"Hera! Kanina pa nag hihintaysi Ean, bilisan mo diyan" mom shouted outside my room. kaya dali dali akong nag ayos ng sarili ko.
Sinuklay ko ulit ang mahaba kong buhol tapos ay kinuha ang bag ko sa kama.
Hindi pa ako tuluyang nakaka baba ng hagdan ay rinig ko na agad ang boses niya
"Sarap mo talaga mag luto mama"
Tsk kapal talaga ng mukha nakiki mama hindi naman pamilya
"Nako! Ikaw talagang bata ka. oh ito pa masarap yan"
"Wow mama ang sarap nito"
"Nakiki mama ka Kapatid ba kita?" Hindi niya natuloy ang pag subo ng brownies na binake ni mama dahil bigla akong nag salita. He raised his one brow at tinignan ako mula ulo hanggang paa.
"Payatot" sabi niya kaya agad akong lumapit sakanya para kurutin siya
"Mama oh" sumbong niya kay mama
"Hera ano ba iyan lagi mo na lang sinasaktan si Ean" sabi naman ni mama kaya napa irap ako. Minsan hindi ko alam kung ako ba Ang anak o siya dahil lagi na lang siya kinakampihan ni mama
Umupo ako sa harap niya at kumuha ng
brownies at inumpisahang kainin ito.
"Ito baon mo anak tapos ito ang sayo Ean" abot ni mama sa Lunch box. Araw araw kaming ganito
"Wala ka bang mama? Di ka kasama sa budget" mataray kong sabi sakanya pero binelatan niya lang ako kaya napa irap ako
"Tsaka Araw araw Kang andito nag sasawa na ako sa mukha mo"
"Abat..... Pwes masanay ka dahil hanggang sa pag tanda ako ang makakasama mo" sabi niya at uminom ng tubig. I didn't response uminom din ako ng tubig at tumayo na
"Ma alis na ako" sigaw ko dahil na sa kusina si mama
"Sige anak ingat" she shouted back
Kinuha ko ang bag ko sa sofa at lumabas na nag Bahay
"Hoy Al hintayin mo ko" sigaw ng alaga kong tuta pero tuloy tuloy lang ako sa pag lalakad
Nag lakad kami palabas ng subdivision namin. Meron namang sasakyan pero bawal pa kami mag dala dahil high school pa lang kami pero ilang buwan na lang ay gagraduate na rin kami
"Pag college na tayo papayagan na ako mag ka kotse di ka na mahihirapan sa pag lalakad" sabi niya sabay akbay sa akin
"Tsk dapat lang nakiki sama ka kaya sa budget namin sa bahay nakiki mama ka pa" sabi ko kaya natawa siya
"Al pag graduate na tayo, ano kukunin mong course?" Napa isip ako sa tanong niya dahil ang totoo Wala pa akong naiisip at di ko alam kung ano ang gusto ko maging sa future ko. Ewan ko ba kung ako lang ang ganito pero alam mo yung feeling na bahala na kung ano lang diyan basta humihinga ako sapat na.
"Ako gusto ko maging piloto tapos ikaw unang isasakay ko" sabi niya kaya napa kunot noo akong tumingin sakanya?
"Ha? ayos ka lang? Paano naman mangyayari yun? May sarili ka bang eroplano para ako lang isasakay mo?" Instead of answering me kinurot niya lang ako sa pisngi kaya napa ngiwi ako.
Tinapik ko ang kamay niya at inalis ang pagkaka akbay niya.
"Basta.... Trust me ikaw lang.... Palagi" sabi niya kaya napa iwas ako ng tingin. Binilisan ko ang lakad ko pero mas malaki ang mga biyas niya sa akin kaya naabutan niya ako
We've been friends for 15 years, naging mag kalapit na kaibigan si mama at si Tita Lia, I was three 2 years old that time at siya naman ay three
Nalala ko pa noon tumutulo sipon ko dahil sa kakaiyak dahil nasira yung barbie ko tapos sakto lumabas siya ng bahay nila nun. Nag tataka ako dahil bigla siyang lumapit sa akin sabay at pinunasan ang luha ko gamit ang damit niya sabay sabing
YOU ARE READING
Wrecked Soul (The Chamber Of Secrets#4)
FanfictionWho fixes broken people? Is it only other broken people, ones who've already been ruined? And do we need to be fixed? It was the messiness and hurt in our pasts that drove us, and that same hurt connected us at a subdermal level, the kind of scars...
