ပြိုကျလျက်ရှိသော မိုးရိပ်

Part (3) Zawgyi

ႏွိုင္း အသက္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္တြင္ စီးပြားေရး အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕အား နားလည္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူမ စက္႐ုံမွ ထြက္ကာ တျခားအလုပ္ရွာရန္ႀကိဳးပမ္းေနသည္။ အေဒၚသည္ လူႀကီးသဘာဝအရ ႏွိုင္းအား အျပစ္တင္ေျပာျခင္းရွိေပမဲ့ သူမအလုပ္သြားေနခ်ိန္မ်ားေသာေၾကာင့္ အရင္ထက္ အျပစ္ေျပာခံရျခင္းနည္းလာသည္။ အ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီျဖစ္၍ ရိုက္ႏွက္ျခင္းလည္း မရွိေတာ့ေပ။

ကဗ်ာႏွင့္ ပန္းခ်ီ တို႔ ေပါင္းဖြင့္ထားသည့္ ပန္းခ်ီျပခန္းသည္ လာေရာက္လည္ပတ္သူ အေတာ္မ်ားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဝန္ေဆာင္မႈေပးရန္ ဝန္ထမ္းေခၚလိုက္သည္။ တိုက္ဆိုင္စြာပင္ ဝန္ထမ္းေခၚဆိုသည့္ အလုပ္ေခၚစာအား ႏွိုင္းေတြ႕သြား၍ ေလွ်ာက္လႊာတင္ခဲ့သည္။ ႏွိုင္းသည္ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားသူျဖစ္သည္။သူမတစ္ခ်ိန္တြင္ လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ျဖစ္ရမည္ဟု ရည္မွန္းခ်က္ထားသည္။ ဆင္းရဲရျခင္း၏ နာက်င္မႈမ်ားအား သူမအျပည့္အဝခံစားဖူးခဲ့ၿပီးၿပီ။ထို႔ေၾကာင့္ ႀကိဳးစားရန႕သာ စိတ္အားထက္သန္ေနသည္။

ရိုးသားျဖဴစင္ၿပီး သြက္လက္သည့္ႏွိုင္းအား အစမ္း အလုပ္ခန့္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ႏွိုင္းအလုပ္စဆင္းသည့္ ေန႕မွာပင္ ကဗ်ာေႁခြသည္ တစ္ေယာက္တည္း ပန္းခ်ီျပခန္းသို႔လာခဲ့သည္။ လွပေက်ာ့ရွင္းၿပီး ယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ ေလွ်ာက္လာေနသည့္ ကဗ်ာအား ႏွိုင္းေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ေမြးဖြားခ်ိန္ကတည္းက အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ သူမႏွလုံးသားေလးသည္ နိုးထလာခဲ့သည္။ ကဗ်ာ့အား ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်ိန္မွာပင္ ခ်စ္မိခဲ့သည္။ ကဗ်ာသည္ ပန္းခ်ီျပခန္း၏ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သလို ဦးစီးရမည့္ ကုမၸဏီ လုပ္ငန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိသည္ကိုသာ ႏွိုင္းသိထားသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ နှုိင်းစိတ်ထဲတွင် ကဗ်ာ့အားလိုခ်င္တပ္မက္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။ ကဗ်ာႏွင့္ တန္းတူ အဆင့္အတန္းေရာက္နိုင္ရန္ ေန႕မနားညမနား ႏွိုင္းႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ႏွိုင္း၏ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ အခ်ိန္ခနအတြင္းပင္ ပန္းခ်ီ ျပခန္း၏ မန္ေနဂ်ာျဖစ္လာခဲ့သည္။ ႏွိုင္း၏ ထူးခြၽန္ထက္ျမက္မႈႏွင့္ ႀကိဳးစားမႈအား လုပ္ငန္းရွင္တခ်ိဳ႕ မ်က္စိက်ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပန္းခ်ီျပခန္းမွထြက္ကာ ကုမၸဏီတြင္ အလုပ္လုပ္ရန္ လစာအေျမာက္အျမားျဖင့္ ကမ္းလွမ္းခံခဲ့ရသည္။