Blue velvet | banginho

He wore blue velvet.

"Bir. İki. Üç!"

Duyduğu komutla harekete geçerken bulunduğu havuzda olabildiğince hızlı ilerlemek için elinden geleni yapmaya çalışıyordu.

Sol kolunun gücünü kullanarak kendini öne atıyor, saniyeler geçmeden sol kolunun ardından sağ kolunu öne atarak bu işlemleri sırasıyla devam ettiriyordu.

Sürat kesmeden devam eden beden dış dünya ile bağlantısını kesmiş gibiydi. Arkadaşlarının tezahürat yapan seslerini işitebiliyordu lakin ne dedikleri hakkında en ufak fikri yoktu. Şu an tek odağı bulunduğu havuz ve kulağına çarpan suyun sesiydi.

Yaklaştığı duvarı gördüğünde süratini kesmemiş, aksine daha da hızlanmıştı. Yüzünde anlamsız bir yan sırıtış oluşurken kendisine fazlaca yakın olan duvara karşı bedenini suyun içinde döndürdü ve duvara saniyelik ayaklarını yerleştirdi. Ayaklarının duvara değmesi ile yıllarca geliştirdiği kaslarını devreye geçirmiş, bacak gücüyle kendini duvardan itip havuzun içinde ,geldiği yönün tersine, bedenini hızla ilerletmişti.

İşte şimdi kendisini bekleyen arkadaşlarını görebiliyordu.

Akan her saniyenin önemini bilen beden vakit kaybetmeden geldiği yoldan geri ilerlemeye çalışıyordu. Suda ilerleyen beden boğazında hissettiği sızıyla tıkandığını hissederken yavaşlayıp derince nefes aldı.

"Sikeyim!" Bunu planlamayan yüzücü sinirlenip kısa bir küfür savurduktan sonra saniyelerle yarıştığı için daha fazla vakit kaybetmemek adına yüzmeye devam etti.

Kısa bir sürenin ardından sonunda bir tur olarak kabul edilen başlangıç noktasına gelmişti.

"Tanrım, harikaydın!" Jeongin'in Minho'ya bakan hayran dolu bakışları telefonundaki sayaca kaydı. "Tam bir dakika yirmi yedi saniyede tamamladın." Jeongin telefonu sandalyenin üzerine gelişi güzel bırakırken vakit kaybetmeden bir havlu aldı ve Minho'nun yanına ilerledi.

Minho da bu süreçte havuzdan çıkmış, bitkin bedenini önüne gelen ilk şezlonga bırakmıştı. Jeongin Minho'nun yanına gidip saçlarını kurutmaya başladığında Felix hızla abisinin yanına ilerledi. "Bir an duraksar gibi oldun ama iyi kurtardın." Felix'in yüzünde de mutluluğun verdiği gülümseme vardı ama Minho arkadaşlarına nazaran üzgün ifadesini yüzüne yerleştirmiş, öylece yere bakıyordu. "Hayır, yeterli değil."

Jeongin duyduğu ile kaşlarını çatarken Minho'nun saçını kurutmayı bıraktı ve önünde oturan bedenin önüne geçti. "Benimle dalga mı geçiyorsun? Az önce mükemmeldin. Yüz metrelik havuzda bir turun bir buçuk dakikadan az sürdü. Daha ne bekliyorsun tanrı aşkına?" Jeongin'in azarlayan ses tonuna karşı Minho da fevri bir şekilde başını kaldırdı ve sinirle konuştu. "Bundan kat kat daha iyisini yapabileceğimi sen benden daha iyi biliyorsun Jeongin. Yakında olimpiyatlar başlayacak ve benim Kore'yi temsil ettiğim duyurulacak ama bunun için hala çok eksiğim var."

İkili arasında geçen diyaloğa diğer arkadaşları da şahit olurken Seungmin bulunduğu yerden kalkarak Minho'nun yanına gitti ve önünde çömelerek arkadaşının ellerini kendi avuçları arasına aldı. "Şu an sinirlisin ve ne dediğinin farkında değilsin. Yeterli olmadığını söylüyorsun ama şu anki durumun bir iki yılda gelişen bir durum değil.. Sen tüm hayatını sevdiğin spora adadın ve buradasın. Saçma sapan bir yarıştan bahsetmiyoruz Minho, koskocaman dünya olimpiyatlarından bahsediyoruz ve emin ol yeteri kadar iyi olmasan bırak böylesine büyük bir görev için seçilmeyi bu yerin önünden bile geçemezdin. Bulunduğumuz yere bir bak! Adamlar sırf siz rahat edin, konforlu çalışın diye sizin için özel bu spor salonunu açtırdı." Minho Seungmin'in son dediğiyle bulunduğu ortamda göz gezdirdi, haklıydı. Minho ve Jeongin sık sık kapalı yüzme havuzuna uğradığından kampüs yetkilileri ellerinde bulundurdukları cevherler için ikiliye özel kapalı yüzme havuzu yaptırmış, üstüne ikili Changbin'in de onlarla birlikte çalışmasını istediği için yüzme havuzunun kenarlarına Changbin'in kullanacağı spor aletlerini dizayn etmişlerdi. O günden bu yana da bu yer arkadaş grubunun buluşma yeri olmuş, tüm vakit geçirme ve eğlence işlerini burada halletmişlerdi.