Psychopath Obsession (FIANCÉ SERIES 02)

02 PSYCHOPATH OBSESSION

TRIGGER WARNING : This story contains typo graphical errors /wrong spelling and/or Grammatical errors.

CHAPTER 02

␈✞︎☠︎︎✞︎␈

NASSANDRA  POV.

     PAGBABASA ang naging pampalipas oras ko matapos sabihin ni Clyde na hindi ako pweding lumabas ng kwartong ito. Tanging mga libro lang ang naririrto, ang study table na lagi kung tambayan lalo nung nag-aaral pa ako.

I already finished my college studies, a month ago. Akala ko nga hindi na ako makakapag aral pa ulit simula ng kidnappin ako at dalhin dito sa malaking mansion ni Clyde.

Napatingin ako sa orasan na nakapatong sa gilid ng lamp table. Napaka normal lang ng kwartong kinaroroonan ko ngayon. Mayroong banyo ngunit hindi gaanong malaki, sakto lang para sa akin. Isang hindi kalakihang kama.

Naninibago ako ngayon. Sa kwarto kasi talaga ako pinapatulog ni Clyde kaya rin siguro hindi nya masyadong nilagyan ng mga gamit dito.

Dito ako laging tumatambay kapag nagbabasa o nag rereview ako sa mga lesson ko dati pero ngayon limitado nalang siguro ako napaparito dahil ayaw ni Clyde na umalis ako sa kwarto nito.

Okay lang naman sa akin na tumambay sa kwarto nito dahil sa subrang laki ay hindi mo na iisipin pang mabagot at mainip.

Napakarami ng librong naruroon. Nung una natatakot pa ako na pakialam ang mga libro nito. Pero nung isang araw na nag lakas loob akong pakialam ito ay parang mas lalo lang akong naadict to the point na tinatakas ko na ito papunta dito mismo sa kwartong ito.

Palihim kung tinatakas ang natitipuhan kung librong basahin tinatago ko sa kwartong ito para dito nalang basahin. Pero binabalik ko naman pag tapos ko na.

Sa kasamaang palad nahuli ako nito. Pero parang wala lang naman sa kanya iyon. Ngunit muntikan na akong kakapusin ng hininga sa subrang takot na baka pagalitan ako nito.

His looking me with his scary eye pero hinayaan lang naman ako nito sa huli.

Mas busy ito sa kakatype sa kanyang cellphone.

“Hija, pinapapunta ka ni master Clyde sa Hapagkainan... Baba ka na mukha naman hindi na galit iyon.” Wika ni Nanny Rebecca. Dahilan upang magising ang aking diwa.

Di ko na namamalayang napapatulala na pala ako sa kawalan.

Para akong pagod na tumungo sa pintuan upang buksan iyon.

Nakangiting sumalubong sa akin si Nanny Rebecca. Ang pagod kung mukha ay napalitan ng pagtatanong.

I pouted. Bakit parang ang saya pa ni Nanny na makitang nakakulong ako dito sa kwartong ito. Kala ko ba kakampi kami dito.

Ano yun? Pumanig na sya sa ibang kampo?... Hayss.

“Mamaya nalang po ako kumain Nanny. Sabay na po tayo... Please.” Pagmamakaawa ko dito.

Mamaya may binabalak pala iyon sa akin tas wala pala akong kaalam alam.

Sinong hindi matatakot... Mafia boss kaharap mo sa hapagkainan. Mamaya lasunin pa ako nun ng wala akong kaalam alam ayuko namang mamatay ng birhin padin.