Değişen Hayatım

Ohaa Meteor

Arkadaşlar daha ilk defa böyle bir hikaye yazıyorum yanlışlarım ve ya hatalarım olabilir bu yüzden özür dilerim lütfen desteklerinizi bekliyorum :)

Poyrazla beraber sonunda eve gelmiştik.Yol boyunca Paris'te neler yaptığımı, onun Türkiye'de neler yaptığını konuşmuştuk.Eve çıktığımızda çok yorgun olduğumu ve duş alıp yatacağımı söyleyip yatmaya gitmiştim.Şimdi de mutfakta beraber Poyraz'la yemek hazırlıyoruz.Poyraz'ın karşı komşusu gelecekmiş.Poyraz'a ne kadarda gelmemesi için ısrar etsem de karşı komşusunun çok iyi biri olduğunu söyleyip durdu.Ve sonunda masayı hazırladık.Şu an üzerimde eşofmanım ve rambom var.Saçlarım da dağınık topuz.E haliyle ev hali.Poyraz ne kadar kızsa da üstümü değiştirmem için onu dinlemedim.Poyraz'la tekrardan konuşmaya dalmışken zil çaldı.Poyraz anında kapıya koştu ve kapıyı açtı.Önden bir çocuk pardon bir meteor arkadan da Poyraz içeri girdi.Ohaa meteor.Bu çocuk çok tatlı.Ihımm.Poyraz konuşmaya başladı; 

"Bu kuzenim Florya,bu da karşı komşum Burak." Adının Burak olduğunu öğrendiğim çocuk elini uzatınca ben de hiç beklemeden elimi uzattım.Bu sırada çocuğu inceleme fırsatı buldum.Üzerinde mavi kaslarını ortaya çıkartan bir tişört altında ise gri bir pantolon vardı.Gözleri yeşille ela karışımı bir şeydi.Çocuk elimi bırakınca bende hemen kendime geldim.Beraber masaya doğru ilerledik.Yemeğimiz çok eğlenceli ve bir o kadarda güzel geçmişti.Burak'la baya bir atışsakta çok soğuktu.Gözlerinin derinliklerinde yatan hüzün onun güçlü olmasına engel değildi.Ailesi Paris'teymiş.Burak'ta buraya okumaya gelmiş.Aynı benim gibi...Güzel bir gecenin ardından Burak eve gitmek için izin aldı.Ona kapıya kadar eşlik ederken birden durdu ve bana döndü;"Tanıştığımıza hiçte memnun olmadım güzelim.Sana tavsiyem bana bulaşma yeter.Yani kısacası benden uzak dur."dedi ve göz kırparak arkasını döndü gitti.Arkasından öylece bakarken Poyraz'ın adımı seslenmesiyle içeri girdim.Poyraz;"Burak çok iyi biri de mi?"diye sordu.Dediği şey üzerine gözlerimi devirdim.Birşey demeden odama doğru yol aldım.Ben bir kaç saat önce ona iyi biri demiştim demi.O çok soğuk,korkutucu ve sanırım tehlikeli...Aklımdaki düşüncelerle gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.Artık ne kadar başarılı olabilirsem...

***

Yavaşça gözlerimi araladığımda sabah olduğunu fark ettim.Bugün okul bakmaya gidecektik.Aslında Paris'te çoktan okulu bitirmeme rağmen Türkiye'de daha lise sonum.Bu yüzden de bugün okula bakacağız.Konya'daki en iyi liselerden biri olan Türk Telekom Lisesi'ne kayıt yaptırcakmışız.(Antalya'ydı şehir ama artık Konya değiştirdim) Buraya da yakın zaten.Onun için çok bi sıkıntı değil.Banyodan çıktıktan sonra kahvaltı masasını hazırlama üzere aşağı indiğimde masanın çoktan hazır olduğunu görüp yetmezmiş gibi bir de masada Burak'ı görmemle ikinci bir darbeyi yedim.Mutfağa girdiğimde beni ilk gören Poyraz oldu,sırıtarak;"Günaydın kuzen"dedi.Bende ona aynı şekilde karşılık verirken bakışlarım bir anada Burak'a kaydı.Onun da bana baktığını görünce hemen gözlerimi ondan kaçırdım.Beraber kahvaltı masasına oturduk.Sadece Poyraz konuşuyor bizde arada birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk.Uzun bir aradan sonra Poryaz'ın bana seslenmesiyle dikkatimi ona verdim."Florya biliyor musun Burak'la aynı liseye gideceksiniz."Poyraz'ın söylediği sözlerle yediğim ekmek boğazımda kaldı ve güçlü bir öksürüğün boğazımdan çıkmasına izin verdim.Ve işte o çok korktuğum şey oldu.Astımım nedeniyle nefesim daralmaya başladı ve bir anda kendimi yerde buldum...

***

Gözlerimi o karanlıktan ayırıp açabildiğimde karşımda endişeli iki çift göz gördüm.Aslına bakılırsa biri endişeli diğeri ise soğuk.Yavaşça yattığım yerden doğruldum ve derin derin nefesler almaya çalıştım.Poyraz korktuğunu belli eden sesle"İyi misin Florya"dedi.Ne kadar iyi olduğuma tereddüt etsem de zorlukla gülümseyerek "İyiyim"dedim.Poyraz iyi olduğuma ne kadar inanmasa da daha fazla üstelemedi ve oturduğu yerden kalktı.Tam kapıdan çıkıyordu ki bir anda arkasını döndü ve"Sanırım bugün gitmesek daha iyi olacak."dedi.Sebebini bilemesem de hemen itiraz ettim"Hayır Poyraz gerçekten çok iyiyim"dedim.Bu ani çıkışıma Poryaz bir anlam veremese de daha fazla itiraz etmedi ve hemen kabul etti.Yanımızda Burak'ın olduğunu tamamen unutmuştuk ki birden "Bende sizinle geleyim"dedi.Anlamayan gözlerle ona baktığımızda devam etti"Belki yardıma ihtiyacınız olur,bir şeyler bulamazsanız felan ben yardım ederim size."dedi.Vayy bizim meteor yardımsevermiş.Poyraz da dünden razı zaten hemen kabul etti...Hiç oyalanmadan evden çıkıp okula doğru yol aldık.Yol çok uzun sürmediği için hemen okulun önüne gelmiştik. Arbadan indik ve okula doğru yol aldık.Yukarıya idarenin önüne geldiğimizde Burak sebebini bilmediğimiz bir nedenle içeri girmedi.Bizde zaten fazla ısrar etmedik.Okul müdürü olduğunu öğrendiğimiz adam beni okula kaydettirdi ve gerekli bilgileri verdikten sonra okuldan ayrıldık.Yazık bizim meteorda boşu boşuna geldi.Okuldan sonra formayı almak üzere bir alışveriş merkezine gittik. Kıyafetleri aldıktan sonra fazla vakit kaybetmeden hemen eve döndük.Bugün yorucu bir gün olmuştu.Poyraz ve Burak'tan izin isteyerek odama uyumak üzere yol aldım.Çok yorgun olduğum için hemen uykuya daldım...