Gittin..
Beni tek bıraktın bu uzunca yolda..
Kırgınım;
Sana değil!
Sen olmayan herkese..
Ölümden başkası ayıramaz bizi derdin,
Ve 'öldü' dediler..
Dört harf ile bitebilirmiş hayat;
Ölmeden de defalarca ölebilirmiş insan!
Yokluğun bile varlık sayılabildiğini,
O gün anladım..
Güneşe değil de,
Toprağa bakarak anımsamak yüzünü,
Ayrı olmaktan çok daha kötü bir şey bu!
Daha derin nefes alıyorum artık;
İki kalbi de ben taşıyorum, biliyorum..
Ellerini göremiyorum,
Ayakların da buz tutuyordur şimdi..
En kötüsü de;
Seni ısıtacak bir ben yok!
En çok da kendime kızıyorum,
Ölsem gelebilir miyim ki yanına?
Affet!
Hoşça kalamadım..
Sen olmayınca,
Hayâllerimin de bir önemi kalmadı..
Gitsen de beni bırakma;
Ve beni sakın unutma...
