Tifanny POV
Tiffany POV
Tinignan nya ako mata sa mata at niyakap ako bigla
Tita sorry po –ako
Shhh wala kang kasalanan ija walang may gusto sa nang yari –sya
Napangiti ako ng onti sa sinabi niya dahil akala ko isisisi nya lahat sakin naramdaman ko na tumutulo ang luha nya sa balikat ko at naiyak nadin ako, mga 20mins din ang lumipas na ganun lang kami. Biglang binasag ni tita ang katahimikan dahil niyaya nya ako puntahan ang puntod ni lee sa Lab.
Isinakay nya ako sa wheelchair at pumunta kami sa room kung nasan ang mga labi ng mga mahal ko sa buhay
Di ko mapigilang umiyak ng Makita ko ang puntod ni mama at ng mga ibang kamaganak ko. Ng kay lee na ako sinikap kong tumayo at niyakap ko ang malamig niyang puntod. Walang maririnig sa kwarto kundi ang iyak ko,
Nanlambot ang mga tuhod ko at napaupo ako sa sahig..
Narinig ko ang pag tawag sakin ni lee
Tiff Gumising ka –siya
Unti unti kong minulat ang mata ko at nakita ko siya naiiyak kong hinawakan ang pisngi nya at niyakap ko siya ng mahigpit at tuluyan ng bumagsak ang luha ko.
Isa lang palang MASAMANG PANAGINIP ang lahat~
