Uzun süredir boş boş sıkılarak baktığım kitabın kapağını kapattım hem normal hayatımda yaşadığım şeyler hem hazırlanmakta olduğum sınav sürecim
Hepsini aynı anda idare etmeye çalışmak bazı şeyleri rayına sokamamak ruhen çokça yıpranmama yetmişti bile..
Masanın üzerine ellerimi dayayıp kafamı ellerimin arasına aldım.çatlayacak derecede ağrıyordu başım yavaş yavaş ovmaya başladım yerimden kalkıp diğer odaya dikkatimi dağıtmaması adına bıraktıgım telefonumu alıp geri odama döndüm yatağıma uzanıp telefonu açtığımda 3 yeni mesaj gelmişti ondan.. her ne kadarda bakmamak için savaş versemde kendi kendime dayanamayıp bakmıştım.
Yanlış anladın beni aç konuşalım (02.32)
Güzelim yapma böyle nolursun (02.33)
Eninde sonunda konuşacağız istediğin kadar kaç konuşmadan bırakmayacağım (02.33)
ciddi anlamda çok çaba sarf etmiştim çok uğraşmıştım onu ikna edebilip bi şeylere başlayabilmek için
Üniversite sonda bizim okula bi seminer için gelmişti.okuldaki öğrenciler tarafından yaptığı konferanslar ilgi görünce hocalar bir süre daha çalışmalarını devam ettirmesini talep ettiler seve seve kabul etti. İkinci üçüncü konferanstan her zaman gelen ve gelecek kişiler belli olduktan sonra bizimle birlikte çalışma yapmak, araştırmaları bizimle tamamlamak istediğini söylediğinde büyük bir memnuniyetle kabul ettik zaten bu süreçte yakınlaştım daha çok onunla sebepsiz yere sürekli yanına gitmeye başladım istemsiz şekilde normalde asla böyle bir şey yapacak birisi değildim yapmazdım ama onla tepetaklak olmuştu herşey bende duygularımı bir süre sonra cozebilmisti zaten bir gün istemsizce her şeyden kopup onu uzun uzun izlemeye daldığımda diğer arkadaşlarıma uğraşacak işler verip sessizce çıkışta odasına beklediğini söyledi çok heyecanlandım tabiki o zaman ne söyleyecek ne diyecek çok merak ediyordum.heyecanli istemsizce mutlu şekilde odasına gittiğimde hayal kırıklığı ile çıkmıştım o odadan
Kibarca uyarmıştı beni her şeyin farkında olduğunu söylemişti ağzımın payını almıştım tabiki sonradan yaptığı iki üç seminere katılmadım hocalarımdan birinin vasıtasıyla çalışmalara tekrar dönmemi talep etmişti onlardan rica etmişti daha doğrusu aramızdaki durumun işimize yansımasını istemiyordu. bende o kafada birisi değildim zaten her şey ayrıydı benim içinde ama ona olan duygularımı bile bile beni güzelce uyararak kendime gelmem gerektiğini bir nevi söyledikten sonra onunla herhangi bi şey yapamazdim hocalarıma boş zamanımın olmadığını söyleyerek kurtulmaya çalıştım bu durumdan okulun çıkışında beni konuşmak için beklemişti o günün akşamı
~Flashback~
yorucu derslerimden kafamı kaldiramamistim bugün çok yoğundu sonunda gün bittiğinde yakın arkadaşım gizeme görüşürüz dedikten sonra okuldan çıktım caddeden karşıya geçip otobüs beklemeye başladım o sırada telefonuma bildirim geldiğinde bizim kızlarla gruptan gelmişti bir süre sonra yanımda bir araba durdu durduğunu hissetmiştim sadece kafamı kaldırıp kimin olduğuna baktığımda karşımda onu gördüm
-konuşalım mi biraz
Dedi yüzümü ela gözleriyle tararken yanımda allahtan okuldan kimse yoktu duraktaki iki üç insanın bakışları bize kaydığında daha fazla cevapsız duramayacağımı anladım kafamı sallayıp arabasına bindim arabaya bindigimde kemerimi takmam için bekledi kemerimi taktıktan sonra arabayı çalıştırıp ana yola çıktık
Bir Sahil kenarına geldiğimizde ondan önce arabadan indim benim ardımdan arabadan indikten sonra
-neden başka işlerinin olduğunu söyleyip reddedip duruyorsun
Dedi konuya direkt girerek omuzlarımı kaldırıp silktim
-neden benim katılmam için bu kadar ısrar ediyorsun ki istemiyorum işte
-aramızda yaşanan geçici saçma şeyleri işimize yansıtmayacağız değil mi?
Gecici mi? saçma mı?
dedim içimden sinirime engel olamıyordum
-benim duygularıma saçma yada gecici diyemezsin sen
Dedim gözlerim dolarken çok vurdumduymaz konuşuyordu derince iç çekip ellerini saçlarının arasından geçirdi
-özür dilerim öyle demek istemedim yani
Kafasını denize çevirip tekrar konuşmaya başladı
-ben seni iyi bir çalışma arkadaşı olduğun için geri istiyorum sana katacağım çok şeyin olduğunu da biliyorum çocukça davranma geri dön
-ben istemiyorum çalışmak yeterince yoğunum zaten hem son senem tez hazırlamam gerek sınava hazırlanacağım
-bahanelerimde hazır diyorsun peki
Evine bırakayım seni
Dedi arabaya binerken arkasından
-gerek yok kendim giderim
Diye bağırdım sen bilirsin diyerek basıp gitti
...
Bir süre hiç yüzyüze gelmedik bile tezimi hazırlamaya başlamıştım bir gün tez hocam beni odasına çağırdı artık yeni tez hocamın o olduğunu kendisinin başka işleri olduğunu söylediğinde dumura uğraşmıştım resmen
Onunla görüşmemek konuşmamak için ne sınavlar vermiştim şimdi ister istemez görecektim.okul çıkışı yanına gittim daha doğrusu o konuşmak için çağırdı
-tez ödevine benimle devam edeceksin bildiğin üzere çalışmalarının detayları hakkında bir fikrim var hocanla konuştum çalışmalarına aynen devam edebilirsin bir hafta müddetle kontrol için gelirsin kontroller ödevden daha değerli benim için notunu ben vereceğim
Dedi gözlerimin derinliklerine bakarak
Hiçbir şey söylemedim bunu neden kabul etmişti kafandaki tek soru buydu şuan
-kafanda neler döndüğünü biliyorum hocan çok sevdiğim bir aile dostumuz bu okulda da onun ricası üzerine konferans vermeye başladım zaten
Diye açıkladı durumu bana her hafta cuma günleri kontrol için yanına gittim bu süreçte durum beklediğimden çok farklı ilerledi aramızdaki çekim çok bariz şekilde ikimizide zorluyordu bunu net gorebiliyorduk en basitinden bilgisayarda çalışmamı ona gosterdigimde istemsiz eline dokunduğumdaki kasılmaları gözlerinin istemsiz dudaklarıma kayması..
İkimizde bu durumdan epey bir kaçtık ödevimi onunla birlikte sağ salim bitirip okuldan mezun oldum neyseki daha iki aydır tam anlamıyla ön yargısını kırabilmisitim yaş olarak bende 4-5 yaş büyük olması benim için herhangi bir problem teşkil etmesede onun için çok şeydi
Okulu bitirdikten sonra hocamın ricasıyla birinci sınıflara ders vermeye başladım
Tabiki onunlada bu sırada görüşmemiz devam etti.gittice yakinlastik hala çekinceleri vardı daha 2 ay öncesine kadar çok uğraştım sonunda bir şeyler yaşayabileceğimize onuda ikna edebilmistim dün okula gittiğimde mutlu şekilde odasına gittim ne göreceğimi tahmin edemeden kapıyı çalıp açmamla karşılaştığım manzara kalakalmami sağlamıştı
Son sınıflardan bir kız öğrenciyle gördüm onu masasında oturmuş kızsa yanında dibine girmiş gülüşüyorlardi o bilgisayara bakarken kızsa ona bakıyordu o hayran hayran bakışlarını görmemek için aptal olmak gerekirdi doğrusu üzerimdeki şoku bir kenara bırakıp
-pardon ben yanlış zamanda geldim müsaitsiniz sanmıştım dedim
Diyip kapıyı kapatıp apar topar okuldan ayrıldım şimdide iki gündür sürekli mesaj atıyordu hiçbirine geri donmemistim
