When I stepped my feet out of the backstage, I put the biggest and the sweetest smile on my face kasabay noon ang malakas na sigawan at palakpakan mula sa ibang studyante na nasa loob ng Gymnasium.
We did some dance steps na tinuro sa amin kahapon and we formed a line and we ramp going to front and we stopped bago ang extension stage.
I did some poses, habang nagpapakilala ang nauna sa akin after nang Candidate number 2 ay hinintay ko itong makalagpas sa akin bago ako nag simulang rumampa
"GO HERA"
"MS. UST FOR THE WIN"
"HERAAAA WE LOVE YOU"
"ANG GANDA MO HERA"
rinig kong sigawan kaya di ako nakapag salita agad
"Guys calm down" natatawang sabi ng host kaya lalong lumakas ang sigawan na nagpadagdag ng confidence ko.
"Good morning Ladies and Gentlemen, I am Hera Sanchez, 20 years of age representing Department of Tourism" kalmadong sabi ko pero sa bilog na boses at sakop na sakop ang loob ng Gymnasium na dahilan ng masigabong palakpakan at sigawan mula sa department namin
After that ay nanatili muna kami sa stage dahil may naka assign na upuan para amin na kandidata.
Ilang oras din ang tinapos ng Grand Opening para sa Intramurals ay agad din akong nagpa hinga sa office ni Dean.
"We did a great job Hera, You did a great job" sabi ni Ma'am Capo kaya ngumiti ako sakanya
"Ikaw ang usap usapan sa University ngayon sa kabilang mga University"
"Maganda rin yung Chloe pero kayang labanan" naka ngiting sabi din ni Dean I have to amdit, Chloe is pretty nakita ko kung gaano sya ka confidence kanina at marami din ang nag cheer sakanya .
"Ngayon palang halata na kung sino ang mag lalaban sa finals" sabi ni Dean na nagpa tahimik sa akin
"Don't worry Hija, I know you can make it. I trust you" sabi nito kaya nakaramdam ako ng kaba.
I feel pressured and obligated, dahil sa sinabi nila what if di ako manalo? Madapa ako? What if di ako maka sagot? Ayoko sa harap ng maraming tao I hate attentions. I hate being in the spotlight... Because evey time I see spot light, it only reminds me of him. I don't want to be like him. I don't know if I can make it. What if back out? Di ba't mas nakakahiya kung sa araw pa mismo ng finals ako mag back out? Halo halo na ang pumapasok sa utak ko at di ko na alam ang uunahin ko
"Hera"
"Hera?"
"Uy bhe okay ka lang?"
Agad akong napa balikwas ng maramdaman kong may kumurot sa akin sa pisngi. Napa kurap ako ng ilang beses habang naka tingin sa harapan ko.
"What happened girl? Kanina ka pa tulala eh" sabi ni Aly kaya napa tingin ako sa paligid ko at kaming tatlo nalang ang nasa loob ng office ni Dean
"W-what happened? Where are they?" tanong ko kaya napa irap si Ericka
"Kanina kapa tulala beh! Ano ba iniisip mo? Tsaka sila Dean wala na umalis na kanina pa" sabi ni Aly kaya tumango ako
"Nothing ahm let's go? " sabi ko kaya napa buntong hininga sila at di na ako pinilit pa.
Pumunta kami sa isang cafe malapit sa University, dito ko narin hihintayin si Leander dahil sabi nya susunduin nya ako. Umalis agad sya kanina dahil may importante daw silang meeting kaya di na sya naka punta sa akin sa office ni Dean
YOU ARE READING
Wrecked Soul (The Chamber Of Secrets#4)
FanfictionWho fixes broken people? Is it only other broken people, ones who've already been ruined? And do we need to be fixed? It was the messiness and hurt in our pasts that drove us, and that same hurt connected us at a subdermal level, the kind of scars...
