forbidden love | Matthy fanfic

hoofdstuk 1

Herupload:

Ik zit in de auto. Mijn vriendin heeft me geblinddoekt op de achterbank gezet. Denk ik. Ik zie namelijk niks. "Jemig, kan je niet wat rustiger rijden" ik val bijna om door de bochten die ze maakt. "Jij moest perse zolang over je make-up doen" zegt ze terug. Het is wel waar maar dat maakt nu niet uit. "Mag ik echt niet weten waar we heen gaan?" "Nee tuurlijk niet" het zal vast wel wat zijn voor mijn verjaardag.

Ik ben vandaag jarig. 18 jaartjes alweer. De tijd gaat zo snel. Ik kan me de tijd nog herinneren dat ik op de basisschool zat. Maar dat is bijzaak voor nu. Ik moet me nu afvragen waar ik naar toe ga. Zou het een feest zijn? Nee, daar hebben ze nooit de tijd of het geld voor. Uiteten? Nee, ook geen geld voor. Er komt niks anders in me op dan deze twee dingen.

Na eventjes rijden stoppen we ergens en hoor ik de deur open gaan. De deur aan mijn kant wordt open getrokken. "Oke geef me je hand en pas op voor je hoofd". Ik steek mijn hand uit en zet een been buiten. Sofie pakt mijn hand vast en helpt me uit de auto. De koude wind gaat langs mijn benen. De deur van de auto gaat achter me dicht, "houdt mijn hand vast". Dat doe ik.

Sofie houd mijn hand vast terwijl ze me helpt met lopen. Het is stil en ik hoor weinig auto's. De wind gaat nogsteeds langs mijn benen wat zorgt voor rillingen. Ik hoor een deur open en dicht gaan en mijn hand wordt weer vast gepakt. Nog steeds is het stil. Het enige wat ik hoor zijn voetstappen en dat zijn die van mij."Oké, we zijn er" en Sofie laat mijn hand los.

Om me heen hoor ik wat gegiechel maar kan niet plaatsen wie het zijn. Ik voel dat achter me Sofie mijn blinddoek los maakt. Het licht wat in mijn ogen schijnt is verblindend. Ik kan niet plaatsen waar ik ben. Een grote open woonkamer is compleet omgebouwd. Overal hangen slingers en ballonnen. Ik draai me om.

"Verrassing!" Ik schrik me rot. Al mijn vriendinnen staan achter me inclusief Sofie. "Wat is dit dan?" Ik ben verbaasd. "Voor je verjaardag!" Mijn mond valt open. Ik zat helemaal verkeerd te denken. Ze hebben toch iets geregeld voor mijn verjaardag. Ik vlieg in hun armen en knuffel stevig. Ik laat weer los en kijk dan om me heen. De woonkamer waar we zijn is het huis van Sofie. De lampen zijn veranderd in een paarse kleur en gouden slingers hangen aan de muur.

De tafel is aan de kant geschoven en op de tafel staan allerlei dranken. Cola, fanta, fernandes maar ook jillz en andere alchoholische versnaperingen. Bakjes met chips en koekjes vullen de rest van de tafel. Ik sta met open mond te kijken. "Hebben jullie dit voor mij geregeld?" En ik draai me weer om naar de meiden. "Ja! We moeten toch wat voor je 18e verjaardag he"

Opnieuw geef ik de meiden een knuffel. Ik had nooit verwacht dat ze dit zouden doen voor me. Op dat moment gaat de deurbel. Sofie loopt naar de voordeur en opent hem. Ik hoor mensen naar binnen komen. Hoeveel mensen zouden er komen? Nou Ja, niks om je druk om te maken nu. Nu gaan we genieten.

Het feest is al een hele tijd bezig. We hebben met zn alle al wat shotjes op en sommige mensen kunnen niet meer helder nadenken. "Op drie meiden! 3.. 2.. 1.." en allemaal nemen we weer een shotje. "Gadverdamme, deze was vies." Zegt Tess als haar glaasje leeg is. Allemaal liggen we in een deuk van het lachen.

"Jenna, kom mee" Sofie heeft mijn hand vast en trekt me mee naar het midden van de woonkamer. Ze zet de muziek nog net wat harder en begint te dansen. Mijn dans skills zijn niet al te best maar het gaat me aardig goed af. Samen met Sofie sta ik te dansen totdat ik een tikje op mijn schouder voel.

Ik draai me om en kijk recht in de ogen van een jongen. Hij is net iets langer dan mij, zijn haar is bruin en zijn ogen groen. "Jenna?" Ik herken zijn stem. Ik kijk nog iets beter en zie uiteindelijk wie het is. "Robbie?" "Ja!" Ik kan mijn ogen niet geloven. "Wat doe jij nou weer hier?" "Jou verjaardag vieren natuurlijk" 

Robbie is een oude vriend van mij. We hebben samen een verleden gehad en zaten samen op de zelfde school. In het verleden hebben Robbie en ik een relatie gehad maar kwamen tot de conclusie dat het niks werd. We zijn goede vrienden gebleven maar het contact vervaagde. Hij ging samen wonen met zijn vrienden en ik ging verder met mijn school. 

"Hoe gaat het? Heb je lang niet gezien of gesproken" zegt hij. "Gaat goed met mij, wat heeft je hier gebracht?" "Tess en Sofie vroegen aan mij of ik wou komen en daar zeg ik geen nee tegen" "oh, leuk" en ik neem een slok van mijn drinken. "Maar gefeliciteerd met je verjaardag!" Gaat hij verder. "Ja dankje."

Zo staan we nog een hele tijd te praten. Nog steeds zijn er mensen. De muziek staat nog hard en mensen zingen mee. Ik werp een snelle blik op de klok. 4:56, zo laat al? Om mij heen stroomt het langzaam leeg. Mensen gaan weg en al snel is het helemaal leeg.