Kendini Tanımak

25 8 4
                                    

Selamun Aleyküm arkadaşlarr

Başlangıç tarihimiz buraya ↦

İyi Okumalar ❤


Deli kimlere denirdi?

Akli dengesini yitirene yada herkesten farklı düşünene denirdi değilmi?

Akıl hastanelerindede deliler yatardı. Peki o zaman benim bu akıl hastanesinde ne işim vardı?

Ben delirmişmiydim?

"Hey! Daldın gittin".

Burada yeni tanıştığım çocuk sayesinde düşüncelerimden sıyrılıp dış dünyaya döndüm.

Bakışlarımı yemeğimden kaldırıp karşımda oturan ve sürekli gülümseyen çocuğa çevirdim. Ne olursa olsun sürekli gülümsüyordu. Öyle mecazi anlamda değil, gerçekten mesela birkaç dakika önce tepsisindeki yemeği üzerine dökmüştü ama o sadece gülmüştü. Unutmadan arada sırada kendi kendine attığı kahkahalar da beni ürkütmüyor değildi.

"Pardon fark etmemişim" dedim kendime gelerek. Çocuk sanki çok komik birşey söylemişim gibi kahkahayı patlatmasıyla boşluğuma denk geldiği için hafifçe irkildim.

" Ben Burak bu arada" dedi çocuk kahkahası dinince, otuz iki diş sırıtarak.

"Çağrı" dedim bende kendimi tanıtma amaçlı. Ben konuştuktan hemen sonra arka tarafta bir gürültü koptu. Ne olduğunu görmek için, oturduğum yerden kalkmadan arkamı döndüm. Sarışın, ela gözlü sıska ve çelimsiz bir çocuk, kel ve iriyarı olan kocaman bir adama çarpıp tepsisini düşürmüştü.

İri adam, sıska çocuğun yakalarından tutarak bağırmaya başladı:

"Bilerek yaptın!"

Sürekli aynı cümleyi tekrar ederek delirmiş gibi sıska çocuğu sarsıyordu. Sesleri duyan görevliler hızlı sayılabilecek şekilde iri adamı durdurmak için koşarken, iri adam görevlileri görüp vakit kaybetmeden yumruğunu savurdu.

Sıska çocuk yumruğun etkisiyle yere düştü. Herkes olayı tepkisizce yada korkuyla izlerken, Burak sanki çok komikmişçesine gülüyordu.

Biri şişman biri zayıf olan bu iki görevli sonunda iri adamın yanına ulaşıp zorlukla da olsa sakinleştirici iğneyi yaparak olayı sonlandırdılar.

Zayıf görevli, yerdeki çocuğu kaldırırken şişman olansa iri adamla ilgilendi ve yemekhaneden çıktılar. Sıska çocuk bütün bu olay sırasında bir kere bile yardım çığlığı atmamıştı. Sessizce kalkıp gitti.

Onlar gittikten sonra herkes sanki az önce hiçbirşey olmamışçasına yemeklerine geri döndü. 

Bende tam yemeğime geri dönecekken bana bakan bir çift göz fark ettim. Gözlerini kırpmadan öylece bana bakıyordu. Bakışlarından rahatsız olduğum için gözlerimi kaçırdım. Tekrar o tarafa baktığımdaysa yerinde yoktu. Gözlerimle birkaç saniye onu aradım ancak bulamayınca boş verdim. Yemeğimden son bir lokma daha alarak gerisini bıraktım.

Gitmek için ayağa kalktığımda Burak'ın sesini duydum:

"Nereye?"

Yerinde bir ileri bir geri sallanırken gülümseyerek bana bakıyordu.

" Tuvalete" diye cevap verdim.

" O zaman görüşürüz, görüşürüz, görüşürüz" diyerek üçleme yaptıktan sonra sallanmaya devam etti.

Yemekhaneden çıktıktan sonra üst kattaki tuvalete gitmek için merdivenlerden çıkarken bakışlarım, birkaç saniye merdivenin başındaki kızda takılı kaldı. Boynunu ve kolunu hızlı hızlı farkında bile değilmiş gibi kaşıyordu. Kaşıdığı kısımlar kıpkırmızı olmuştu. Onun yanından geçerek erkekler tuvaletine girdim.

Sır BozanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin