at us. Paglabas namin ng company ay nakaready na ang sasakyan ko at sumakay na kami doon.

"Ihatid nyo na muna ako sa hotel at maglunch na kayo. Sunduin nyo nalang ako kapag pupunta na sa meeting" seryoso kong sabi kaya tumango naman ang driver ko. Habang nasa byahe ay nakapikit lang ako. Masakit ang aking ulo dahil narin sa migraine ko. Magdamag din kasing namuyat si Zyina dahil sa may sakit ito at tuwing may sakit ang mga anak ko ay mga iyakin sila at ayaw na ayaw matutulog at maalis ako sa kanilang tabi. Pagdating na pagdating sa tapat ng hotel na tinutuluyan ko ay pinaalis ko na sila. Pumasok na ako sa loob ng hotel dahil sobrang sakit na ng ulo ko at nahihilo na ako. Pagdating ko sa hotel room ko ay agad akong nahiga dahil napakasakit na ng aking ulo at tila minamartilyo ito sa sakit.

Jessica's

I called Sam many times. I know break time nya ng ganitong oras at hindi sanay iyon na natutulog ng tanghali kaya kinakabahan at nagaalala na ako. Tinawagan ko naman ang secretary nya at mabilis naman itong sumagot. "Good afternoon, this is Jessica Evans friend of your boss. May I know if kasama mo siya right now? Kanina pa kasi ako tumatawag sa kanya but she's not answering my calls. Nagaalala narin ako" tuloy tuloy kong sabi sa pagaalala ko. "Good afternoon din po actually po pupuntahan na po namin siya sa hotel nya ngayon dahil hindi rin po siya sumasagot sa tawag actually po nandito na kami sa hotel." Sabi nito na halatang nagmamadali. "Dont end the call hanggat hindi nyo sya kasama" utos ko dito at nagokay naman ito. Nakarinig ako ng pagbukas ng elevator. Ilang minuto pa na paligid lang ang naririnig ko ay napasigaw ang secretary nya. "Hello anong nangyayari?!" Pati ako natataranta na kaya hindi ako mapakali. The fuck ano bang nangyayari. "Ethan! Buhatin mo si Maam! Dadalhin natin siya sa hospital bilisan mo!" Sigaw ng secretary nya. The fuck?! Hospital?! "Hello po pababa na po kami ngayon isusugod po namin si boss sa hospital dahil napakataas na po ng lagnat nya at may mga pantal pantal na pong lumalabas sa balat. Sumunod nalang po kayo sa Makati Medical Hospital" sabi ng secretary nya at namatay bigla ang tawag. Dali dali naman akong bumaba at sinabihan ang mga yaya na sila na munang magbantay sa mga bata dahil may emergency lang. Dali dali akong sumakay sa sasakyan ko at nagdrive papunta ng makati. Buti nalang at hindi traffic. Ano nanaman ba ang nangyari sayo Samantha pinag aalala mo ako ng sobra hayop ka. May sakit na ang anak mo pati ba naman ikaw. Nagpark ako kaagad sa parking lot ng hospital at tinakbo ang loob ng hospital. Lumapit ako sa nurse station at tinanong ang room number nya. "Miss saan dito ang room ni Samantha Ricci?" Nagmamadali kong tanong. Dahil punyeta itong nurse ayaw pa sabihin. "SASABIHIN MO BA O ANO?! NAGAALALA NA AKO SA KAIBIGAN KO PURO KAPA HANASH! ANO NA?!" tila natakot ito sa pagsigaw ko kaya napahinto ito. At nagmamadaling sinabi sa akin ang room number ni Sam. Sasabihin din pala andami pang dada. Tinakbo ko ang room nito dahil sa pagaalala. Pagpasok ko sa loob nakaupo sa sofa anv driver yata nya at secretary. Nakita ko naman siyang walang malay sa hospital bed at may nakakabit na oxygen sa kanya at visible parin ang mga pantal nya. "Anong nangyari? Anong sabi ng doctor?" Tanong ko sa mga kasama nya dito. "Maam normal daw po ito kay boss dahil sa tuwing lalagnatin sya ay kusa daw pong naglalabasan ang mga pantal sa katawan nya. Ininjectionan narin po siya ng pampakalma para mapahinto ang pagpapantal." Mahabang explanation ng secretary nya. Nakatitig lang ako sa kaibigan ko at napailing. Ayan sa sobrang workaholic mo tignan mo ang nangyayari sayo. Sinabihan na kitang dahan dahanin mo at hindi ka robot napapagod ang katawan mo. "Cancel all her meetings and works for 2weeks. Kapag nagalit sabihin mong ako ang nagutos. Makakaalis na kayo. Maraming salamat sa pagsama sa kaibigan ko." Nakangiti kong sabi sa kanila kaya nagpaalam na sila. Pag alis na pag alis nila ay nahiga ako sa sofa at nagbantay sa kaniya.

W/N: Hi guys! Sorry for the slow update medyo busy kasi sa school works si writer pero ito pambawi sa inyo! Maraming salamat sa suporta!