ASANSÖR

bölüm 2

Evet yine ben rüzgar bugün biz akillilar bi cilginlik yapalim dedik yine bizim hep gittigimiz bi harabe ev var o ne hikmetse orda asansör var ama bi tek o eskimemiş bizde sürekli ona binip in çık çık yapıyoruz. Neyse işte herkes o evde bi şeylerin ters gittigini söylüyor kimse oraya gitmemizi istemiyor ailemizde ama biz dinliyormuyuz ? Hayırr. Ben benimkini ikna edip gece yine oraya götürdüm güzel bi akşam geçirelim dedim ama tabiki istediğim gibi olmadı laf dinlemezsek böyle olur. Güzel bi masa kurdum herşey süper kızın gözlerini kapattim masaya oturttum filan ellerimi gözlerinden çekip mutlu bir sesle Sürprizzz ! dedim. Yüzünde ki o gülümseme neye degisilir ki :) bende geçtim karşısına oturdum yemegi yemeye başladık sonra bi ses duyduk "sanırım asansörden geliyor" dedim kız rahatlasın diye yoksa benimde ödüm bokuma karışmıştı. Yemek bitti müzik actim dans ediyoruz o kadar yakiniz ki kimse ayiramaz diyorum icimden karsisinda bayilicak gibiyim "çok güzelsin tıp ki gökyüzü gibi, gokyuzum gibi" dedim güldü "seni seviyorum" dedi sonra yine bi ses ben "bi bakıp geliyim" dedim. Elimi tuttu "dur gitme bisey olursa" dedi olmaz korkma dedim ve ayrildim yanindan asansöre baktim isiklari yanip sönüyo kapisi acilip kapaniyo etrafa baktim sonra arkamdan bi el dokundu "bisey var mi" dedi icimden ananin dedim ama sesli dedigimin farkinda degilim tabii. Yok yok bisey dedim bizim ki sarildi filan neyse ben bunu eve biraktim geri dönüyorum evime yanimdan bi adam gecti geçerken "oraya bi daha gitme" dedi bende hey! Dur ne diyosun" dedim ama hizlandi yetisemedim. Neyse bi kac hafta oldu benimki ne ariyo ne soruyo evine gittim annesi kapiyi acti "hayal nerde teyzecim" dedim "bilmiyorum oğlum haber alamiyorum" dedi misrayi rüzgarı aradim onlarda bisey bilmiyor bende gittim harabe eve baktim hayalin tokasi hayir olmaz ! diye bagirdim.