Chapter 1

38 3 0
                                    

Papasok nanaman ako sa school nameng walang kwenta...

Actually di naman sa walang kwenta pero kase...

Pano mo maituturing na university kapag walang profesor, i mean minsan lang pumasok.

Tapos yung tipong ang boring pa nila magturo pero ang lakas ng loob mangbagsak..!!

Tell me sinong gaganahang pumasok sa ganung klaseng university??..

Alam ko na yung iba sainyo iniisip na "bakit di ka nalang magtransfer?''

Naisip ko na din yan..
Pero yung parents ko hadlang, especially yung nanay ko..

Lagi nyang linya sakin "makikita mo din ang purpose ng pagpasok mo sa university na yan anak."

Ehh?? halos matatapos ko na ang 1st year college ko dito di ko padin makita ang purpose ko eh. -_-

Finally Im here, mga 5minutes lang naman ang byahe eh..

Papasok na ko ng gate ng hilain ako pabalik.
"Miss asan ang I.D mo.?"

Napayuko ako. At kumpirmadong di ko nga suot..

"Saglit lang kuya ah, titignan ko sa bag ko,pwede mo na po akong bitawan"
Agad nya naman akong binitawan. Umupo ako sa waiting shed sa may gilid at hinalungkat ang magulo kong bag..

Shet di ko makita, pero andito yung I.D lace ko.. Mawala ng lahat wag lang I.D ko.. juice colored!!

Maiyak iyak na kong naghahanap sa bag ko.. paulit ulit na nga ko sa bawat bulsa eh. Halos ipasok ko na ang buo kong ulo sa bag ko para masiguro ko na nakita ko ang bawat sulok ng bag ko. Pero shengene wala talaga..

Napatigil ako ng may tumatawa sa harap ko..

Tinignan ko sya ng masama, di ko sya kilala pero naiinis ako ngayon at wala ako sa mood makipagtawanan.

Tumayo ako at puma-meywang.. infairness matangkad sya mga 7inch siguro tangkad nya kesa sakin, pero galit ako at makakatikim to sakin.

" hoy anung nakakatawa" maangas na sabi ko, tinaasan ko sya ng kilay kaya naman napatahimik sya kahit papano. Pero halatang natatawa padin ang mokong na to.

" kung wala kang magawa sa buhay mo, lumayas ka sa harapan ko at humanap ka ng mapagti-tripan mo"

" easy lang. Natutuwa lang ako sayo kase ang burara mo."

At nag smirk sya. Aba pigilan nyo ko. Baka masapak ko to.

" nangaasar ka ba? " inis kong tanung.

"Bakit naaasar ka ba? " sarkastikong sagot nya.

shuta naman talaga oh...

Inhale, exhale.. kaylangan maging mahinahon ako..

" alam mo kuya male-late na kase ako, wala akong oras makipagbarahan sayo. "

Aalis na dapat ako ng hawakan nya ko sa braso.

" nakakatawa ka talaga, panu ka papasok kung wala kang I.D ? "

Teka, how did he know na nawawala ang I.D ko?

Nagtataka akong lumingon sakanya, at nakangiti sya. At may kinuha sya sa bulsa nya, at inilagay nya sa palad ko

" next time idobble check mo ang bag mo kung nakasarado na ng maigi. "

Ha??

" ingatan mi na yan ha. Baka mamaya di mo na makita yan " at ngumiti sya.

" sige pumasok ka na. See you later. "

At pinisil nya ang pisngi ko...

.
.
.
.
L
O
A
D
I
N
G
.
.
.
.
.

*tingin sa gilid

*tingin sa kaliwa

*tingin sa kamay ko.

*rrrrrrriiiiiiiinnnnnnggggg*

"Ay hinayupak ka"

Bumalik ako sa katinuan ng marinig ko ang cellphone kong nagri-ring..

Tunignan ko at unknown # yung tumatawag.. I answer it.

"Hello? Who's this? " paguumpisa ko ng wala pang nagsasalita sa kabilang linya.

"Sabi ko pumasok ka na"

*tooot - toot*

Shet ang bastos nun ahh.. teka sino nga yun??

Bumalik sa isip ko na may klase pala ko.. kaya sinuot ko na ang I.D ko at direderetso ako sa pagpasok ng university...

"He loves me eventhough Im masungit"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon