GLORIA NEREDE?

1. Bölüm "HER ŞEYİN BAŞLADIĞI YER"

   Orta çağlarda güzeller güzeli bir kız yaşarmış. Her kes onunla arkadaş olmak ister, erkekler ise hayranlıkla o kızı seyrederdiler. Bazıları ise onu kıskanar ve tartışarlarmış. Çok samimi ve sevecen bir kız olduğunu için hiç bir zaman tartışmalara katılmaz, her şeyi barışla hallederdi. Ama bu kızın samimiyetliğinin arkasında hüzünlü bir hikaye dayanıyor. Hiç kimseye üzüntüsünü belli etmeyen bir kızdı o. Gloria Lorazetta'nın hikayesi şimdi böyle başlıyor...

Sıcak bir yaz günü... Güne güzel günle başlamak istediğinden Gloria üvey ailesine yardım etmek için nehre su taşımağa gitmişdi. Her sabah sıcak, soğuk demeden nehre gelip su taşımağa gelirdi. Çoğu zaman suyu hoşlandığı erkek Tomson taşırdı. Duygular galiba karşılıklıydı. Tomson da ondan hoşlanıyordu. Amma iki taraf da belli etmemeğe çalışıyordu. Gloria'nın ailesi bunu bilse büyük sorun olurdu belki. Aynı şey Tomson için de geçerliydi.

...

Gloria fakir bir ailedendi. Biolojik ailesini tanımıyordu. 2.5 aylıkken başka bir aile tarafından sahiplenmişdi. Hep gerçek ailesiyle buluşmak için günler sayıyordu. Üvey aile Gloria'ya çok kötü şartlarda büyütmüştü. O yüzden de Gloria evden kaçmak için bir fırsat bekliyordu.
Tomson zengin aileden doğmuş bir çoçukdu. Babası baron Louis ünlü bir ailedendi. Louis kibirli ve paragöz birisi olsa da, annesi öyle biri değildi. Annesi ona sadeliği ve dürüstlüğü olmağı öğretmişdi. Hiç bir zaman insanlara yukarıdan aşağı'ya  bakmamayı, yardıma muhtaç olan insanlara yardım göstermeyi buyurmuşdu. Tomson'da tam böyle biriydi. İlk defa bir kıza aşık olmuşdu. O da Gloria olmuşdu. Onu görmek için her zaman bahaneler uydururdu.

Ertesi gün Gloria eve su götürmek için nehre gitmişdi. O sırada Tomsonu  gördüğü için çok mutlu olan Gloria koşa-koşa nehre yakınlaşdı ve onunla kekeleyerek konuşmağa başladı:

- Se-selam Tomson! Seni g-görmek beni çok mutlu etti.

Tomson Gloria'nın ellerini tutarak:

-  Seni de görmek beni çok mutlu etti. - söyledi.

Gloria'nın yanakları kızardı ve gülümsedi. Ona sevdiğini söylemek istiyordu. Ama çok korkuyordu. Onunla konuşdukca onu soğuk terler basıyordu.
Tomson 2 yıldır onu sevdiğini söylemeden içine atmışdı. Cesaretini toplayarak yutkunarak söyledi:

- Sana bir itirafda bulunucam Gloria... Off bu çok zor... Sana söylemekten utanıyorum ama... Ben senden hoşlanıyorum. Uzun zamandan beri... İçime atarak bunu yalnız yaşadım...
 
Gloria şaşkın ve mutlu ifadeyle Tomson'a bakdı ve şu ifadeleri söyleyerek:

- Tomson... Bu doğru zamanı bekliyordum. Sıra bana geldi... Ben de seni seviyorum. Seni görünce çok mutlu oluyorum. Seni gördüğümz zamandan beri  içimde sanki kelebekler uçuşuyor. Ama ailem bunu bilmemeli. Eğer seni sevdiğimi ve bu nehirde buluşdumuzu  bilseler benim için çok kötü olur.

Tomson heyecandan şunları söyledi:

- Hiç önemli değil. Ailemizden bu ilişkiyi saklarız. Hiç kimse bizim bu ilişkimizi bilmez. Annem değil ama babam bunu duyarsa bana çok kızar.

- Neden? - diye Gloria sordu.

-  Babam çok aksi birisi. Ne yapsam onu huzursuz ediyorum. Onu mutlu etmem için elimden geleni yapıyorum ama hiç bir şey yapamıyorum. Ne yapsam bile...

Gloria ona sarıldı ve şöyle söyledi:

- Dediğin gibi, ilişkimizi ailemizden sır gibi saklayalım. Benim ailem de bunu öğrense sonuç çok kötü olur.

...

Gloria ve Tomson nehir kenarında çok konuştular. Kendi geçmişlerinden, anılarından bir birlerine bahsettiler. İkisde mutlulukdan havalara uçuyordu. Saatin geç olduğunu ve öğlen olduğunu gören Gloria suyu alıp evine gitmeğe karar verdi. İkiside zoraki kalıp evlerine gittiler. Yol boyunca Gloria Tomson'u, Tomson da Gloria'yı düşünerek uzaklaşdılar. Tomson kovaları kendisi götürmesini istese de, Gloria buna izin vermedi. Yolda annesi ya da babası çıksa onun için kötü olucağını söyledi. O yüzden kovaları Gloria götürdü. Eve gidince Gloria annesinden çok azar yedi. Üvey annesi "Neden geç kaldığını" ve "Kiminle buluşdun?" gibi sorular sorarak kızı sıkıştırdı. Gloria o kadar nazik ve kibar biriydi ki, her şeye bağırmadan, sessizce cevaplıyordu. Üvey annesi Mrs. Adele bağırarak:

- Eve 10 dakika geç geldiğin için sana öğlen yemeği yok! Akşam yemeğini beklersin bizi bekletdiğin gibi!

Gloria sinirden deliye dönmüşdü. Amma bunu ona belli etmedi. Çünkü onun keyfini hiç kimse bozamazdı. Odasına gidip kapısını kilitledi ve yatağına uzanarak bu gün olan güzel şeyleri tekrar aklına geliyordu.

Zaten Gloria bunlara sabırlıydı. Yakın zamanda bu evden çıkıp gidicekdi...