Σε ένα δύσβατο μονοπάτι, με παρέσυραν τα βήματά μου.
Γιομάτο με δυσεύρετους καρπούς και ασυνήθιστα αγκάθια ήταν στολισμένο.
Πλανιέμαι στον παλμό των υφάλμυρων υγρών.
Στις εκβολές που γεννά αγριολούλουδα,
Εκεί ενώθηκαν οι αχώριστοι άνθρωποι,
Και ο φόβος εξαϋλώθηκε.
Εκεί πλάθηκε ο σπόρος της καρδιάς.
Εκεί που εμπνέει και φυτρώνει η αρμονία.
